< Žalmy 95 >
1 Poďte, zpívejme Hospodinu, prokřikujme skále spasení našeho.
Pójdźcież, śpiewajmy Panu; wykrzykujmy skale zbawienia naszego.
2 Předejděme oblíčej jeho s díkčiněním, žalmy prozpěvujme jemu.
Uprzedźmy oblicze jego z chwałą; psalmy mu śpiewajmy.
3 Nebo Hospodin jest Bůh veliký, a král veliký nade všecky bohy,
Albowiem Pan jest Bóg wielki, i król wielki nade wszystkich bogów.
4 V jehož rukou základové země, a vrchové hor jeho jsou.
W jegoż rękach są głębokości ziemi, i wierzchy gór jego są.
5 Jehož jest i moře, nebo on je učinil, i země, kterouž ruce jeho sformovaly.
Jegoż jest morze, bo je on uczynił; i ziemia, którą ręce jego ukształtowały.
6 Poďte, sklánějme se, a padněme před ním, klekejme před Hospodinem stvořitelem naším.
Pójdźcie, kłaniajmy się, a upadajmy przed nim; klękajmy przed Panem, stworzycielem naszym.
7 Onť jest zajisté Bůh náš, a my jsme lid pastvy jeho, a stádo rukou jeho. Dnes uslyšíte-li hlas jeho,
Onci jest zaiste Bóg nasz, a myśmy lud pastwiska jego, i owce rąk jego. Dziś, jeźli głos jego usłyszycie,
8 Nezatvrzujte srdce svého, jako při popuzení, a v den pokušení na poušti,
Nie zatwardzajcież serca swego, jako w Meryba, a jako czasu kuszenia na puszczy.
9 Kdežto pokoušeli mne otcové vaši, zkusiliť jsou mne, a viděli skutky mé.
Kiedy mię kusili ojcowie wasi, doświadczylić mię, i widzieli sprawy moje.
10 Za čtyřidceti let měl jsem nesnáz s národem tím, a řekl jsem: Lid tento bloudí srdcem, a nepoznali cest mých.
Przez czterdzieści lat miałem spór z tym narodem, i rzekłem: Lud ten błądzi sercem, a nie poznali dróg moich;
11 Jimž jsem přisáhl v hněvě svém, že nevejdou v odpočinutí mé.
Którymem przysiągł w popędliwości mojej, że nie wnijdą do odpocznienia mego.