Žalmy 94
1 Bože silný pomst, Hospodine, Bože silný pomst, zastkvěj se.
Boże pomst! Panie Boże pomst! rozjaśnij się!
2 Zdvihni se, ó soudce vší země, a dej odplatu pyšným.
Podnieś się, o Sędzio wszystkiej ziemi! a daj zapłatę pysznym.
3 Až dokud bezbožní, Hospodine, až dokud bezbožní budou plésati,
Dokądże niepobożni, Panie! dokądże niepobożni radować się będą?
4 Žváti a hrdě mluviti, honosíce se, všickni činitelé nepravosti?
Długoż będą świegotać i hardzie mówić, chlubiąc się wszyscy, którzy czynią nieprawość?
5 Lid tvůj, Hospodine, potírati a dědictví tvé bědovati?
Lud twój, Panie! trzeć, a dziedzictwo twoje trapić?
6 Vdovy a příchozí mordovati, a sirotky hubiti,
Wdowy i przychodniów mordować? a sierotki zabijać?
7 Říkajíce: Nehledíť na to Hospodin, aniž tomu rozumí Bůh Jákobův?
Mówiąc: Nie widzi tego Pan, ani tego rozumie Bóg Jakóbowy.
8 Rozumějte, ó vy hovadní v lidu, a vy blázni, kdy srozumíte?
Zrozumicież, o wy bydlęcy między ludźmi! a wy szaleni kiedyż zrozumiecie?
9 Zdali ten, jenž učinil ucho, neslyší? A kterýž stvořil oko, zdali nespatří?
Izali ten, który szczepił ucho, nie słyszy? i który ukształtował oko, izali nie widzi?
10 Zdali ten, jenž tresce národy, nebude kárati, kterýž učí lidi umění?
Izali ten, który ćwiczy narody, nie będzie karał? który uczy człowieka umiejętności.
11 Hospodinť zná myšlení lidská, že jsou pouhá marnost.
Pan zna myśli ludzkie, iż są szczerą marnością.
12 Blahoslavený jest ten muž, kteréhož ty cvičíš, Hospodine, a z zákona svého jej vyučuješ.
Błogosławiony jest mąż, którego ty ćwiczysz, Panie! a zakonu twego uczysz go.
13 Abys mu způsobil pokoj před časy zlými, až by za tím vykopána byla bezbožníku jáma.
Abyś mu sprawił pokój od złych dni, ażby był wykopany dół niezbożnikowi.
14 Neboť neopustí Hospodin lidu svého, a dědictví svého nezanechá,
Albowiem, nie opuści Pan ludu swego, a dziedzictwa swego nie zaniecha.
15 Ale až k spravedlnosti navrátí se soud, a za ním všickni upřímého srdce.
Ale aż ku sprawiedliwości obróci się sąd, a za nim wszyscy serca uprzejmego.
16 Kdož by se byl o mne zasadil proti zlostníkům? Kdo by se byl za mne postavil proti těm, jenž páší nepravost?
Któżby się był zastawił za mną przeciwko złośnikom? ktoby się był ujął o mnie przeciwko tym, którzy czynią nieprawość?
17 Kdyby mi Hospodin nebyl ku pomoci, tudíž by se byla octla duše má v mlčení.
By mi był Pan nie przybył na pomoc, małoby była nie mieszkała dusza moja w milczeniu.
18 Již jsem byl řekl: Klesla noha má, ale milosrdenství tvé, ó Hospodine, zdrželo mne.
Jużem był rzekł: Zachwiała się noga moja; ale miłosierdzie twoje, o Panie! zatrzymało mię.
19 Ve množství přemyšlování mých u vnitřnosti mé, tvá potěšování obveselovala duši mou.
W wielkości utrapienia mego, we wnętrznościach moich, pociechy twoje rozweselały duszę moję.
20 Zdaliž se k tobě přitovaryší stolice převráceností těch, jenž vynášejí nátisk mimo spravedlnost,
Izali z tobą towarzyszy stolica nieprawości tych, którzy stanowią krzywdę miasto prawa?
21 Jenž se shlukují proti duši spravedlivého, a krev nevinnou odsuzují?
Którzy się zbierają przeciwko duszy sprawiedliwego, a krew niewinną potępiają?
22 Ale Hospodin jest mým hradem vysokým, a Bůh můj skalou útočiště mého.
Ale Pan jest twierdzą moją, a Bóg mój skałą ufności mojej.
23 Onť obrátí na ně nepravost jejich, a zlostí jejich zahladí je, zahladí je Hospodin Bůh náš.
Onci obróci na nich nieprawość ich, a dla złości ich wytraci ich; wytraci ich Pan, Bóg nasz.
