Žalmy 94
1 Bože silný pomst, Hospodine, Bože silný pomst, zastkvěj se.
Ya RAB, öç alıcı Tanrı, Saç ışığını, ey öç alıcı Tanrı!
2 Zdvihni se, ó soudce vší země, a dej odplatu pyšným.
Kalk, ey yeryüzünün yargıcı, Küstahlara hak ettikleri cezayı ver!
3 Až dokud bezbožní, Hospodine, až dokud bezbožní budou plésati,
Kötüler ne zamana dek, ya RAB, Ne zamana dek sevinip coşacak?
4 Žváti a hrdě mluviti, honosíce se, všickni činitelé nepravosti?
Ağızlarından küstahlık dökülüyor, Suç işleyen herkes övünüyor.
5 Lid tvůj, Hospodine, potírati a dědictví tvé bědovati?
Halkını eziyorlar, ya RAB, Kendi halkına eziyet ediyorlar.
6 Vdovy a příchozí mordovati, a sirotky hubiti,
Dulu, garibi boğazlıyor, Öksüzleri öldürüyorlar.
7 Říkajíce: Nehledíť na to Hospodin, aniž tomu rozumí Bůh Jákobův?
“RAB görmez” diyorlar, “Yakup'un Tanrısı dikkat etmez.”
8 Rozumějte, ó vy hovadní v lidu, a vy blázni, kdy srozumíte?
Ey halkın içindeki budalalar, dikkat edin; Ey aptallar, ne zaman akıllanacaksınız?
9 Zdali ten, jenž učinil ucho, neslyší? A kterýž stvořil oko, zdali nespatří?
Kulağı yaratan işitmez mi? Göze biçim veren görmez mi?
10 Zdali ten, jenž tresce národy, nebude kárati, kterýž učí lidi umění?
Ulusları yola getiren yargılamaz mı? İnsanı eğiten bilmez mi?
11 Hospodinť zná myšlení lidská, že jsou pouhá marnost.
RAB insanın düşüncelerinin Boş olduğunu bilir.
12 Blahoslavený jest ten muž, kteréhož ty cvičíš, Hospodine, a z zákona svého jej vyučuješ.
Ne mutlu, ya RAB, yola getirdiğin, Yasanı öğrettiğin insana!
13 Abys mu způsobil pokoj před časy zlými, až by za tím vykopána byla bezbožníku jáma.
Kötüler için çukur kazılıncaya dek, Onu sıkıntılı günlerden kurtarıp rahatlatırsın.
14 Neboť neopustí Hospodin lidu svého, a dědictví svého nezanechá,
Çünkü RAB halkını reddetmez, Kendi halkını terk etmez.
15 Ale až k spravedlnosti navrátí se soud, a za ním všickni upřímého srdce.
Adalet yine doğruluk üzerine kurulacak, Yüreği temiz olan herkes ona uyacak.
16 Kdož by se byl o mne zasadil proti zlostníkům? Kdo by se byl za mne postavil proti těm, jenž páší nepravost?
Kötülere karşı beni kim savunacak? Kim benim için suçlulara karşı duracak?
17 Kdyby mi Hospodin nebyl ku pomoci, tudíž by se byla octla duše má v mlčení.
RAB yardımcım olmasaydı, Şimdiye dek sessizlik diyarına göçmüştüm bile.
18 Již jsem byl řekl: Klesla noha má, ale milosrdenství tvé, ó Hospodine, zdrželo mne.
“Ayağım kayıyor” dediğimde, Sevgin ayakta tutar beni, ya RAB.
19 Ve množství přemyšlování mých u vnitřnosti mé, tvá potěšování obveselovala duši mou.
Kaygılar içimi sarınca, Senin avutmaların gönlümü sevindirir.
20 Zdaliž se k tobě přitovaryší stolice převráceností těch, jenž vynášejí nátisk mimo spravedlnost,
Yasaya dayanarak haksızlık yapan koltuk sahibi Seninle bağdaşır mı?
21 Jenž se shlukují proti duši spravedlivého, a krev nevinnou odsuzují?
Onlar doğruya karşı birleşiyor, Suçsuzu ölüme mahkûm ediyorlar.
22 Ale Hospodin jest mým hradem vysokým, a Bůh můj skalou útočiště mého.
Ama RAB bana kale oldu, Tanrım sığındığım kaya oldu.
23 Onť obrátí na ně nepravost jejich, a zlostí jejich zahladí je, zahladí je Hospodin Bůh náš.
Tanrımız RAB yaptıkları kötülüğü Kendi başlarına getirecek, Kötülükleri yüzünden köklerini kurutacak, Evet, köklerini kurutacak.
