Římanům 3
1 Což tedy má více Žid nežli pohan? Aneb jaký jest užitek obřízky?
Чим же переважує Жидовин? або яка користь з обрізання?
2 Mnohý všelikterak. Přední zajisté ten, že jest jim svěřen Zákon Boží.
Велика на всякий спосіб: найперше бо, що їм були звірені словеса Божі.
3 Nebo což jest do toho, jestliže byli někteří z nich nevěrní? Zdaliž nevěra jejich věrnost Boží vyprázdní?
Що бо, що не увірували деякі? Хиба невірство їх віру Божу оберне в нїщо?
4 Nikoli, nýbrž budiž Bůh pravdomluvný, ale každý člověk lhář, jakož psáno jest: Aby ospravedlněn byl v řečech svých, a přemohl, když by soudil.
Нехай не буде (так). Нї, (нехай буде) Бог правдивий, усякий же чоловік омана, яко ж писано: Щоб оправдив ся Ти в словах Твоїх, і побідив, як судити меш ся.
5 Ale jestližeť pak nepravost naše spravedlnost Boží zvelebuje, což díme? Zdali nespravedlivý jest Bůh, jenž uvodí hněv? (Po lidskuť pravím.)
Коли ж неправда наша Божу правду викликав, що скажемо? Хиба неправеден Бог, що посилав кару? (яко чоловік глаголю.)
6 Nikoli, sic jinak kterakž by Bůh soudil svět?
Нехай не буде (так). Як же бо мав би Бог судити сьвіт?
7 Nebo jestližeť pravda Boží mou lží rozmohla se k slávě jeho, i pročež pak já jako hříšník bývám souzen?
Коли бо істина Божа через мрю оману ще побагатшала на славу Його, чого ж іще й менї, яко грішникові, осудженим бути?
8 A ne raději (jakž o nás zle mluví a jakož někteří praví, že bychom říkali, ): Èiňme zlé věci, aby přišly dobré? Jichžto spravedlivé jest odsouzení.
А не (так тому бути), як нас хулять, і як говорять деякі, нїби ми кажемо, що нумо робити лихе, щоб прийшло добре? Праведний суд на таких.
9 Což tedy? My převyšujeme pohany? Nikoli, nebo jsme již prve dokázali toho, že jsou, i Židé i Řekové, všickni pod hříchem,
Що ж? ми луччі? Ніяк (не луччі); попереду бо укорили ми й Жидів і Греків, що вони всі під гріхом,
10 Jakož psáno jest: Že není spravedlivého ani jednoho.
яко ж писано: що нема праведного нікого,
11 Není rozumného, není, kdo by hledal Boha.
нема, хто розумів би, нема, хто шукав би Бога,
12 Všickni se uchýlili, spolu neužiteční učiněni jsou; není, kdo by činil dobré, není ani jednoho.
всі відхилились, вкупі нікчемні стали; нема, хто робив би добро, нема аж до одного.
13 Hrob otevřený hrdlo jejich, jazyky svými lstivě mluvili, jed lítých hadů pod rty jejich.
Гріб відчинений горло їх, язиками своїми підводили; отрута гадюча під губами їх;
14 Kterýchžto ústa plná jsou zlořečení a hořkosti.
котрих уста клятьби і гіркости повні;
15 Nohy jejich rychlé k vylévání krve.
скорі ноги їх проливати кров;
16 Setření a bída na cestách jejich.
руїна та здиднї на дорогах їх,
17 A cesty pokoje nepoznali.
а дороги мирної не пізнали.
18 Není bázně Boží před očima jejich.
Нема страху Божого перед очима їх.
19 Víme pak, že cožkoli Zákon mluví, těm, kteříž jsou pod Zákonem, mluví, aby všeliká ústa zacpána byla a aby vinen byl všecken svět Bohu.
Знаємо ж, що скільки закон говорить, тим, що під законом, говорить, щоб усякі уста загородились, і винен був увесь сьвіт Богові;
20 Protož z skutků Zákona nebude ospravedlněn žádný člověk před obličejem jeho; nebo skrze Zákon přichází poznání hřícha.
тим що дїлами закону не справдить ся всяке тїло перед Ним; через закон бо познаннє гріха.
21 Ale nyní bez Zákona spravedlnost Boží zjevena jest, osvědčená Zákonem i Proroky,
Тепер же окреме закону правда Божа явилась, сьвідкована від закону й пророків;
22 Spravedlnost totiž Boží, skrze víru Ježíše Krista, ke všem a na všecky věřící.
правда ж Бога через віру Ісус. Христову усім і на всїх віруючих-нема бо ріжницї:
23 Neboť není rozdílu. Všickniť zajisté zhřešili, a nemají slávy Boží.
всі бо згрішили, і лишені слави Божої,
24 Spravedlivi pak učiněni bývají darmo, milostí jeho, skrze vykoupení, kteréž se stalo v Kristu Ježíši,
оправдають ся (ж) дарма благодаттю Його, викупленнєм, що в Христї Ісусї,
25 Jehožto Bůh vydal za smírci, skrze víru ve krvi jeho, k ukázání spravedlnosti své, skrze odpuštění předešlých hříchů,
котрого предложив Бог на вблагальну жертву через віру в кров Його, щоб з'ясувати правду свою одпущеннєм прежнїх гріхів у довготерпінню Божому,
26 V shovívání Božím, k dokázání spravedlnosti své v nynějším času, k tomu, aby on spravedlivým byl a ospravedlňujícím toho, jenž jest z víry Ježíšovy.
щоб з'ясувати (кажу) правду свою нинішнього часу, щоб був Він праведний і оправдуючий, хто з віри Ісусової.
27 Kdež jest tedy chlouba tvá? Vyprázdněna jest. Skrze který zákon? Skutků-li? Nikoli, ale skrze zákon víry.
Де ж величаннє? Виключене. Которим законом? учинків? Нї, а законом віри.
28 Protož za to máme, že člověk bývá spravedliv učiněn věrou bez skutků Zákona.
Думаємо оце, що чоловік оправ дуєть ся вірою, без учинків по закону.
29 Zdaliž jest toliko Bůh Židů? Zdali také není i pohanů? Ba, jistě i pohanů,
Або Жидам Бог тільки, а й не поганам? Так, і поганам;
30 Poněvadž jeden jest Bůh, kterýž ospravedlňuje obřízku z víry, a neobřízku skrze víru.
яко ж бо один Бог, що оправдує обрізаннє з віри і необрізаннє вірою.
31 Což tedy Zákon vyprazdňujeme skrze víru? Nikoli, nýbrž Zákon tvrdíme.
То ми оце руйнуємо закон вірою? Нехай не буде (так). Нї, ми утверджуємо закон.
