Žalmy 94
1 Bože silný pomst, Hospodine, Bože silný pomst, zastkvěj se.
Boże zemsty, PANIE Boże zemsty, objaw się!
2 Zdvihni se, ó soudce vší země, a dej odplatu pyšným.
Powstań, Sędzio [całej] ziemi, odpłać pysznym.
3 Až dokud bezbožní, Hospodine, až dokud bezbožní budou plésati,
Jak długo niegodziwi, PANIE, jak długo niegodziwi będą się radować?
4 Žváti a hrdě mluviti, honosíce se, všickni činitelé nepravosti?
[Jak długo] będą pleść, mówić zuchwale i chełpić się wszyscy czyniący nieprawość?
5 Lid tvůj, Hospodine, potírati a dědictví tvé bědovati?
Depczą twój lud, PANIE, i gnębią twoje dziedzictwo.
6 Vdovy a příchozí mordovati, a sirotky hubiti,
Mordują wdowy i przybysza, zabijają sieroty.
7 Říkajíce: Nehledíť na to Hospodin, aniž tomu rozumí Bůh Jákobův?
I mówią: PAN tego nie widzi, nie dostrzega tego Bóg Jakuba.
8 Rozumějte, ó vy hovadní v lidu, a vy blázni, kdy srozumíte?
Zrozumcie, nierozumni wśród ludu! A wy, głupcy, kiedy zmądrzejecie?
9 Zdali ten, jenž učinil ucho, neslyší? A kterýž stvořil oko, zdali nespatří?
Czy ten, który wszczepił ucho, nie słyszy? Czy ten, który ukształtował oko, nie widzi?
10 Zdali ten, jenž tresce národy, nebude kárati, kterýž učí lidi umění?
Czy ten, który chłoszcze narody, nie będzie karał? [Ten], który uczy człowieka wiedzy, [czy nie wie]?
11 Hospodinť zná myšlení lidská, že jsou pouhá marnost.
PAN zna myśli ludzkie; [wie], że są marnością.
12 Blahoslavený jest ten muž, kteréhož ty cvičíš, Hospodine, a z zákona svého jej vyučuješ.
Błogosławiony mąż, którego ty chłoszczesz, PANIE, i uczysz go twym prawem;
13 Abys mu způsobil pokoj před časy zlými, až by za tím vykopána byla bezbožníku jáma.
Aby dać mu odpocząć od złych dni, aż będzie wykopany dół dla niegodziwego.
14 Neboť neopustí Hospodin lidu svého, a dědictví svého nezanechá,
PAN bowiem nie odrzuci swego ludu i nie opuści swego dziedzictwa.
15 Ale až k spravedlnosti navrátí se soud, a za ním všickni upřímého srdce.
Ale sąd powróci do sprawiedliwości, a wszyscy serca prawego [pójdą] za nim.
16 Kdož by se byl o mne zasadil proti zlostníkům? Kdo by se byl za mne postavil proti těm, jenž páší nepravost?
Któż stanie przy mnie przeciwko złoczyńcom? Kto ujmie się za mną przeciwko czyniącym nieprawość?
17 Kdyby mi Hospodin nebyl ku pomoci, tudíž by se byla octla duše má v mlčení.
Gdyby PAN nie przyszedł mi z pomocą, moja dusza przebywałaby w milczeniu.
18 Již jsem byl řekl: Klesla noha má, ale milosrdenství tvé, ó Hospodine, zdrželo mne.
Gdy powiedziałem: Moja noga się chwieje, twoje miłosierdzie, PANIE, mnie wsparło.
19 Ve množství přemyšlování mých u vnitřnosti mé, tvá potěšování obveselovala duši mou.
W niezliczonych myślach mego serca twoje pociechy rozweselają moją duszę.
20 Zdaliž se k tobě přitovaryší stolice převráceností těch, jenž vynášejí nátisk mimo spravedlnost,
Czy sprzymierzy się z tobą tron nieprawości, który wyrządza krzywdę pod pozorem prawa?
21 Jenž se shlukují proti duši spravedlivého, a krev nevinnou odsuzují?
Zbierają się przeciw duszy sprawiedliwego i krew niewinną potępiają.
22 Ale Hospodin jest mým hradem vysokým, a Bůh můj skalou útočiště mého.
Lecz PAN jest moją twierdzą, mój Bóg – skałą mojej ucieczki.
23 Onť obrátí na ně nepravost jejich, a zlostí jejich zahladí je, zahladí je Hospodin Bůh náš.
On obróci przeciwko nim ich nieprawość i za ich zło ich wytraci; wytraci ich PAN, nasz Bóg.
