Jakubův 4
1 Co působí vzájemné hádky a boje mezi vámi? Není to snad ctižádost, která vás ovládá? Po mnohém toužíte, a přece nic nemáte.
யுஷ்மாகம்’ மத்⁴யே ஸமரா ரணஸ்²ச குத உத்பத்³யந்தே? யுஷ்மத³ங்க³ஸி²பி³ராஸ்²ரிதாப்⁴ய: ஸுகே²ச்சா²ப்⁴ய: கிம்’ நோத்பத்³யந்தே?
2 Chcete mít totéž co druzí – i za cenu, že je ničíte, ale nemůžete toho dosáhnout. Bojujete a pletichaříte, zatímco byste se měli modlit.
யூயம்’ வாஞ்ச²த² கிந்து நாப்நுத², யூயம்’ நரஹத்யாம் ஈர்ஷ்யாஞ்ச குருத² கிந்து க்ரு’தார்தா² ப⁴விதும்’ ந ஸ²க்நுத², யூயம்’ யுத்⁴யத² ரணம்’ குருத² ச கிந்த்வப்ராப்தாஸ்திஷ்ட²த², யதோ ஹேதோ: ப்ரார்த²நாம்’ ந குருத²|
3 A pokud se modlíte, nic nedostáváte, protože prosíte ze špatných pohnutek, abyste uspokojili sami sebe.
யூயம்’ ப்ரார்த²யத்⁴வே கிந்து ந லப⁴த்⁴வே யதோ ஹேதோ: ஸ்வஸுக²போ⁴கே³ஷு வ்யயார்த²ம்’ கு ப்ரார்த²யத்⁴வே|
4 Podobáte se nevěrné ženě, která koketuje s nepřítelem svého muže. Cožpak nechápete, že když chcete být zadobře kde s kým, odcizujete se nutně Bohu? Znovu vám říkám, že nemůžete být lidmi blízkými Bohu, pokud toužíte po přízni tohoto světa.
ஹே வ்யபி⁴சாரிணோ வ்யபி⁴சாரிண்யஸ்²ச, ஸம்’ஸாரஸ்ய யத் மைத்ர்யம்’ தத்³ ஈஸ்²வரஸ்ய ஸா²த்ரவமிதி யூயம்’ கிம்’ ந ஜாநீத²? அத ஏவ ய: கஸ்²சித் ஸம்’ஸாரஸ்ய மித்ரம்’ ப⁴விதும் அபி⁴லஷதி ஸ ஏவேஸ்²வரஸ்ய ஸ²த்ரு ர்ப⁴வதி|
5 Myslíte si snad, že Bůh, který si nás stvořil pro sebe, může souhlasit s tím, že koketujeme s jeho nepřítelem?
யூயம்’ கிம்’ மந்யத்⁴வே? ஸா²ஸ்த்ரஸ்ய வாக்யம்’ கிம்’ ப²லஹீநம்’ ப⁴வேத்? அஸ்மத³ந்தர்வாஸீ ய ஆத்மா ஸ வா கிம் ஈர்ஷ்யார்த²ம்’ ப்ரேம கரோதி?
6 Boží láska je však přece větší než naše zpronevěra. Vždyť Bible praví: „Bůh se staví proti pyšným, ale nad pokornými se smilovává.“
தந்நஹி கிந்து ஸ ப்ரதுலம்’ வரம்’ விதரதி தஸ்மாத்³ உக்தமாஸ்தே யதா², ஆத்மாபி⁴மாநலோகாநாம்’ விபக்ஷோ ப⁴வதீஸ்²வர: | கிந்து தேநைவ நம்ரேப்⁴ய: ப்ரஸாதா³த்³ தீ³யதே வர: ||
7 Proto se před Bohem v pokoře skloňte. Postavte se na odpor ďáblu a on od vás uteče. Přibližte se k Bohu a Bůh se přiblíží k vám.
அதஏவ யூயம் ஈஸ்²வரஸ்ய வஸ்²யா ப⁴வத ஸ²யதாநம்’ ஸம்’ருந்த⁴ தேந ஸ யுஷ்மத்த: பலாயிஷ்யதே|
8 Očistěte si ruce, hříšníci, a dejte svá srdce cele Bohu, nerozhodní.
ஈஸ்²வரஸ்ய ஸமீபவர்த்திநோ ப⁴வத தேந ஸ யுஷ்மாகம்’ ஸமீபவர்த்தீ ப⁴விஷ்யதி| ஹே பாபிந: , யூயம்’ ஸ்வகராந் பரிஷ்குருத்⁴வம்’| ஹே த்³விமநோலோகா: , யூயம்’ ஸ்வாந்த: கரணாநி ஸு²சீநி குருத்⁴வம்’|
9 Uvědomte si svou ubohost, zarmuťte se a plačte nad sebou. Při tomto poznání není čas na smích a radost, ale na pokání.
யூயம் உத்³விஜத்⁴வம்’ ஸோ²சத விலபத ச, யுஷ்மாகம்’ ஹாஸ: ஸோ²காய, ஆநந்த³ஸ்²ச காதரதாயை பரிவர்த்தேதாம்’|
10 Ponížíte-li se takto před Bohem, on vás pozvedne.
ப்ரபோ⁴: ஸமக்ஷம்’ நம்ரா ப⁴வத தஸ்மாத் ஸ யுஷ்மாந் உச்சீகரிஷ்யதி|
11 Bratři, nesnižujte se a nesuďte jeden druhého. Kdo to dělá, staví se nad zákon. Místo aby ho plnil, hraje si na soudce.
ஹே ப்⁴ராதர: , யூயம்’ பரஸ்பரம்’ மா தூ³ஷயத| ய: கஸ்²சித்³ ப்⁴ராதரம்’ தூ³ஷயதி ப்⁴ராது ர்விசாரஞ்ச கரோதி ஸ வ்யவஸ்தா²ம்’ தூ³ஷயதி வ்யவஸ்தா²யாஸ்²ச விசாரம்’ கரோதி| த்வம்’ யதி³ வ்யவஸ்தா²யா விசாரம்’ கரோஷி தர்ஹி வ்யவஸ்தா²பாலயிதா ந ப⁴வஸி கிந்து விசாரயிதா ப⁴வஸி|
12 Je jen jeden zákonodárce a soudce – Bůh. Jenom on může udělit milost, nebo odsoudit. Na jaké místo se to stavíš, když soudíš bližního?
அத்³விதீயோ வ்யவஸ்தா²பகோ விசாரயிதா ச ஸ ஏவாஸ்தே யோ ரக்ஷிதும்’ நாஸ²யிதுஞ்ச பாரயதி| கிந்து கஸ்த்வம்’ யத் பரஸ்ய விசாரம்’ கரோஷி?
13 Slyším, že někteří říkáte: „Co nejdřív se přesuneme do toho či onoho města, budeme tam asi rok pracovat a vyděláme si spoustu peněz.“
அத்³ய ஸ்²வோ வா வயம் அமுகநக³ரம்’ க³த்வா தத்ர வர்ஷமேகம்’ யாபயந்தோ வாணிஜ்யம்’ கரிஷ்யாம: லாப⁴ம்’ ப்ராப்ஸ்யாமஸ்²சேதி கதா²ம்’ பா⁴ஷமாணா யூயம் இதா³நீம்’ ஸ்²ரு’ணுத|
14 Jak můžete vědět, co se stane zítra? Vždyť náš život se podobá ranní mlze, která se objeví a za chvíli zase zmizí.
ஸ்²வ: கிம்’ க⁴டிஷ்யதே தத்³ யூயம்’ ந ஜாநீத² யதோ ஜீவநம்’ வோ ப⁴வேத் கீத்³ரு’க் தத்து பா³ஷ்பஸ்வரூபகம்’, க்ஷணமாத்ரம்’ ப⁴வேத்³ த்³ரு’ஸ்²யம்’ லுப்யதே ச தத: பரம்’|
15 Měli byste spíše říkat: „Jestli si to bude Pán přát a zachová-li nás při životě, uděláme to či ono.“
தத³நுக்த்வா யுஷ்மாகம் இத³ம்’ கத²நீயம்’ ப்ரபோ⁴ரிச்சா²தோ வயம்’ யதி³ ஜீவாமஸ்தர்ஹ்யேதத் கர்ம்ம தத் கர்ம்ம வா கரிஷ்யாம இதி|
16 Ale vy mluvíte jen o vlastních plánech a chvástáte se jimi.
கிந்த்விதா³நீம்’ யூயம்’ க³ர்வ்வவாக்யை: ஸ்²லாக⁴நம்’ குருத்⁴வே தாத்³ரு’ஸ²ம்’ ஸர்வ்வம்’ ஸ்²லாக⁴நம்’ குத்ஸிதமேவ|
17 Takové sebejisté řeči jsou hřích. O tom všem, co jsem vám dosud napsal, platí: Kdo ví, co má činit, a neřídí se podle toho, má hřích.
அதோ ய: கஸ்²சித் ஸத்கர்ம்ம கர்த்தம்’ விதி³த்வா தந்ந கரோதி தஸ்ய பாபம்’ ஜாயதே|
