1 Korinterne 2
1 Og jeg, Brødre! da jeg kom til eder, kom jeg ikke og forkyndte eder Guds Vidnesbyrd med Stormægtighed i Tale eller i Visdom;
ⲁ̅ⲁⲛⲟⲕ ⲇⲉ ϩⲱ ⲛ̅ⲧⲉⲣⲓⲉⲓ ϣⲁⲣⲱⲧⲛ̅ ⲛⲁⲥⲛⲏⲩ. ⲛ̅ⲧⲁⲓ̈ⲉⲓ ϩⲛ̅ⲟⲩϫⲓⲥⲉ ⲁⲛ ⲛ̅ϣⲁϫⲉ. ⲏ̅ ⲛ̅ⲥⲟⲫⲓⲁ. ⲉⲓ̈ϫⲱ ⲉⲣⲱⲧⲛ̅ ⲛ̅ⲧⲙⲛ̅ⲧⲙⲛ̅ⲧⲣⲉ ⲙ̅ⲡⲛⲟⲩⲧⲉ.
2 thi jeg agtede ikke at vide noget iblandt eder uden Jesus Kristus og ham korsfæstet;
ⲃ̅ⲙ̅ⲡⲓⲙⲉⲉⲩⲉ ⲅⲁⲣ ϫⲉ ϯⲥⲟⲟⲩⲛ ⲛ̅ⲗⲁⲁⲩ ⲛ̅ϩⲏⲧⲧⲏⲩⲧⲛ̅ ⲛ̅ⲥⲁⲓ̅ⲥ̅ ⲡⲉⲭ̅ⲥ̅ ⲁⲩⲱ ⲡⲁⲓ̈ ⲉⲁⲩⲥ̅xⲟ̅ⲩ̅ ⲙ̅ⲙⲟϥ.
3 og jeg færdedes hos eder i Svaghed og i Frygt og megen Bæven,
ⲅ̅ⲁⲛⲟⲕ ϩⲱ ⲛ̅ⲧⲁ(ⲓ)ⲉⲓ ϣⲁⲣⲱⲧⲛ̅ ϩⲛⲟⲩⲙⲛ̅ⲧϭⲱⲃ. ⲙⲛ̅ⲟⲩϩⲟⲧⲉ. ⲙⲛ̅ⲟⲩⲥⲧⲱⲧ ⲉⲛⲁϣⲱϥ.
4 og min Tale og min Prædiken var ikke med Visdoms overtalende Ord, men med Aands og Krafts Bevisning,
ⲇ̅ⲁⲩⲱ ⲡⲁϣⲁϫⲉ ⲙⲛ̅ⲡⲁⲧⲁϣⲉⲟⲉⲓϣ ⲛ̅ⲧⲁϥϣⲱⲡⲉ ⲁⲛ ϩⲛ̅ⲟⲩⲡⲓⲑⲉ ⲛ̅ⲥⲟⲫⲓⲁ ⲛ̅ϣⲁϫⲉ. ⲁⲗⲗⲁ ϩⲛ̅ⲟⲩⲟⲩⲱⲛϩ̅ ⲉⲃⲟⲗ ⲙ̅ⲡ̅ⲛ̅ⲁ̅ ϩⲓϭⲟⲙ.
5 for at eders Tro ikke skulde bero paa Menneskers Visdom, men paa Guds Kraft.
ⲉ̅ϫⲉⲕⲁⲁⲥ ⲉⲛⲛⲉⲧⲛ̅ⲡⲓⲥⲧⲓⲥ ϣⲱⲡⲉ ϩⲛ̅ⲟⲩⲡⲓⲑⲉ ⲛ̅ⲥⲟⲫⲓⲁ ⲛ̅ⲣⲱⲙⲉ ⲁⲗⲗⲁ ϩⲛ̅ⲟⲩϭⲟⲙ ⲛ̅ⲧⲉⲡⲛⲟⲩⲧⲉ.
6 Dog, Visdom tale vi iblandt de fuldkomne, men en Visdom, der ikke stammer fra denne Verden, ikke heller fra denne Verdens Herskere, som blive til intet; (aiōn g165)
ⲋ̅ⲉⲛϣⲁϫⲉ ⲇⲉ ⲛ̅ⲟⲩⲥⲟⲫⲓⲁ ϩⲛ̅ⲛ̅ⲧⲉⲗⲉⲓⲟⲥ ⲟⲩⲥⲟⲫⲓⲁ ⲇⲉ ⲉⲛⲧⲁⲡⲉⲓ̈ⲁⲓⲱⲛ ⲁⲛ ⲧⲉ ⲟⲩⲇⲉ ⲛ̅ⲧⲁⲛⲁⲣⲭⲱⲛ ⲁⲛ ⲧⲉ ⲙ̅ⲡⲉⲓ̈ⲁⲓⲱⲛ ⲛⲁⲓ̈ ⲉⲧⲛⲁⲟⲩⲱⲥϥ̅. (aiōn g165)
7 men vi tale Visdom fra Gud, den hemmelige, den, som var skjult, som Gud før Verdens Begyndelse forudbestemte til vor Herlighed, (aiōn g165)
ⲍ̅ⲁⲗⲗⲁ ⲉⲛϣⲁϫⲉ ⲛ̅ⲟⲩⲥⲟⲫⲓⲁ ⲛ̅ⲧⲉⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ϩⲛ̅ⲟⲩⲙⲩⲥⲧⲏⲣⲓⲟⲛ. ⲧⲁⲓ̈ ⲉⲧϩⲏⲡ ⲧⲉⲛⲧⲁⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲡⲟⲣϫⲥ̅ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲁⲑⲏ ⲛ̅ⲛⲁⲓⲱⲛ ⲉⲡⲉⲛⲉⲟⲟⲩ. (aiōn g165)
8 hvilken ingen af denne Verdens Herskere har erkendt; thi havde de erkendt den, havde de ikke korsfæstet Herlighedens Herre; (aiōn g165)
ⲏ̅ⲧⲁⲓ̈ ⲉⲧⲉⲙ̅ⲡⲉⲗⲁⲁⲩ ⲛ̅ⲁⲣⲭⲱⲛ ⲛ̅ⲧⲉⲡⲉⲓ̈ⲁⲓⲱⲛ ⲥⲟⲩⲱⲛⲥ̅. ⲉⲛⲉⲛⲧⲁⲩⲥⲟⲩⲱⲛⲥ̅ ⲅⲁⲣ ⲛⲉⲩⲛⲁⲥ̅xⲟ̅ⲩ̅ ⲁⲛ ⲡⲉ ⲙ̅ⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲙ̅ⲡⲉⲟⲟⲩ. (aiōn g165)
9 men, som der er skrevet: „Hvad intet Øje har set, og intet Øre har hørt, og ikke er opkommet i noget Menneskes Hjerte, hvad Gud har beredt dem, som elske ham.‟
ⲑ̅ⲁⲗⲗⲁ ⲕⲁⲧⲁⲑⲉ ⲉⲧⲥⲏϩ ϫⲉ ⲛⲉⲧⲉⲙ̅ⲡⲉⲃⲁⲗ ⲛⲁⲩ ⲉⲣⲟⲟⲩ. ⲛⲉⲧⲉⲙ̅ⲡⲉⲙⲁⲁϫⲉ ⲥⲟⲧⲙⲟⲩ. ⲛⲉⲧⲉⲙ̅ⲡⲟⲩⲁⲗⲉ ⲉϩⲣⲁⲓ̈ ⲉϫⲙ̅ⲡϩⲏⲧ ⲛ̅ⲣⲱⲙⲉ ⲛⲁⲓ̈ ⲉⲛⲧⲁⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲥⲃ̅ⲧⲱⲧⲟⲩ ⲛ̅ⲛⲉⲧⲙⲉ ⲙ̅ⲙⲟϥ.
10 Men os aabenbarede Gud det ved Aanden; thi Aanden ransager alle Ting, ogsaa Guds Dybder.
ⲓ̅ⲁⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲅⲁⲣ ϭⲟⲗⲡⲟⲩ ⲛⲁⲛ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲓⲧⲙ̅ⲡⲉⲡ̅ⲛ̅ⲁ̅. ⲡⲉⲡ̅ⲛ̅ⲁ̅ ⲅⲁⲣ ϩⲟⲧϩⲧ̅ ⲛ̅ⲛ̅ⲕⲁ ⲛⲓⲙ ⲁⲩⲱ ⲛⲉⲑⲏⲡ ⲛ̅ⲧⲉⲡⲛⲟⲩⲧⲉ.
11 Thi hvilket Menneske ved, hvad der er i Mennesket, uden Menneskets Aand, som er i ham? Saaledes har heller ingen erkendt, hvad der er i Gud, uden Guds Aand.
ⲓ̅ⲁ̅ⲛⲓⲙ ⲅⲁⲣ ⲛ̅ⲣⲱⲙⲉ ⲡⲉⲧⲥⲟⲟⲩⲛ (ⲛ̅)ⲛⲁⲡⲣⲱⲙⲉ ⲉⲓⲙⲏⲧⲉⲓ ⲡⲉⲡ̅ⲛ̅ⲁ̅ ⲙ̅ⲡⲣⲱⲙⲉ ⲉⲧⲛ̅ϩⲏⲧϥ̅. ⲧⲁⲓ̈ ⲟⲛ ⲧⲉ ⲑⲉ ⲛ̅ⲛⲁⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲙ̅ⲡⲉⲗⲁⲁⲩ ⲥⲟⲩⲱⲛⲟⲩ ⲛ̅ⲥⲁⲡⲉⲡ̅ⲛ̅ⲁ̅ ⲙ̅ⲡⲛⲟⲩⲧⲉ.
12 Men vi have ikke faaet Verdens Aand, men Aanden fra Gud, for at vi kunne vide, hvad der er os skænket af Gud;
ⲓ̅ⲃ̅ⲁⲛⲟⲛ ⲇⲉ ⲛ̅ⲧⲁⲛϫⲓ ⲁⲛ ⲙ̅ⲡⲉⲡ̅ⲛ̅ⲁ̅ ⲙ̅ⲡⲉⲉⲓⲕⲟⲥⲙⲟⲥ. ⲁⲗⲗⲁ ⲡⲉⲡ̅ⲛ̅ⲁ̅ ⲡⲉⲃⲟⲗ ⲙ̅ⲡⲛⲟⲩⲧⲉ. ϫⲉⲕⲁⲁⲥ ⲉⲛⲉⲉⲓⲙⲉ ⲉⲛⲉⲛⲧⲁⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲭⲁⲣⲓⲍⲉ ⲙ̅ⲙⲟⲟⲩ ⲛⲁⲛ.
13 og dette tale vi ogsaa, ikke med Ord, lærte af menneskelig Visdom, men med Ord, lærte af Aanden, idet vi tolke aandelige Ting med aandelige Ord.
ⲓ̅ⲅ̅ⲉⲧⲉⲛⲁⲓ̈ ⲛⲉⲧⲛ̅ϣⲁϫⲉ ⲛ̅ϩⲏⲧⲟⲩ. ϩⲛ̅ϩⲉⲛϣⲁϫⲉ ⲁⲛ ⲛ̅ϯⲥⲃⲱ ⲛ̅ⲥⲟⲫⲓⲁ ⲛ̅ⲣⲱⲙⲉ. ⲁⲗⲗⲁ ϩⲛ̅ϩⲉⲛϯⲥⲃⲱ ⲙ̅ⲡ̅ⲛ̅ⲁ̅. ⲉⲛϣⲱⲛⲃ̅ ⲛ̅ϩⲉⲛⲡⲛⲉⲩⲙⲁⲧⲓⲕⲟⲛ ⲉϩⲉⲛⲡⲛⲉⲩⲙⲁⲧⲓⲕⲟⲥ.
14 Men det sjælelige Menneske tager ikke imod de Ting, som høre Guds Aand til; thi de ere ham en Daarskab, og han kan ikke erkende dem, thi de bedømmes aandeligt.
ⲓ̅ⲇ̅ⲟⲩⲯⲩⲭⲓⲕⲟⲥ ⲇⲉ ⲛ̅ⲣⲱⲙⲉ ⲙⲉϥϣⲱⲡ ⲉⲣⲟϥ ⲛ̅ⲛⲁⲡⲉⲡ̅ⲛ̅ⲁ̅ ⲙ̅ⲡⲛⲟⲩⲧⲉ. ⲟⲩⲙⲛ̅ⲧⲥⲟϭ ⲅⲁⲣ ⲛⲁϥ ⲧⲉ. ⲁⲩⲱ ⲙⲛ̅ϭⲟⲙ ⲙ̅ⲙⲟϥ ⲉⲉⲓⲙⲉ ϫⲉ ⲥⲉⲁⲛⲁⲕⲣⲓⲛⲉ ⲙ̅ⲙⲟϥ ⲡⲛⲉⲩⲙⲁⲧⲓⲕⲱⲥ.
15 Men den aandelige bedømmer alle Ting, selv derimod bedømmes han af ingen.
ⲓ̅ⲉ̅ⲡⲉⲡⲛⲉⲩⲙⲁⲧⲓⲕⲟⲥ ⲇⲉ ϣⲁϥⲁⲛⲁⲕⲣⲓⲛⲉ ⲙⲉⲛ ⲛ̅ⲟⲩⲟⲛ ⲛⲓⲙ. ⲛ̅ⲧⲟϥ ⲇⲉ ⲙⲉⲣⲉⲗⲁⲁⲩ ⲁⲛⲁⲕⲣⲓⲛⲉ ⲙ̅ⲙⲟϥ.
16 Thi hvem har kendt Herrens Sind, saa han skulde kunne undervise ham? Men vi have Kristi Sind.
ⲓ̅ⲋ̅ⲛⲓⲙ ⲅⲁⲣ ⲡⲉⲛⲧⲁϥⲥⲟⲩⲛ̅ⲡϩⲏⲧ ⲙ̅ⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲡⲁⲓ̈ ⲉⲧⲛⲁⲧⲥⲉⲃⲉⲉⲓⲁⲧϥ̅ ⲉⲃⲟⲗ. ⲁⲛⲟⲛ ⲇⲉ ⲟⲩⲛ̅ⲧⲁⲛ ⲙ̅ⲙⲁⲩ ⲙ̅ⲡⲙⲉⲉⲩⲉ ⲙ̅ⲡⲉⲭ̅ⲥ̅.
