Žalmy 81

1 Přednímu z kantorů na gittit, Azafovi. Plésejte Bohu, síle naší, prokřikujte Bohu Jákobovu.

Przedniejszemu śpiewakowi na Gittyt, Asafowi. Wesoło śpiewajcie Bogu mocy naszej; wykrzykajcie Bogu Jakóbowemu.

2 Vezměte žaltář, přidejte buben, harfu libou a loutnu.

Weźmijcie psalm, przydajcie bębęn, i wdzięczną harfę z lutnią.

3 Trubte trubou na novměsíce, v uložený čas, v den slavnosti naší.

Zatrąbcie w trąbę na nowiu miesiąca, czasu ułożonego, w dzień święta naszego uroczystego.

4 Nebo toť jest ustavení v Izraeli, řád Boha Jákobova.

Albowiem jest postanowienie w Izraelu, prawo Boga Jakóbowego.

5 Na svědectví v Jozefovi vyzdvihl jej, když byl vyšel proti zemi Egyptské, kdež jsme jazyk neznámý slýchati musili.

Na świadectwo w Józefie wystawił je, kiedy był wyszedł przeciw ziemi egipskiej, kędym słyszał język, któregom nie rozumiał.

6 Osvobodil jsem, dí Bůh, od břemene rameno jeho, a ruce jeho nádob zednických zproštěny byly.

Wybawiłem, mówi Bóg, od brzemienia ramię jego, a ręce jego od dźwigania kotłów uwolnione.

7 V ssoužení tom, když jsi volal, vytrhl jsem tě, vyslyšel jsem tě z skrýše hromu, zkušoval jsem tě při vodách sváru. (Sélah)

Gdyś mię w ucisku wzywał. wyrwałem cię, i wysłuchałem cię w skrytości gromu, doświadczałem cię u wód poswarku. (Sela)

8 Řeklť jsem: Slyš, lide můj, a osvědčím se tobě, ó Izraeli, budeš-li mne poslouchati,

Tedym rzekł: Słuchaj, ludu mój! a oświadczę się przeciwko tobie, o Izraelu! będzieszli mię słuchał.

9 A nebude-li mezi vámi Boha jiného, a nebudeš-li se klaněti bohu cizímu.

I nie będziesz miał boga cudzego, ani się będziesz kłaniał bogu obcemu;

10 Já jsem Hospodin Bůh tvůj, kterýž jsem tě vyvedl z země Egyptské, otevři jen ústa svá, a naplnímť je.

(Albowiem Jam Pan, Bóg twój, którym cię wywiódł z ziemi Egipskiej; ) otwórz usta twoje, a napełnięć je.

11 Ale neuposlechl lid můj hlasu mého, a Izrael nepřestal na mně,

Ale lud mój nie usłuchał głosu mego, a Izrael nie przestał na mnie.

12 A protož pustil jsem je v žádost srdce jejich, i chodili po radách svých.

Przetoż puściłem ich za żądzami serca ich, i chodzili za radami swemi.

13 Ó byť mne byl lid můj poslouchal, a Izrael po cestách mých chodil,

Oby mię był lud mój posłuchał, a Izrael drogami mojemi chodził!

14 Tudíž bych já byl nepřátely jejich snížil, a na protivníky jejich obrátil ruku svou.

W krótkim czasie bym był nieprzyjaciół ich poniżył, a przeciw nieprzyjaciołom ich obróciłbym rękę swą.

15 A ti, kteříž v nenávisti mají Hospodina, úlisně by se jim poddávati musili, i byl by čas jejich až na věky.

Ci, którzy w nienawiści mają Pana, choć obłudnie, poddaćby się im musieli, i byłby czas ich aż na wieki.

16 A krmil bych je byl jádrem pšenice, a medem z skály sytil bych je.

I karmiłbym ich tłustością pszenicy, a miodem z opoki nasyciłbym ich.