< Žalmy 94 >
1 Bože silný pomst, Hospodine, Bože silný pomst, zastkvěj se.
O God der wraken! o HEERE, God der wraken! verschijn blinkende.
2 Zdvihni se, ó soudce vší země, a dej odplatu pyšným.
Gij, Rechter der aarde! verhef U; breng vergelding weder over de hovaardigen.
3 Až dokud bezbožní, Hospodine, až dokud bezbožní budou plésati,
Hoe lang zullen de goddelozen, o HEERE! hoe lang zullen de goddelozen van vreugde opspringen?
4 Žváti a hrdě mluviti, honosíce se, všickni činitelé nepravosti?
Uitgieten? hard spreken? alle werkers der ongerechtigheid zich beroemen?
5 Lid tvůj, Hospodine, potírati a dědictví tvé bědovati?
O HEERE! zij verbrijzelen Uw volk, en zij verdrukken Uw erfdeel.
6 Vdovy a příchozí mordovati, a sirotky hubiti,
De weduwe en den vreemdeling doden zij, en zij vermoorden de wezen.
7 Říkajíce: Nehledíť na to Hospodin, aniž tomu rozumí Bůh Jákobův?
En zeggen: De HEERE ziet het niet, en de God van Jakob merkt het niet.
8 Rozumějte, ó vy hovadní v lidu, a vy blázni, kdy srozumíte?
Aanmerkt, gij onvernuftigen onder het volk! en gij dwazen! wanneer zult gij verstandig worden?
9 Zdali ten, jenž učinil ucho, neslyší? A kterýž stvořil oko, zdali nespatří?
Zou Hij, Die het oor plant, niet horen? zou Hij, Die het oog formeert, niet aanschouwen?
10 Zdali ten, jenž tresce národy, nebude kárati, kterýž učí lidi umění?
Zou Hij, Die de heidenen tuchtigt, niet straffen, Hij, Die den mens wetenschap leert?
11 Hospodinť zná myšlení lidská, že jsou pouhá marnost.
De HEERE weet de gedachten des mensen, dat zij ijdelheid zijn.
12 Blahoslavený jest ten muž, kteréhož ty cvičíš, Hospodine, a z zákona svého jej vyučuješ.
Welgelukzalig is de man, o HEERE! dien Gij tuchtigt, en dien Gij leert uit Uw wet,
13 Abys mu způsobil pokoj před časy zlými, až by za tím vykopána byla bezbožníku jáma.
Om hem rust te geven van de kwade dagen; totdat de kuil voor den goddeloze gegraven wordt.
14 Neboť neopustí Hospodin lidu svého, a dědictví svého nezanechá,
Want de HEERE zal Zijn volk niet begeven, en Hij zal Zijn erve niet verlaten.
15 Ale až k spravedlnosti navrátí se soud, a za ním všickni upřímého srdce.
Want het oordeel zal wederkeren tot de gerechtigheid; en alle oprechten van hart zullen hetzelve navolgen.
16 Kdož by se byl o mne zasadil proti zlostníkům? Kdo by se byl za mne postavil proti těm, jenž páší nepravost?
Wie zal voor mij staan tegen de boosdoeners? Wie zal zich voor mij stellen tegen de werkers der ongerechtigheid?
17 Kdyby mi Hospodin nebyl ku pomoci, tudíž by se byla octla duše má v mlčení.
Ten ware dat de HEERE mij een Hulp geweest ware, mijn ziel had bijna in de stilte gewoond.
18 Již jsem byl řekl: Klesla noha má, ale milosrdenství tvé, ó Hospodine, zdrželo mne.
Als ik zeide: Mijn voet wankelt; Uw goedertierenheid, o HEERE! ondersteunde mij.
19 Ve množství přemyšlování mých u vnitřnosti mé, tvá potěšování obveselovala duši mou.
Als mijn gedachten binnen in mij vermenigvuldigd werden, hebben Uw vertroostingen mijn ziel verkwikt.
20 Zdaliž se k tobě přitovaryší stolice převráceností těch, jenž vynášejí nátisk mimo spravedlnost,
Zou zich de stoel der schadelijkheden met U vergezelschappen, die moeite verdicht bij inzetting?
21 Jenž se shlukují proti duši spravedlivého, a krev nevinnou odsuzují?
Zij rotten zich samen tegen de ziel des rechtvaardigen, en zij verdoemen onschuldig bloed.
22 Ale Hospodin jest mým hradem vysokým, a Bůh můj skalou útočiště mého.
Doch de HEERE is mij geweest tot een Hoog Vertrek, en mijn God tot een Steenrots mijner toevlucht.
23 Onť obrátí na ně nepravost jejich, a zlostí jejich zahladí je, zahladí je Hospodin Bůh náš.
En Hij zal hun ongerechtigheid op hen doen wederkeren, en Hij zal hen in hun boosheid verdelgen; de HEERE, onze God, zal hen verdelgen.