< Žalmy 83 >

1 Píseň a žalm Azafův. Bože, neodmlčujž se, nečiň se neslyše, aniž se upokojuj, ó Bože silný.
Een lied; een psalm van Asaf. O God, houd U niet stil, Niet rustig en werkeloos, o God!
2 Nebo aj, nepřátelé tvoji se bouří, a ti, kteříž tě v nenávisti mají, pozdvihují hlavy.
Want zie, uw vijanden razen, En uw haters steken hun hoofden omhoog.
3 Chytře tajné rady proti lidu tvému skládají, a radí se proti těm, kteréž ty skrýváš,
Ze smeden listige plannen tegen uw volk, En spannen tegen uw beschermelingen samen:
4 Říkajíce: Poďte, a vyhlaďme je, ať nejsou národem, tak aby ani zpomínáno nebylo více jména Izraelova.
"Komt, laat ons ze uitroeien uit de rij van de volken, Zodat men zelfs Israëls naam niet meer noemt!"
5 Jednomyslněť se na tom spolu snesli, i smlouvou se proti tobě zavázali,
Ja, eensgezind hebben ze samengezworen, En een verbond gesloten tegen U:
6 Stánkové Idumejští a Izmaelitští, Moábští a Agarenští,
De tenten van Edom en van de Jisjmaëlieten, Van Moab en de zonen van Hagar.
7 Gebálští a Ammonitští, a Amalechitští, Filistinští s obyvateli Tyrskými.
En Gebal, Ammon en Amalek, Filistea met de bewoners van Tyrus,
8 Ano i Assyrští spojili se s nimi, jsouce na ruku synům Lotovým. (Sélah)
Zelfs Assjoer sluit zich bij hen aan, En leent zijn arm aan de zonen van Lot.
9 Učiniž jim jako Madianským, jako Zizarovi, a jako Jabínovi při potoku Císon,
Doe met hen als met Midjan, Als met Sisera en Jabin bij de beek Kisjon,
10 Kteříž jsou do konce vyhlazeni v Endor, a učiněni hnůj země.
Die bij En-Dor werden vernietigd, En tot mest voor het veld zijn gemaakt.
11 Nalož s nimi a s vůdci jejich jako s Gorébem, jako s Zébem, jako s Zebahem, a jako s Salmunou, se všemi knížaty jejich.
Zet het hun vorsten betaald als Oreb en Zeëb, Als Zébach en Salmoenna,
12 Neboť jsou řekli: Uvažme se dědičně v příbytky Boží.
Met al hun groten, die zeggen: Laat ons het land van God gaan bezetten!
13 Můj Bože, učiň to, ať jsou jako chumelice, a jako stéblo před větrem.
Maak ze aan dwarrelende blaren gelijk, o mijn God, En aan kaf voor de wind!
14 Jakož oheň spaluje les, a jako plamen zapaluje hory,
En zoals het vuur de bossen verteert, De vlammen de bergen verzengen:
15 Tak ty je vichřicí svou stihej, a bouří svou ohrom je.
Zo moogt Gij hen met uw stormwind vervolgen, In verwarring brengen door uw orkaan!
16 Naplň tváře jejich zahanbením, tak aby hledali jména tvého, Hospodine.
Bedek met smaad hun gelaat, Opdat ze uw Naam mogen eren, o Jahweh;
17 Nechať se hanbí a děsí na věčné časy, a ať potupu nesou a zahynou.
Laat ze beschaamd staan en verbijsterd voor eeuwig, En in schande vergaan!
18 A tak ať poznají, že ty, kterýž sám jméno máš Hospodin, jsi nejvyšší nade vší zemí.
Dan zullen zij weten, dat "Jahweh" uw Naam is; Dat Gij de Allerhoogste zijt op heel de aarde, Gij alleen!

< Žalmy 83 >