Lukáš 9
1 Ježíš svolal svých dvanáct učedníků a dal jim moc nad všemi démony a nemocemi.
彼は十二人を呼び集め，彼らにすべての悪霊たちに対する，またさまざまな疾患を治すための力と権威を与えた。
2 Poslal je, aby uzdravovali a oznamovali, že Boží království je zde.
神の王国を宣教し，病気をいやすために彼らを遣わした。
3 Řekl jim: „Nic si s sebou na cestu neberte, ani hůl, ani mošnu, ani chléb, ani peníze, ani náhradní šaty.
彼らに言った，「旅のために何も持って行かないように。つえも，袋も，パンも，お金も，それぞれ二枚の上着も持ってはいけない。
4 Kde vám poskytnou přístřeší, tam nějakou dobu zůstaňte a odtamtud vycházejte ke svým úkolům.
どこでも家に入ったなら，そこにとどまり，そこから出発しなさい。
5 Jestliže vás někde nepřijmou, nevnucujte se, odejděte a setřeste před nimi i prach se svých opánků, abyste je tak varovali před Božím hněvem.“
人々があなた方を受け入れないなら，その町から出発する時に，彼らに対する証言のため，あなた方の両足からそのちりさえも払い落としなさい」 。
6 Učedníci se vypravili na cestu a chodili od vesnice k vesnici. Všude kázali radostnou zvěst o spáse a uzdravovali.
彼らは去って行き，至る所で福音を宣教し，病気をいやしながら，村から村を巡って行った。
7 Všechno, co Ježíš kázal a činil, se doneslo až k vladaři Galileje Herodovi. Nevěděl dobře, co si o tom má myslet. Někteří tvrdili, že to Jan Křtitel, kterého dal Herodes popravit, vstal z mrtvých.
さて，領主ヘロデは，イエスによってなされたすべてのことを聞いて，ひどく当惑していた。というのは，ある人々はヨハネが死んだ者たちの中から生き返ったと言っており，
8 Jiní se domnívali, že se znovu ukázal prorok Elijáš, další usuzovali, že vstal z mrtvých některý ze starých proroků.
またある人々はエリヤが表われたと言い，さらに別の人々は昔の預言者たちの一人が生き返ったと言っていたからである。
9 Herodes říkal: „Jana Křtitele jsem přece dal popravit, kdo je tedy ten muž, o kterém slyším tak zvláštní věci?“Proto si velice přál Ježíše poznat.
ヘロデは言った，「ヨハネならわたしが首をはねた。だが，わたしがこうしたうわさを聞くこの者はだれなのだろう」。彼はイエスを見たいと思った。
10 Učedníci se vrátili k Ježíšovi a vypravovali mu o všem, co vykonali. Odebral se s nimi na odlehlé místo v okolí města Betsaidy.
使徒たちは戻って来ると，自分たちが行なったことをイエスに告げた。 彼は彼らを連れて，ベツサイダと呼ばれる町の寂しい場所へ自分たちだけで引きこもった。
11 Jakmile se však lidé dozvěděli, kam šel, vypravili se za ním. Ježíš je neodmítl, ale znovu kázal o Božím království a uzdravoval ty, kteří to potřebovali.
しかし群衆はそれに気づき，彼に従った。彼は彼らを喜んで迎え，神の王国について彼らに語り，いやしを必要としていた者たちを治した。
12 Začalo se stmívat. Učedníci za ním přišli a říkali: „Propusť už lidi, ať se mohou rozejít do okolních vesnic a dvorců, aby si sehnali něco k jídlu a mohli tam přenocovat; tady v té pustině nic neseženou.“
日が傾き始めたので，十二人がやって来て彼に言った，「群衆を去らせて，彼らが周りの村や農園に行って，宿を取り，食べ物を得るようにさせてください。わたしたちはこんな寂しい場所にいるのですから」。
13 Ježíš jim řekl: „Tak jim dejte najíst vy.“Podivili se: „My? Vždyť máme jen pět chlebů a dvě ryby a jen mužů je tu asi pět tisíc. Ledaže bychom my sami šli a něco pro ně nakoupili.“Ježíš nato řekl svým učedníkům: „Rozsaďte je do skupin asi po padesáti.“
しかし彼は彼らに答えた，「あなた方が彼らに食べ物を与えなさい」 。 彼らは言った，「わたしたちには五つのパンと二匹の魚しかありません。わたしたちが行って，この人々すべてのために食べ物を買わない限りは」。
というのは，およそ五千人の男たちがいたからである。 彼は弟子たちに言った，「彼らを五十人ぐらいずつ組にして座らせなさい」 。
15 Tak se stalo.
彼らはそのようにし，みんなを座らせた。
16 Potom vzal Ježíš těch pět chlebů a ty dvě ryby a poděkoval za ně Bohu. Pak lámal ty pokrmy a podával svým učedníkům, aby je předkládali lidem.
彼は五つのパンと二匹の魚を取り，天を見上げ，祝福してからパンを裂き，弟子たちに渡して群衆の前に置かせた。
17 Všichni se dosyta najedli. Nakonec učedníci ještě sesbírali dvanáct košů zbytků.
みんなは食べて満ち足りた。彼らは残ったパン切れを十二のかごに集めた。
18 Jednou se Ježíš odebral se svými učedníky na odlehlé místo k modlitbám. Otázal se jich: „Za koho mě vlastně lidé považují?“
彼がひとりで祈っていたとき，弟子たちが共にいた。そして彼は彼らに尋ねた，「群衆はわたしをだれだと言っているか」 。
19 Odpověděli mu: „Někteří za Jana Křtitele, jiní za Elijáše, anebo za některého z dávných proroků, který vstal z mrtvých.“
彼らは答えた，「『バプテスマを施す人ヨハネ』，またほかの者たちは『エリヤ』と言い，さらにほかの者たちは，昔の預言者たちの一人が生き返ったのだと言っています」。
20 A tu jim Ježíš položil přímou otázku. „A za koho mě máte vy?“Petr odpověděl: „Ty jsi ten Boží Syn, Mesiáš.“
彼は彼らに言った，「だが，あなた方はわたしをだれだと言うのか」 。 ペトロが答えた，「神のキリストです」。
21 Ježíš svým učedníkům kladl na srdce, aby o tom zatím nehovořili.
しかし彼は彼らを戒め，このことをだれにも告げないようにと命じて，
22 A dodal: „Syn člověka musí ještě mnoho vytrpět. Starší, přední kněží a učitelé zákona ho odsoudí, bude zabit, ale třetí den vstane z mrtvých.“
こう言った。「人の子は多くの苦しみを受け，長老たちや祭司長たちや律法学者たちから退けられ，かつ殺され，そして三日後に生き返らなければならない」 。
23 Všem pak řekl: „Kdo chceš jít za mnou, přestaň myslet na sebe, den za dnem nes svůj kříž a následuj mne.
彼は皆に言った，「だれでもわたしに付いて来たいと望むなら，その人は自分を否定し，自分の十字架を取り上げて，わたしに従いなさい。
24 Kdo chce žít podle sebe, promarní svůj život, ale kdo mi svěří celý svůj život, zachrání ho pro věčnost.
自分の命を救いたいと望む者はそれを失うことになり，わたしのために自分の命を失う者はそれを救うことになるからだ。
25 Co by z toho člověk měl, kdyby získal třeba celý svět, ale prohrál věčnost?
人が全世界を手に入れても，それによって自分自身を失ったり，奪われたりするなら，何の益になるだろうか。
26 Kdo se ke mně nezná a za má slova se stydí, za toho se budu jednou stydět i já, až znovu přijdu v plné slávě Boha Otce a v doprovodu andělů.
わたしとわたしの言葉を恥じる者は，人の子もまた，自分の栄光，また父と聖なるみ使いたちとの栄光のうちに来るとき，その者を恥じるだろう。
27 Můžete se spolehnout, že někteří z vás nezemřou dříve, dokud neuvidí rozmach Božího království na zemi.“
だが，真実にあなた方に告げる。ここに立っている者の中には，神の王国を見るまでは決して死を味わわない者たちがいる」 。
28 Asi za týden po této rozmluvě vystoupil Ježíš s Petrem, Jakubem a Janem na jednu horu, aby se tam modlil.
これらの話の八日後，彼はペトロとヨハネとヤコブを伴い，祈るために山に上った。
29 Během modlitby se proměnil výraz Ježíšovy tváře a také jeho šat oslnivě zbělel.
彼が祈っていると，顔の様子が変えられ，衣服は白く目もくらむほどになった。
30 Pojednou se tam objevili dva muži nadzemského vzhledu – byl to Mojžíš a Elijáš. Hovořili s Ježíšem o událostech, které ho čekají v Jeruzalémě – o závěru jeho pozemského života a jeho odchodu k Otci.
見よ，二人の人がイエスと語り合っていたが，それはエリヤとモーセであった。
栄光のうちに現われて，彼がエルサレムで遂げることになる出発について話していたのである。
32 Petra a jeho druhy však přemohl spánek. Když procitli, uviděli Ježíše zářícího nebeským jasem a ty dva muže vedle něho.
ペトロおよび彼と共にいた者たちはひどく眠かったが，すっかり目を覚ますと，彼の栄光と，彼と共に立っている二人の人を目にした。
33 Když se pak proroci chtěli vzdálit, řekl Petr Ježíšovi: „Jak je nám tu dobře, Pane! Co kdybychom tu postavili tři přístřešky: jeden tobě, jeden Mojžíšovi a jeden Elijášovi?“Nevěděl dobře, co mluví.
二人が彼から去って行くとき，ペトロがイエスに言った，「師よ，わたしたちがここにいるのは良いことです。幕屋を三つ作りましょう。一つはあなたのため，一つはモーセのため，一つはエリヤのためです」。彼は自分が何を言っているのか分からなかった。
34 Ještě to ani nedořekl, když je zahalil oblak. To je naplnilo bázní.
彼がこれらのことを言っているうちに，雲が起こって彼らを影で覆った。雲の中に入ったとき，彼らは恐れた。
35 Z oblaku se ozval hlas: „Toto je můj vyvolený Syn, toho poslouchejte!“
その雲から声がして言った，「これはわたしの愛する子である。この者に聞き従いなさい！」
36 Po tom všem zůstal na hoře Ježíš zase jen se svými učedníky. O tom, co zde učedníci prožili, zatím nikomu nevyprávěli.
この声がした時には，イエスだけがそこにいるのが分かった。彼らは沈黙を守り，目にした事柄をその当時はだれにも告げなかった。
37 Když příštího dne sestupovali z hory, vyšel jim naproti velký zástup lidí.
次の日，彼らが山から下りて来ると，大群衆が彼を迎えた。
38 Z davu začal na Ježíše volat jeden muž: „Pane, prosím tě, ujmi se mého syna. Mám jen jeho.
見よ，群衆の中の一人の男が叫んで言った，「先生，お願いですから，わたしの息子を見てやってください。わたしのひとり息子なのです。
39 Zmocňuje se ho démon, můj syn pak křičí, u úst má pěnu a je celý zkroucený. Ten záchvat trvá dlouho a nesnadno ho přechází, strašně ho to týrá.
ご覧ください，霊が取りつくと，彼は突然に叫び出すのです。そしてそれは彼にあわを吹かせながらけいれんさせ，なかなか離れないで，彼をひどく傷つけるのです。
40 Prosil jsem tvoje učedníky, aby mi syna uzdravili, ale nepodařilo se jim to.“
わたしは，あなたの弟子たちにそれを追い出してくれるよう願いましたが，彼らにはできませんでした」。
41 Ježíš na to řekl: „Vy ale napínáte moji trpělivost. Jak dlouho vám to bude ještě trvat než uvěříte? Přiveď sem svého syna!“
イエスは答えた，「信仰のないねじ曲がった世代よ，いつまでわたしはあなた方と一緒にいて，あなた方のことを我慢しようか。あなたの息子をここに連れて来なさい」 。
42 Než však k němu chlapec došel, padl k zemi v novém záchvatu. Ježíš démona vyhnal, chlapce uzdravil a předal ho otci.
その子がやって来る間，その悪霊は彼を投げ倒し，激しくけいれんさせた。しかしイエスはその汚れた霊をしかりつけ，その少年をいやし，彼をその父親に返した。
43 Všichni byli tím jasným projevem Boží moci ohromeni. Lidé se ještě obdivovali Ježíšovu skutku, ale on se obrátil na své učedníky:
みんなは神の尊厳に驚いた。 しかし，みんながイエスの行なったすべてのことに驚嘆している間に，彼は弟子たちに言った，
44 „Teď mne obdivují, ale uvidíte, co se mnou jednou provedou.“
「これらの言葉をあなた方の耳にしまっておきなさい。すなわち，人の子は人々の手に引き渡されるだろう」 。
45 To ovšem učedníci tenkrát nechápali, ale neodvážili se ho zeptat.
しかし彼らはこの言葉を理解しなかった。彼らがそれを理解することがないように，それは彼らから隠されていた。また，彼らはこの言葉について彼に尋ねるのを恐れていた。
46 Jednou se učedníci začali dohadovat, kdo z nich je nejvýznamnější.
彼らの間で，自分たちのうちでだれが一番偉いかという論争が生じた。
47 Ježíš to postřehl, postavil před ně dítě a
イエスは彼らの心の思いに気づき，幼子を連れて来て，自分のわきに立たせて，
48 řekl: „Podle toho, jak se chováte k nejmenším, se dá usoudit, jaký vztah máte ke mně, a tak ukazujete svůj postoj k Bohu, který mne poslal. Ten nejpokornější mezi vámi je v Božích očích největší.“
彼らに言った，「わたしの名のゆえにこのような幼子の一人を受け入れる者は，わたしを受け入れるのだ。わたしを受け入れる者は，わたしを遣わした方を受け入れるのだ。あなた方全員のうちで最も小さい者こそ偉いなのだ」 。
49 Ještě se ozval Jan: „Pane, viděli jsme člověka, který ve tvém jménu vyháněl démony. Snažili jsme se mu v tom zabránit, protože s námi nechodí.“
ヨハネが答えた，「師よ，わたしたちは，ある人があなたの名において悪霊たちを追い出しているのを見ました。それでわたしたちは，彼がわたしたちに従っていないので，彼をとどめました」。
50 Ježíš odpověděl: „Jen ho nechte, kdo není proti nám, je s námi.“
イエスは彼に言った，「彼をとどめてはいけない。わたしたちに逆らわない者は，わたしたちの味方なのだ」 。
51 Přiblížil se čas, kdy měl Ježíš zemřít, a tak nastoupit cestu vzhůru k Bohu. Uvědomil si, že proto musí do Jeruzaléma.
イエスが上げられる日々が近づくと，彼はエルサレムに行くことに顔を一心に据えた。
52 Na cestě přes samařské území poslal napřed učedníky, aby vyjednali nocleh v jedné vesnici.
そして自分の面前に使者を遣わした。彼らは出て行き，彼のために準備をしようと，サマリア人の村に入った。
53 Tamní obyvatelé však Židy a Jeruzalém nenáviděli a nepřijali tedy Ježíše.
彼らは彼を受け入れなかった。彼が顔をエルサレムに向けて旅行していたからである。
54 Jakuba a Jana to rozhněvalo a řekli: „Pane, nemáme na ně svolat oheň z nebe, jako to kdysi udělal Elijáš? Ať ta vesnice shoří!“
それを見て，弟子たちのヤコブとヨハネは言った，「主よ，エリヤがしたとおり，天から火が下って彼らを滅ぼすよう，わたしたちが命じることをお望みですか」。
55 Ježíš to rozhodně odmítl: „Jak vás může něco takového napadnout? Jako byste ani nebyli moji učedníci.
しかし彼は振り返って彼らをしかりつけた。「あなた方は自分たちがどんな性質なのか分かっていない。
56 Syn člověka přece nepřišel lidské životy mařit, ale zachraňovat.“Šli tedy do jiné vesnice.
人の子は人々の命を滅ぼすために来たのではなく，それらを救うために来たのだ」 。 彼らは別の村に向かった。
57 Cestou mu řekl jeden muž: „Pane, jsem připraven tě kamkoliv následovat.“
彼らが進んで行くと，ある人が彼に言った，「あなたの行かれる所なら，どこへでも従って行きたいと思います，主よ」。
58 Ježíš ho však upozornil: „Lišky mají své nory, ptáci hnízda, ale já často nevím, kam se večer uložím.“
イエスは彼に言った，「キツネたちには穴があり，空の鳥たちには巣がある。だが，人の子には頭を横たえる所がない」 。
59 Jiného muže vyzval: „Pojď se mnou!“Ale on váhal a vymlouval se: „Dovol mi nejprve pochovat mého otce.“
彼は別の者に言った，「わたしに従いなさい！」 しかし彼は言った，「主よ，まず，行ってわたしの父を葬ることをお許しください」。
60 Ježíš řekl: „Poslední službu mrtvým může vykonat kdokoliv, ale ty neotálej a kaž o Božím království, o záchraně člověka pro věčnost.“
しかしイエスは彼に言った，「死んだ者たちに自分たちの死者を葬らせなさい。だが，あなたは行って神の王国を知らせなさい」 。
61 A ještě jiný řekl Ježíši: „Chci jít s tebou, ale dovol, abych se nejprve doma pořádně rozloučil.“
さらに別の者が言った，「わたしはあなたに従いたいと思います，主よ。ですが，まず，わたしの家の者たちに別れを告げることをお許しください」。
62 Ježíš mu řekl: „Chce-li oráč vyorat rovnou brázdu, nemůže se ohlížet nazpátek. Kdo není ochoten jít hned, není způsobilý pro Boží království.“
しかしイエスは彼に言った，「手をすきにかけてから後ろを見る者は，だれも神の王国にふさわしくない」 。
