1 Korinterne 6
1 Kan nogen af eder, naar han har Sag med en anden, føre det over sit Sind at søge Dom hos de uretfærdige, og ikke hos de hellige?
யுஷ்மாகமேகஸ்ய ஜநஸ்யாபரேண ஸஹ விவாதே³ ஜாதே ஸ பவித்ரலோகை ர்விசாரமகாரயந் கிம் அதா⁴ர்ம்மிகலோகை ர்விசாரயிதும்’ ப்ரோத்ஸஹதே?
2 Eller vide I ikke, at de hellige skulle dømme Verden? og naar Verden dømmes ved eder, ere I da uværdige til at sidde til Doms i de ringeste Sager?
ஜக³தோ(அ)பி விசாரணம்’ பவித்ரலோகை: காரிஷ்யத ஏதத்³ யூயம்’ கிம்’ ந ஜாநீத²? அதோ ஜக³த்³ யதி³ யுஷ்மாபி⁴ ர்விசாரயிதவ்யம்’ தர்ஹி க்ஷுத்³ரதமவிசாரேஷு யூயம்’ கிமஸமர்தா²: ?
3 Vide I ikke, at vi skulle dømme Engle? end sige da i timelige Ting!
தூ³தா அப்யஸ்மாபி⁴ ர்விசாரயிஷ்யந்த இதி கிம்’ ந ஜாநீத²? அத ஐஹிகவிஷயா: கிம் அஸ்மாபி⁴ ர்ந விசாரயிதவ்யா ப⁴வேயு: ?
4 Naar I da have Sager om timelige Ting, sætte I da dem til Dommere, som ere agtede for intet i Menigheden?
ஐஹிகவிஷயஸ்ய விசாரே யுஷ்மாபி⁴: கர்த்தவ்யே யே லோகா: ஸமிதௌ க்ஷுத்³ரதமாஸ்த ஏவ நியுஜ்யந்தாம்’|
5 Til Skam for eder siger jeg det: Er der da slet ingen viis iblandt eder, som kan dømme sine Brødre imellem?
அஹம்’ யுஷ்மாந் த்ரபயிதுமிச்ச²ந் வதா³மி ய்ரு’ஷ்மந்மத்⁴யே கிமேகோ(அ)பி மநுஷ்யஸ்தாத்³ரு’க்³ பு³த்³தி⁴மாந்நஹி யோ ப்⁴ராத்ரு’விவாத³விசாரணே ஸமர்த²: ஸ்யாத்?
6 Men Broder fører Sag imod Broder, og det for vantro!
கிஞ்சைகோ ப்⁴ராதா ப்⁴ராத்ராந்யேந கிமவிஸ்²வாஸிநாம்’ விசாரகாணாம்’ ஸாக்ஷாத்³ விவத³தே? யஷ்மந்மத்⁴யே விவாதா³ வித்³யந்த ஏதத³பி யுஷ்மாகம்’ தோ³ஷ: |
7 Overhovedet er jo allerede det en Fejl hos eder, at I have Retssager med hverandre. Hvorfor lide I ikke hellere Uret? hvorfor lade I eder ikke hellere plyndre?
யூயம்’ குதோ(அ)ந்யாயஸஹநம்’ க்ஷதிஸஹநம்’ வா ஸ்²ரேயோ ந மந்யத்⁴வே?
8 Men I gøre Uret og plyndre, og det Brødre!
கிந்து யூயமபி ப்⁴ராத்ரு’நேவ ப்ரத்யந்யாயம்’ க்ஷதிஞ்ச குருத² கிமேதத்?
9 Eller vide I ikke, at uretfærdige skulle ikke arve Guds Rige? Farer ikke vild! Hverken utugtige eller Afgudsdyrkere eller Horkarle eller de, som lade sig bruge til unaturlig Utugt, eller de, som øve den,
ஈஸ்²வரஸ்ய ராஜ்யே(அ)ந்யாயகாரிணாம்’ லோகாநாமதி⁴காரோ நாஸ்த்யேதத்³ யூயம்’ கிம்’ ந ஜாநீத²? மா வஞ்ச்யத்⁴வம்’, யே வ்யபி⁴சாரிணோ தே³வார்ச்சிந: பாரதா³ரிகா: ஸ்த்ரீவதா³சாரிண: பும்’மைது²நகாரிணஸ்தஸ்கரா
10 eller Tyve eller havesyge eller Drankere, ingen Skændegæster, ingen Røvere skulle arve Guds Rige.
லோபி⁴நோ மத்³யபா நிந்த³கா உபத்³ராவிணோ வா த ஈஸ்²வரஸ்ய ராஜ்யபா⁴கி³நோ ந ப⁴விஷ்யந்தி|
11 Og saadanne vare I for en Del; men I lode eder aftvætte, ja, I bleve helligede, ja, I bleve retfærdiggjorte ved den Herres Jesu Navn og ved vor Guds Aand.
யூயஞ்சைவம்’விதா⁴ லோகா ஆஸ்த கிந்து ப்ரபோ⁴ ர்யீஸோ² ர்நாம்நாஸ்மதீ³ஸ்²வரஸ்யாத்மநா ச யூயம்’ ப்ரக்ஷாலிதா: பாவிதா: ஸபுண்யீக்ரு’தாஸ்²ச|
12 Alt er mig tilladt, men ikke alt er gavnligt; alt er mig tilladt, men jeg skal ikke lade mig beherske af noget.
மத³ர்த²ம்’ ஸர்வ்வம்’ த்³ரவ்யம் அப்ரதிஷித்³த⁴ம்’ கிந்து ந ஸர்வ்வம்’ ஹிதஜநகம்’| மத³ர்த²ம்’ ஸர்வ்வமப்ரதிஷித்³த⁴ம்’ ததா²ப்யஹம்’ கஸ்யாபி த்³ரவ்யஸ்ய வஸீ²க்ரு’தோ ந ப⁴விஷ்யாமி|
13 Maden er for Bugen og Bugen for Maden; men Gud skal tilintetgøre baade denne og hin. Legemet derimod er ikke for Utugt, men for Herren, og Herren for Legemet;
உத³ராய ப⁴க்ஷ்யாணி ப⁴க்ஷ்யேப்⁴யஸ்²சோத³ரம்’, கிந்து ப⁴க்ஷ்யோத³ரே ஈஸ்²வரேண நாஸ²யிஷ்யேதே; அபரம்’ தே³ஹோ ந வ்யபி⁴சாராய கிந்து ப்ரப⁴வே ப்ரபு⁴ஸ்²ச தே³ஹாய|
14 og Gud har baade oprejst Herren og skal oprejse os ved sin Kraft.
யஸ்²சேஸ்²வர: ப்ரபு⁴முத்தா²பிதவாந் ஸ ஸ்வஸ²க்த்யாஸ்மாநப்யுத்தா²பயிஷ்யதி|
15 Vide I ikke, at eders Legemer ere Kristi Lemmer? Skal jeg da tage Kristi Lemmer og gøre Skøgelemmer deraf? Det være langtfra!
யுஷ்மாகம்’ யாநி ஸ²ரீராணி தாநி க்²ரீஷ்டஸ்யாங்கா³நீதி கிம்’ யூயம்’ ந ஜாநீத²? அத: க்²ரீஷ்டஸ்ய யாந்யங்கா³நி தாநி மயாபஹ்ரு’த்ய வேஸ்²யாயா அங்கா³நி கிம்’ காரிஷ்யந்தே? தந்ந ப⁴வது|
16 Eller vide I ikke, at den, som holder sig til Skøgen, er eet Legeme med hende? „Thi de to, ‟ hedder det, „skulle blive til eet Kød.‟
ய: கஸ்²சித்³ வேஸ்²யாயாம் ஆஸஜ்யதே ஸ தயா ஸஹைகதே³ஹோ ப⁴வதி கிம்’ யூயமேதந்ந ஜாநீத²? யதோ லிகி²தமாஸ்தே, யதா², தௌ த்³வௌ ஜநாவேகாங்கௌ³ ப⁴விஷ்யத: |
17 Men den, som holder sig til Herren, er een Aand med ham.
மாநவா யாந்யந்யாநி கலுஷாணி குர்வ்வதே தாநி வபு ர்ந ஸமாவிஸ²ந்தி கிந்து வ்யபி⁴சாரிணா ஸ்வவிக்³ரஹஸ்ய விருத்³த⁴ம்’ கல்மஷம்’ க்ரியதே|
18 Flyr Utugt! Enhver Synd, som et Menneske ellers gør, er uden for Legemet; men den, som bedriver Utugt, synder imod sit eget Legeme.
மாநவா யாந்யந்யாநி கலுஷாணி குர்வ்வதே தாநி வபு ர்ந ஸமாவிஸ²ந்தி கிந்து வ்யபி⁴சாரிணா ஸ்வவிக்³ரஹஸ்ய விருத்³த⁴ம்’ கல்மஷம்’ க்ரியதே|
19 Eller vide I ikke, at eders Legeme er et Tempel for den Helligaand, som er i eder, hvilken I have fra Gud, og at I ikke ere eders egne?
யுஷ்மாகம்’ யாநி வபூம்’ஸி தாநி யுஷ்மத³ந்த: ஸ்தி²தஸ்யேஸ்²வரால்லப்³த⁴ஸ்ய பவித்ரஸ்யாத்மநோ மந்தி³ராணி யூயஞ்ச ஸ்வேஷாம்’ ஸ்வாமிநோ நாத்⁴வே கிமேதத்³ யுஷ்மாபி⁴ ர்ந ஜ்ஞாயதே?
20 Thi I bleve købte dyrt; ærer derfor Gud i eders Legeme!
யூயம்’ மூல்யேந க்ரீதா அதோ வபுர்மநோப்⁴யாம் ஈஸ்²வரோ யுஷ்மாபி⁴: பூஜ்யதாம்’ யத ஈஸ்²வர ஏவ தயோ: ஸ்வாமீ|
