Žalmy 83

1 Píseň a žalm Azafův. Bože, neodmlčujž se, nečiň se neslyše, aniž se upokojuj, ó Bože silný.

Een lied, een psalm van Asaf. O God! zwijg niet, houd U niet als doof, en zijt niet stil, o God!

2 Nebo aj, nepřátelé tvoji se bouří, a ti, kteříž tě v nenávisti mají, pozdvihují hlavy.

Want zie, Uw vijanden maken getier, en Uw haters steken het hoofd op.

3 Chytře tajné rady proti lidu tvému skládají, a radí se proti těm, kteréž ty skrýváš,

Zij maken listiglijk een heimelijken aanslag tegen Uw volk, en beraadslagen zich tegen Uw verborgenen.

4 Říkajíce: Poďte, a vyhlaďme je, ať nejsou národem, tak aby ani zpomínáno nebylo více jména Izraelova.

Zij hebben gezegd: Komt, en laat ons hen uitroeien, dat zij geen volk meer zijn; dat aan den naam Israels niet meer gedacht worde.

5 Jednomyslněť se na tom spolu snesli, i smlouvou se proti tobě zavázali,

Want zij hebben in het hart te zamen geraadslaagd; tegen U hebben zij een verbond gemaakt;

6 Stánkové Idumejští a Izmaelitští, Moábští a Agarenští,

De tenten van Edom en der Ismaelieten, Moab en de Hagarenen;

7 Gebálští a Ammonitští, a Amalechitští, Filistinští s obyvateli Tyrskými.

Gebal, en Ammon, en Amalek, Palestina met de inwoners van Tyrus.

8 Ano i Assyrští spojili se s nimi, jsouce na ruku synům Lotovým. (Sélah)

Ook heeft zich Assur bij hen gevoegd; zij zijn den kinderen van Lot tot een arm geweest. (Sela)

9 Učiniž jim jako Madianským, jako Zizarovi, a jako Jabínovi při potoku Císon,

Doe hun als Midian, als Sisera, als Jabin aan de beek Kison;

10 Kteříž jsou do konce vyhlazeni v Endor, a učiněni hnůj země.

Die verdelgd zijn te Endor; zij zijn geworden tot drek der aarde.

11 Nalož s nimi a s vůdci jejich jako s Gorébem, jako s Zébem, jako s Zebahem, a jako s Salmunou, se všemi knížaty jejich.

Maak hen en hun prinsen als Oreb en als Zeeb, en al hun vorsten als Zebah en als Zalmuna;

12 Neboť jsou řekli: Uvažme se dědičně v příbytky Boží.

Die zeiden: Laat ons de schone woningen Gods voor ons in erfelijke bezitting nemen.

13 Můj Bože, učiň to, ať jsou jako chumelice, a jako stéblo před větrem.

Mijn God! maak hen als een wervel, als stoppelen voor den wind.

14 Jakož oheň spaluje les, a jako plamen zapaluje hory,

Gelijk het vuur een woud verbrandt, en gelijk de vlam de bergen aansteekt;

15 Tak ty je vichřicí svou stihej, a bouří svou ohrom je.

Vervolg hen alzo met Uw onweder, en verschrik hen met Uw draaiwind.

16 Naplň tváře jejich zahanbením, tak aby hledali jména tvého, Hospodine.

Maak hun aangezicht vol schande, opdat zij, o HEERE! Uw Naam zoeken.

17 Nechať se hanbí a děsí na věčné časy, a ať potupu nesou a zahynou.

Laat hen beschaamd en verschrikt wezen tot in eeuwigheid, en laat hen schaamrood worden, en omkomen;

18 A tak ať poznají, že ty, kterýž sám jméno máš Hospodin, jsi nejvyšší nade vší zemí.

Opdat zij weten, dat Gij alleen met Uw Naam zijt de HEERE, de Allerhoogste over de ganse aarde.