1 Korinterne 5
1 I det hele taget høres der om Utugt iblandt eder, og det saadan Utugt, som end ikke findes iblandt Hedningerne, at en lever med sin Faders Hustru.
୧ଆପେ ଥାଲାରେ ଅକନ୍ ଆପାଙ୍ଗିର୍ କାମି ହବାଅଃତାନା, ଏନ୍ଲେକାନ୍ ଆପାଙ୍ଗିର୍ କାମି ସାଅଁସାର୍ ହଡ଼କ ଥାଲାରେୟ କା ହବାଅଃତାନା । ଆଇଙ୍ଗ୍ ଆୟୁମ୍କାଦାଇଙ୍ଗ୍, ଆପେଏତେ ମିହୁଡ଼୍ ଆପୁତେୟାଃ କୁଡ଼ିତେକେ ଆୟାଃ କୁଡ଼ି ଲେକାଏ ଦହକିୟା ।
2 Og I ere opblæste og bleve ikke snarere bedrøvede, for at den, som har gjort denne Gerning, maatte udstødes af eders Midte!
୨ଏନ୍ରେହ ଆପେ ଚିଲ୍କାତେ ଆପେୟାଃ ବିଷାଏରେ ଆପାନ୍କେ ମାରାଙ୍ଗ୍ ମେନ୍ତେପେ କାଜି ଦାଡ଼ିତାନ୍? ଆପେ ଗିହୁଃକେଦ୍ତେ, ଏନ୍ ଲେକା କାମିକାଦ୍ ହଡ଼କେ ଆପେୟାଃ ମେନେସାଏତେ ଆତମ୍ଏଣ୍ଡା ଲାଗାତିୟାଁ ।
3 Thi jeg for min Del, fraværende med Legemet, men nærværende med Aanden, har allerede, som om jeg var nærværende, fældet den Dom over ham, som paa saadan Vis har bedrevet dette,
୩ଆଇଙ୍ଗ୍ ଏନ୍ତାଃରେ କାଇଙ୍ଗ୍ ତାଇକେନ୍ରେୟ ଆତ୍ମାରେ ଆପେତାଃରେଇଙ୍ଗ୍ ତାଇକେନା, ଆଡଃ ଆପେତାଃରେ ତାଇନ୍ତାନ୍ନିଃ ଲେକା ଏନ୍ ଲେକାନ୍ କାମି କାମିକାଦ୍ନିଃକେ ଆଇଙ୍ଗ୍ ବିଚାର୍ ଚାବାକିୟା ।
4 at, naar i vor Herres Jesu Navn I og min Aand ere forsamlede, saa med vor Herres Jesu Kraft
୪ପ୍ରାଭୁ ୟୀଶୁଆଃ ନୁତୁମ୍ତେ ଆପେ ମିଦ୍ତାଃରେ ହୁଣ୍ଡିକାନ୍ ଇମ୍ତା ଆଇଙ୍ଗ୍ହଁ ଏନ୍ତାଃରେ ଆପେଲଃ ଆତ୍ମାରେଇଙ୍ଗ୍ ତାଇକେନା ଆଡଃ ଆବୁଆଃ ଥାଲାରେ ପ୍ରାଭୁ ୟୀଶୁଆଃ ପେଡ଼େଃ ତାଇକେନା ।
5 at overgive den paagældende til Satan til Kødets Undergang, for at Aanden kan frelses paa den Herres Jesu Dag.
୫ଏନ୍ ଲେକାନ୍ ହଡ଼କେ ଆୟାଃ ହଡ଼୍ମ ଜିୟନେ ନାଗେନ୍ତେ ସାଏତାନ୍ରାଃ ତିଃଇରେ ଜିମାତାଇପେ । ଜେ'ଲେକାଚି ପ୍ରାଭୁଆଃ ହିନିଜୁଃ ହୁଲାଙ୍ଗ୍ରେ ଆୟାଃ ଆତ୍ମା ବାଞ୍ଚାଅ ଦାଡ଼ିୟଃଆ ।
6 Det er ikke noget smukt, I rose eder af! Vide I ikke, at en liden Surdejg syrer hele Dejgen?
୬ନେ'ଲେକା ଆପାନ୍କେ ମାରାଙ୍ଗ୍ୟେଁନ୍ ଆପେୟାଃ ନାଗେନ୍ତେ କା ବୁଗିନାଃ । କାଟିଃଲେକା ରାନୁ ଗଟା ମାଏଦାକେ ଜୋଜୟା ଏନା ଆପେ କାପେଚି ସାରିତାନା?
7 Udrenser den gamle Surdejg, for at I kunne være en ny Dejg, ligesom I jo ere usyrede; thi ogsaa vort Paaskelam er slagtet, nemlig Kristus.
୭ଆପେ ଆପେୟାଃ ପାପ୍ ଲେକାନ୍ ମାରି ରାନୁକେ ସାଙ୍ଗିନ୍କେଦ୍ତେ ପୁରା ଫାର୍ଚିୟଃରେଦ, ଆପେ ରାନୁ ବାନଃ ନାୱା ମାଏଦା ଲେକାପେ ହବାଅଃଆ । ଆଇଙ୍ଗ୍ ସାରିତାନାଇଙ୍ଗ୍ ନାହାଁଃ ଆପେ ଫାର୍ଚିଗି ମେନାପେୟା । ଚିୟାଃଚି ଆବୁଆଃ ପାସ୍କା ପାରାବ୍ ସେକାଡ଼ାକାନା ଆଡଃ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ୍ ଆବୁଆଃ ପାସ୍କା ପାରାବ୍ରେୟାଃ ମିଣ୍ଡିହନ୍ ଲେକା ଦାଣେଁ ରାକାବ୍ୟାନାଏ ।
8 Derfor, lader os holde Højtid, ikke med gammel Surdejg, ej heller med Sletheds og Ondskabs Surdejg, men med Renheds og Sandheds usyrede Brød.
୮ଏନାତେ ଏଲା ହିଜୁଃପେ, ପାପ୍ ଆଡଃ ଏତ୍କାନ୍ ଲେକାନ୍ ମାରି ରାନୁକେ ବାଗିକେଦ୍ତେ ଲେବେଃ ମନ୍ତେ ଆଡଃ ସାନାର୍ତିତେ ରାନୁ ବାନଃ ହଲଙ୍ଗ୍ତେ ନେ ପାରାବ୍କେବୁ ମାନାତିୟେଁୟା ।
9 Jeg skrev eder til i mit Brev, at I ikke skulle have Samkvem med utugtige, —
୯ଆପେ ଆପାଙ୍ଗିର୍ ହଡ଼କଆଃ ସାଙ୍ଗାତିରେ ଆଲ୍ପେ ମେସାନା ମେନ୍ତେ ଆଇଙ୍ଗ୍ ସିଦା ଚିଟାଉରେ ଅଲାକାଦ୍ ତାଇକେନାଇଙ୍ଗ୍ ।
10 ikke i al Almindelighed denne Verdens utugtige eller havesyge og Røvere eller Afgudsdyrkere; ellers maatte I jo gaa ud af Verden.
୧୦ଆପେ ନେ ଅତେଦିଶୁମ୍ରେନ୍ ଆପାଙ୍ଗିର୍, ଲୋଭୀ, କୁମ୍ବୁଡ଼ୁ ଆଡଃ ମୁରୁତ୍ ପୁଜାତାନ୍ ହଡ଼କଲଃ ଜେତାନ୍ ନାତା ଆଲ୍ପେ ଦହୟା ମେନ୍ତେ ଆଇଙ୍ଗ୍ କାଇଙ୍ଗ୍ କାଜିତାନା । ଆପେ ନାତା କାପେ ଦହଲେରେ, ଆପେକେ ନେ ଅତେଦିଶୁମ୍ଏତେ ଅଡଙ୍ଗ୍ ଲାଗାତିଙ୍ଗ୍ୟାଁଃ ।
11 Men nu skrev jeg til eder, at I ikke skulle have Samkvem, om nogen, der har Navn af Broder, er en utugtig eller en havesyg eller en Afgudsdyrker eller en Skændegæst eller en Dranker eller en Røver, ja, end ikke spise sammen med en saadan.
୧୧ଆଇଁୟାଃ କାଜିରାଃ ମୁଣ୍ଡି ହବାଅଃତାନା, ଆପେୟାଃ ହାଗା ମେନ୍ତେ ସାରିକାନ୍ ଜେତାଏ ହଡ଼ ଆପାଙ୍ଗିର୍ନିଃ, ଲୋଭୀନିଃ, ମୁରୁତ୍ ସେୱାନିଃ, ହିଲାଙ୍ଗ୍ନିଃ, ଇଲିଆର୍ଖିରେ ବୁଲଃନିଃ, ଚାଏ କୁମ୍ବୁଡ଼ୁନିଃ ହବାଅଃରେଦ, ଇନିଃଲଃ ସବେନ୍ ନାତା ବାଗିତାପେ । ଏନ୍ଲେକାନ୍ ହଡ଼ଲଃ ଦୁବ୍କେଦ୍ତେ ଆଲ୍ପେହଁ ଜଜମାଃ ।
12 Thi hvad kommer det mig ved at dømme dem, som ere udenfor? Dømme I ikke dem, som ere indenfor?
୧୨କାଲିସିୟାଏତେ ବାହାରିରେନ୍ ହଡ଼କଆଃ ବିଚାର୍ ରିକା ନାଗେନ୍ତେ ଆଇଙ୍ଗ୍ ଅକଏ ତାନିଙ୍ଗ୍? ମେନ୍ଦ ଆବୁଆଃ କାଲିସିୟାରେନ୍ ହଡ଼କଆଃ ବିଚାର୍ ନାଗେନ୍ତେ ଆବୁଆଃ ଚିନାଃ ଆକ୍ତେୟାର୍ ବାନଃଆ?
13 Men dem udenfor skal Gud dømme. Bortskaffer den onde fra eder selv!
୧୩ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ଇନ୍କୁକେ ବିଚାର୍କଆ, ଧାରାମ୍ପୁଥିରେ ଅଲାକାନା, “ଆପେକଏତେ ଏନ୍ଲେକାଗି ଏତ୍କାନ୍ ହଡ଼କକେ ବାହାରି ଅଡଙ୍ଗ୍କପେ ।”
