Žalmy 81
1 Přednímu z kantorů na gittit, Azafovi. Plésejte Bohu, síle naší, prokřikujte Bohu Jákobovu.
Przewodnikowi chóru, na Gittyt. Asafa. Radośnie śpiewajcie Bogu, naszej mocy; [radośnie] wykrzykujcie Bogu Jakuba.
2 Vezměte žaltář, přidejte buben, harfu libou a loutnu.
Weźcie psalm, przynieście bęben, wdzięczną harfę i cytrę.
3 Trubte trubou na novměsíce, v uložený čas, v den slavnosti naší.
Zadmijcie w trąbę w czas nowiu, w czasie wyznaczonym, w dniu naszego uroczystego święta.
4 Nebo toť jest ustavení v Izraeli, řád Boha Jákobova.
Jest bowiem taki nakaz w Izraelu, prawo Boga Jakuba.
5 Na svědectví v Jozefovi vyzdvihl jej, když byl vyšel proti zemi Egyptské, kdež jsme jazyk neznámý slýchati musili.
Ustanowił to świadectwem dla Józefa, kiedy wyszedł przeciw ziemi Egiptu, gdzie słyszałem język, którego nie zrozumiałem.
6 Osvobodil jsem, dí Bůh, od břemene rameno jeho, a ruce jeho nádob zednických zproštěny byly.
Uwolniłem od brzemienia jego barki, a jego ręce od [dźwigania] kotłów.
7 V ssoužení tom, když jsi volal, vytrhl jsem tě, vyslyšel jsem tě z skrýše hromu, zkušoval jsem tě při vodách sváru. (Sélah)
Wzywałeś mnie w ucisku i wybawiłem cię; odpowiedziałem ci w skrytości gromu, doświadczyłem cię u wód Meriba. (Sela)
8 Řeklť jsem: Slyš, lide můj, a osvědčím se tobě, ó Izraeli, budeš-li mne poslouchati,
Słuchaj, mój ludu, a oświadczę ci; Izraelu, jeśli będziesz mnie słuchał;
9 A nebude-li mezi vámi Boha jiného, a nebudeš-li se klaněti bohu cizímu.
Nie będziesz miał cudzego boga ani nie oddasz pokłonu obcemu bogu;
10 Já jsem Hospodin Bůh tvůj, kterýž jsem tě vyvedl z země Egyptské, otevři jen ústa svá, a naplnímť je.
Ja, PAN, [jestem] twoim Bogiem, który cię wyprowadził z ziemi Egiptu; otwórz usta, a ja je napełnię.
11 Ale neuposlechl lid můj hlasu mého, a Izrael nepřestal na mně,
Lecz mój lud nie usłuchał mego głosu, a Izrael nie chciał mnie.
12 A protož pustil jsem je v žádost srdce jejich, i chodili po radách svých.
Zostawiłem ich więc żądzom ich serca i postępowali według swoich zamysłów.
13 Ó byť mne byl lid můj poslouchal, a Izrael po cestách mých chodil,
O, gdyby mój lud mnie posłuchał, a Izrael chodził moimi drogami!
14 Tudíž bych já byl nepřátely jejich snížil, a na protivníky jejich obrátil ruku svou.
W krótkim czasie poniżyłbym ich nieprzyjaciół i zwróciłbym rękę przeciw ich wrogom.
15 A ti, kteříž v nenávisti mají Hospodina, úlisně by se jim poddávati musili, i byl by čas jejich až na věky.
Nienawidzący PANA, choć obłudnie, musieliby mu się poddać, a ich czas trwałby wiecznie.
16 A krmil bych je byl jádrem pšenice, a medem z skály sytil bych je.
I karmiłbym ich wyborną pszenicą, a nasyciłbym cię miodem ze skały.
