Žalmy 95

1 Poďte, zpívejme Hospodinu, prokřikujme skále spasení našeho.

Chodźcie, śpiewajmy PANU, wykrzykujmy [radośnie] skale naszego zbawienia.

2 Předejděme oblíčej jeho s díkčiněním, žalmy prozpěvujme jemu.

Przyjdźmy przed jego oblicze z chwałą, [radośnie] śpiewajmy mu psalmy.

3 Nebo Hospodin jest Bůh veliký, a král veliký nade všecky bohy,

PAN bowiem [jest] wielkim Bogiem i wielkim Królem nad wszystkimi bogami.

4 V jehož rukou základové země, a vrchové hor jeho jsou.

W jego rękach [są] głębiny ziemi i jego [są] szczyty gór.

5 Jehož jest i moře, nebo on je učinil, i země, kterouž ruce jeho sformovaly.

Jego jest morze, bo on je uczynił, i jego ręce ukształtowały suchy ląd.

6 Poďte, sklánějme se, a padněme před ním, klekejme před Hospodinem stvořitelem naším.

Chodźcie, oddajmy pokłon i padajmy przed nim; klęknijmy przed PANEM, naszym Stwórcą.

7 Onť jest zajisté Bůh náš, a my jsme lid pastvy jeho, a stádo rukou jeho. Dnes uslyšíte-li hlas jeho,

On bowiem jest naszym Bogiem, a my ludem jego pastwiska i owcami jego rąk. Dzisiaj, jeśli jego głos usłyszycie;

8 Nezatvrzujte srdce svého, jako při popuzení, a v den pokušení na poušti,

Nie zatwardzajcie waszych serc jak w Meriba, jak w czasie kuszenia na pustyni;

9 Kdežto pokoušeli mne otcové vaši, zkusiliť jsou mne, a viděli skutky mé.

Kiedy mnie wystawiali na próbę wasi ojcowie, doświadczali mnie i widzieli moje dzieła.

10 Za čtyřidceti let měl jsem nesnáz s národem tím, a řekl jsem: Lid tento bloudí srdcem, a nepoznali cest mých.

Przez czterdzieści lat czułem odrazę do [tego] pokolenia i powiedziałem: Ten lud błądzi sercem i nie poznał moich dróg;

11 Jimž jsem přisáhl v hněvě svém, že nevejdou v odpočinutí mé.

Przysiągłem im w gniewie, że nie wejdą do mego odpoczynku.