Žalmy 89
1 Vyučující, složený od Etana Ezrachitského. O milosrdenstvích Hospodinových na věky zpívati budu, od národu do pronárodu zvěstovati budu pravdu tvou ústy svými.
Роздуми Етана-езрахітянина. Про милість Господа повіки співатиму, з роду в рід звіщатиму Його вірність.
2 Nebo jsem řekl: Na věky milosrdenství vzdělávati se bude, na nebi utvrdíš pravdu svou, o nížs řekl:
Кажу-бо я: навіки поставлена милість, на небесах утверджена Твоя вірність.
3 Učinil jsem smlouvu s vyvoleným svým, přisáhl jsem Davidovi služebníku svému,
«Уклав Я Завіт Свій з обраним Моїм, поклявся Я Давидові, рабу Своєму:
4 Že až na věky utvrdím símě tvé, a vzdělám od národu do národu trůn tvůj. (Sélah)
навіки утверджу насіння Твоє, із роду в рід [непохитно] поставлю престол твій». (Села)
5 Protož oslavují nebesa div tvůj, Hospodine, i pravdu tvou v shromáždění svatých.
І небеса прославлять чудеса Твої, Господи, Твою вірність – на зібранні святих.
6 Nebo kdo na nebi přirovnán býti může Hospodinu? Kdo jest podobný Hospodinu mezi syny silných?
Бо хто на хмарах може стати в один ряд із Господом? Хто серед синів Божих міг би бути подібним до Господа?
7 Bůh i v shromáždění svatých strašlivý jest náramně, a hrozný nade všecky vůkol něho.
Бог трепетно вшанований на великій раді святих і грізний серед усіх, хто Його оточує.
8 Hospodine Bože zástupů, kdo jest jako ty, silný Hospodin? Nebo pravda tvá tobě přístojí všudy vůkol.
Господи, Боже Воїнств, хто такий могутній, як Ти? Вірність Твоя – навколо Тебе.
9 Ty panuješ nad dutím moře; když se zdvihají vlny jeho, ty je skrocuješ.
Ти пануєш над розбурханим морем; коли здіймаються хвилі його, Ти втихомирюєш їх.
10 Ty jsi jako raněného potřel Egypt, a silným ramenem svým rozptýlil jsi nepřátely své.
Ти вразив Раава, немов убитого в бою; Своїм раменом міцним Ти розсіяв ворогів Своїх.
11 Tváť jsou nebesa, tvá také i země, okršlek i plnost jeho ty jsi založil.
Твої небеса і земля Твоя; Ти заснував всесвіт і все, що наповнює його.
12 Půlnoční i polední strana, kteréž jsi ty stvořil, i Tábor a Hermon o tvém jménu zpívají.
Ти створив північ і південь; гори Тавор і Хермон веселяться іменем Твоїм.
13 Tvé rámě jest přemocné, silná ruka tvá, a vyvýšená pravice tvá.
Рамено Твоє могутнє, рука Твоя міцна, піднесена правиця Твоя.
14 Spravedlnost a soud jsou základem trůnu tvého, milosrdenství a pravda předcházejí tvář tvou.
Правда й справедливість – основа Твого престолу, милість та істина йдуть перед Твоїм обличчям.
15 Blahoslavený lid, kterýž zná zvuk tvůj; tiť, Hospodine, v světle oblíčeje tvého choditi budou.
Блаженний народ, що знає звук сурми – у світлі Твого обличчя, Господи, вони ходять.
16 Ve jménu tvém plésati budou každého dne, a v spravedlnosti tvé vyvýší se.
Іменем Твоїм веселяться цілий день і праведністю Твоєю підносяться.
17 Nebo sláva síly jejich ty jsi, a z milosti tvé k zvýšení přijde roh náš.
Бо окраса їхньої міці – Ти, і завдяки прихильності Твоїй наш ріг піднесеться.
18 Nebo štít náš jest Hospodinův, a svatého Izraelského král náš.
Адже від Господа – щит наш, і від Святого Ізраїлевого – цар наш.
19 Tehdy mluvě u vidění k svatému svému, řekl jsi: Složil jsem pomoc v reku udatném, zvýšil jsem vybraného z lidu.
Колись промовляв Ти у видінні вірним Своїм, кажучи: «Я подав допомогу воїну, підніс обраного з народу.
20 Nalezl jsem Davida služebníka svého, olejem svým svatým pomazal jsem ho.
Я знайшов Давида, раба Мого, олією святою помазав його.
21 A protož budeť s ním stále ruka má, ano i ramenem svým posilovati ho budu.
Рука Моя підтримає його, рамено Моє зміцнить його.
22 Nebudeť ho moci nuziti nepřítel, ani člověk nešlechetný trápiti.
Не здолає його ворог, і син беззаконня не буде його гнітити.
23 Nebo potru před tváří jeho protivníky jeho, a ty, kteříž ho nenávidí, porazím.
Пошматую перед ним усіх ворогів його й розіб’ю ненависників його.
24 Nadto pravda má a milosrdenství mé s ním bude, a ve jménu mém vyvýšen bude roh jeho.
Вірність і милість Моя з ним, і в ім’я Моє піднесеться ріг його.
25 A vložím na moře ruku jeho, a na řeky pravici jeho.
Покладу його руку на море, а його правицю – на ріки.
26 On volaje ke mně, dí: Ty jsi otec můj, Bůh silný můj a skála spasení mého.
Він буде кликати Мене: „Ти – мій Батько, мій Бог і скеля мого спасіння!“
27 Já také za prvorozeného vystavím jej, a za vyššího králů zemských.
Я зроблю його первістком, вищим від усіх царів землі.
28 Na věky zachovám jemu milosrdenství své, a smlouva s ním stálá bude.
Повіки берегтиму милість Мою до нього, і Завіт Мій з ним буде непорушним.
29 Učiním i to, aby na věky trvalo símě jeho, a trůn jeho jako dnové nebes.
Продовжу насіння його навіки, і престол його – як дні неба.
30 Jestliže by pak synové jeho opustili zákon můj, a v soudech mých nechodili,
Якщо ж залишать нащадки його Закон Мій і не будуть ходити за Моїми законами правосуддя,
31 Jestliže by ustanovení mých poškvrnili, a přikázaní mých neostříhali:
якщо статутами Моїми знехтують і заповідей Моїх дотримуватися не будуть,
32 Tedy navštívím metlou přestoupení jejich, a trestáním nepravost jejich,
то Я жезлом покараю беззаконня їхні й ударами – їхні гріхи.
33 Ale milosrdenství svého neodejmu od něho, aniž klamati budu proti pravdě své.
Але милості Моєї не відійму від нього й не зраджу вірності Моєї.
34 Nepoškvrnímť smlouvy své, a toho, což vyšlo z úst mých, nezměním.
Не збезчещу Завіт Мій і того, що вийшло із вуст Моїх, не зміню.
35 Jednou jsem přisáhl skrze svatost svou, nesklamámť Davidovi,
Одного разу заприсягнув Я святістю Моєю, як же [тепер] скажу Я неправду Давидові?
36 Že símě jeho na věky bude, a trůn jeho jako slunce přede mnou,
Насіння його повік перебуватиме, і престол його, як сонце, переді Мною,
37 Jako měsíc utvrzeno bude na věky, a jako svědkové na obloze hodnověrní.
як той місяць – свідок вірний на хмарах – навіки утверджений». (Села)
38 Ale ty jsi jej zavrhl a potupil, rozhněvals se na pomazaného svého.
Але Ти знехтував, відкинув, розгнівався на Свого помазанця.
39 Zavrhl jsi smlouvu s služebníkem svým, povrhls korunu jeho na zem.
Ти зневажив Завіт із рабом Своїм, кинув на землю вінець його.
40 Roztrhal jsi všecky ohrady jeho, a bašty jeho jsi rozválel.
Ти зруйнував усі огорожі його, перетворив фортеці його на руїну.
41 Derou jej všickni, kteříž tudy jdou; jest ku posměchu i sousedům svým.
Грабують його всі, хто проходить дорогою; він став ганьбою для сусідів своїх.
42 Vyvýšil jsi pravici protivníků jeho, obveselils všecky nepřátely jeho.
Ти підніс правицю супротивників його, порадував усіх його ворогів.
43 Ztupils i ostří meče jeho, aniž jsi dal jemu, aby ostáti mohl v boji.
Ти повернув назад вістря його меча й не підтримав його на війні.
44 Učinils přítrž okrase jeho, a trůn jeho svrhl jsi na zem.
Ти поклав край його величі й престол його кинув на землю.
45 Ukrátil jsi dnů mladosti jeho, a hanbous jej přiodíl. (Sélah)
Ти скоротив дні юності його, вкрив його соромом. (Села)
46 Až dokud, Hospodine? Na věky-liž se skrývati budeš? Tak-liž hořeti bude jako oheň prchlivost tvá?
Доки, Господи, ховатися будеш? Чи назавжди? [Доки] палатиме, як вогонь, гнів Твій?
47 Rozpomeniž se na mne, jak kratičký jest věk můj. Zdaliž jsi pak nadarmo stvořil všecky syny lidské?
Згадай, яке швидкоплинне життя моє! Для якого марного [життя] Ти створив усіх синів людських!
48 Kdo z lidí může tak živ býti, aby neokusil smrti? Kdo vytrhne život svůj z hrobu? (Sélah) (Sheol h7585)
Чи може хто жити й не побачити смерті? Чи може хто врятувати душу свою від царства мертвих? (Села) (Sheol h7585)
49 Kdež jsou milosrdenství tvá první, ó Pane? Přísahuť jsi učinil Davidovi, v pravdě své.
Де ж милість Твоя, яку раніше Ти з’являв, Володарю, про яку присягався Давидові вірністю Своєю?
50 Pamatuj, Pane, na útržky činěné služebníkům tvým, a jak jsem já nosil v lůně svém potupu ode všech nejmocnějších národů,
Згадай, Володарю, ганьбу рабів Твоїх, яку я терплю в нутрі моєму від численних народів,
51 Jak jsou utrhali nepřátelé tvoji, Hospodine, jak jsou utrhali šlepějím pomazaného tvého.
як безчестять вороги Твої, Господи, як неславлять сліди помазанця Твого.
52 Budiž pochválen Hospodin na věky, Amen i Amen.
Благословенний Господь повіки!
