Žalmy 78

1 Vyučující, Azafovi. Pozoruj, lide můj, zákona mého, nakloňte uší svých k slovům úst mých.

قصیدۀ آساف. ای قوم من، به تعالیم من گوش فرا دهید و به آنچه می‌گویم توجه نمایید.

2 Otevru v podobenství ústa svá, vypravovati budu přípovídky starobylé.

زیرا می‌خواهم با مَثَلها سخن گویم. می‌خواهم معماهای قدیمی را برایتان شرح دهم.

3 Co jsme slýchali i poznali, a co nám otcové naši vypravovali,

می‌خواهم آنچه را که از نیاکان خود شنیده‌ام تعریف کنم.

4 Nezatajíme toho před syny jejich, kteříž budoucím potomkům svým vypravovati budou chvály Hospodinovy, ano i moc jeho a divné skutky jeho, kteréž činil.

اینها را باید تعریف کنیم و مخفی نسازیم تا فرزندان ما نیز بدانند که خداوند با قدرت خود چه کارهای شگفت‌انگیز و تحسین برانگیزی انجام داده است.

5 Neboť jest vyzdvihl svědectví v Jákobovi, a zákon vydal v Izraeli, což přikázal otcům našim, aby v známost uvodili synům svým,

خدا احکام و دستورهای خود را به قوم اسرائیل داد و به ایشان امر فرمود که آنها را به فرزندانشان بیاموزند

6 Aby to poznal věk potomní, synové, kteříž se zroditi měli, a ti povstanouce, aby vypravovali dítkám svým,

و فرزندان ایشان نیز به نوبهٔ خود آن احکام را به فرزندان خود تعلیم دهند تا به این ترتیب هر نسلی با احکام و دستورهای خدا آشنا گردد.

7 Aby pokládali v Bohu naději svou, a nezapomínali se na skutky Boha silného, ale ostříhali přikázaní jeho,

به این ترتیب آنها یاد می‌گیرند که بر خدا توکل نمایند و کارهایی را که او برای نیاکانشان انجام داده است، فراموش نکنند و پیوسته مطیع دستورهایش باشند.

8 Aby nebývali jako otcové jejich, pokolení zpurné a protivné, národ, kterýž nenapravil srdce svého, a nebyl věrný Bohu silnému duch jeho.

در نتیجه آنها مانند نیاکان خود مردمی سرکش و یاغی نخواهند شد که ایمانی سست و ناپایدار داشتند و نسبت به خدا وفادار نبودند.

9 Jako synové Efraim zbrojní, ač uměle z lučiště stříleli, však v čas boje zpět se obrátili,

افراد قبیلهٔ افرایم با وجود اینکه به تیر و کمان مجهز بودند و در تیراندازی مهارت خاص داشتند، هنگام جنگ پا به فرار نهادند.

10 Nebo neostříhali smlouvy Boží, a v zákoně jeho zpěčovali se choditi.

آنان پیمان خود را که با خدا بسته بودند، شکستند و نخواستند مطابق دستورهای او زندگی کنند.

11 Zapomenuli se na činy jeho, a na divné skutky jeho, kteréž jim ukázal.

کارها و معجزات او را که برای ایشان و نیاکانشان در مصر انجام داده بود، فراموش کردند،

12 Před otci jejich činil divy v zemi Egyptské, na poli Soan.

کارهای شگفت‌انگیزی که برای نیاکانشان در دشت صوعن در سرزمین مصر انجام داده بود.

13 Rozdělil moře, a převedl je; učinil, aby stály vody jako hromada.

خدا دریای سرخ را شکافت و آبها را مانند دیوار بر پا نگه داشت تا ایشان از آن عبور کنند.

14 Vedl je ve dne v oblace, a každé noci v jasném ohni.

بنی‌اسرائیل را در روز به‌وسیلۀ ستون ابر راهنمایی می‌کرد و در شب توسط روشنایی آتش!

15 Protrhl skály na poušti, a napájel je jako z propastí velikých.

در بیابان صخره‌ها را شکافت و برای آنها آب فراهم آورد.

16 Vyvedl potoky z skály, a učinil, aby vody tekly jako řeky.

بله، از صخره چشمه‌های آب جاری ساخت!

17 A však vždy přičíněli hříchů proti němu, a popouzeli Nejvyššího na poušti.

ولی با وجود این، ایشان بار دیگر نسبت به خدای متعال گناه ورزیدند و در صحرا از فرمان او سر پیچیدند.

18 A pokoušeli Boha silného v srdci svém, žádajíce pokrmu podlé líbosti své.

آنها خدا را امتحان کردند و از او خوراک خواستند.

19 A mluvili proti Bohu, řkouce: Zdaliž bude moci Bůh silný připraviti stůl na této poušti?

حتی بر ضد خدا حرف زدند و گفتند: «آیا خدا می‌تواند در این بیابان برای ما خوراک تهیه کند؟

20 Aj, udeřilť jest v skálu, a tekly vody, a řeky se rozvodnily. Zdali také bude moci dáti chleba? Zdali nastrojí masa lidu svému?

درست است که او از صخره آب بیرون آورد و بر زمین جاری ساخت، ولی آیا می‌تواند نان و گوشت را نیز برای قوم خود فراهم کند؟»

21 A protož uslyšav Hospodin, rozhněval se, a oheň zažžen jest proti Jákobovi, a prchlivost vstoupila na Izraele,

خداوند چون این را شنید غضبناک شد و آتش خشم او علیه اسرائیل شعله‌ور گردید،

22 Proto že se nedověřili Bohu, a neměli naděje v spasení jeho,

زیرا آنها ایمان نداشتند که خدا قادر است احتیاج آنها را برآورد.

23 Ačkoli rozkázal oblakům shůry, a průduchy nebeské otevřel,

با وجود این، خدا درهای آسمان را گشود

24 A dštil na ně mannou ku pokrmu, a obilé nebeské dával jim.

و نان آسمانی را برای ایشان بارانید تا بخورند و سیر شوند.

25 Chléb mocných jedl člověk, seslal jim pokrmů do sytosti.

بله، آنها خوراک فرشتگان را خوردند و تا آنجا که می‌توانستند بخورند خدا به ایشان عطا فرمود.

26 Obrátil vítr východní u povětří, a přivedl mocí svou vítr polední.

سپس با قدرت الهی خود، بادهای شرقی و جنوبی را فرستاد

27 I dštil na ně masem jako prachem, a ptactvem pernatým jako pískem mořským.

تا پرندگان بی‌شماری همچون شنهای ساحل دریا برای قوم او بیاورند.

28 Spustil je do prostřed vojska jejich, a všudy vůkol stanů jejich.

پرندگان در اردوی اسرائیل، اطراف خیمه‌ها فرود آمدند.

29 I jedli, a nasyceni jsou hojně, a dal jim to, čehož žádali.

پس خوردند و سیر شدند؛ آنچه را که خواستند خدا به ایشان داد.

30 Ještě nevyplnili žádosti své, ještě pokrm byl v ústech jejich,

اما پیش از آنکه هوس آنها ارضا شود، در حالی که هنوز غذا در دهانشان بود،

31 A v tom prchlivost Boží připadla na ně, a zbil tučné jejich, a přední Izraelské porazil.

غضب خدا بر ایشان افروخته شد و شجاعان و جوانان اسرائیل را کشت.

32 S tím se vším vždy ještě hřešili, a nevěřili předivným skutkům jeho.

با وجود این همه معجزات، بنی‌اسرائیل باز نسبت به خدا گناه کردند و به کارهای شگفت‌انگیز او ایمان نیاوردند.

33 A protož dopustil na ně, že marně skonali dny své, a léta svá s chvátáním.

بنابراین خدا کاری کرد که آنها روزهایشان را در بیابان تلف کنند و عمرشان را با ترس و لرز بگذرانند.

34 Když je hubil, jestliže ho hledali, a zase k Bohu silnému hned na úsvitě se navraceli,

هنگامی که خدا عده‌ای از آنان را کشت بقیه توبه کرده، به سوی او بازگشت نمودند

35 Rozpomínajíce se na to, že Bůh byl skála jejich, a Bůh silný nejvyšší vykupitel jejich:

و به یاد آوردند که خدای متعال پناهگاه و پشتیبان ایشان است.

36 (Ačkoli mu s pochlebenstvím mluvili ústy svými, a jazykem svým lhali jemu.

اما توبهٔ آنها از صمیم قلب نبود؛ آنها به خدا دروغ گفتند.

37 A srdce jejich nebylo upřímé před ním, aniž se věrně měli v smlouvě jeho),

دل بنی‌اسرائیل از خدا دور بود و آنها نسبت به عهد او وفادار نماندند.

38 On jsa milosrdný, odpouštěl nepravosti jejich, a nezahladil jich; častokrát odvracel hněv svůj, a nevzbuzoval vší zůřivosti své.

اما خدا باز بر آنها ترحم فرموده، گناه ایشان را بخشید و آنها را از بین نبرد. بارها غضب خود را از بنی‌اسرائیل برگردانید،

39 Nebo pamatoval, že jsou tělo, vítr, kterýž odchází, a nenavracuje se zase.

زیرا می‌دانست که ایشان بشر فانی هستند و عمرشان دمی بیش نیست.

40 Kolikrát jsou ho dráždili na poušti, a k bolesti přivodili na pustinách.

بنی‌اسرائیل در بیابان چندین مرتبه سر از فرمان خداوند پیچیدند و او را رنجاندند.

41 Týž i týž navracujíce se, pokoušeli Boha silného, a svatému Izraelskému cíle vyměřovali.

بارها و بارها خدای مقدّس اسرائیل را آزمایش کردند و به او بی‌حرمتی نمودند.

42 Nepamatovali na moc jeho, a na ten den, v kterémž je vysvobodil z ssoužení,

قدرت عظیم او را فراموش کردند و روزی را که او ایشان را از دست دشمن رهانیده بود به یاد نیاوردند.

43 Když činil v Egyptě znamení svá, a zázraky své na poli Soan,

بلاهایی را که او در منطقهٔ صوعن بر مصری‌ها نازل کرده بود، فراموش کردند.

44 Když obrátil v krev řeky a potoky jejich, tak že jich píti nemohli.

در آن زمان خدا آبهای مصر را به خون تبدیل نمود تا مصری‌ها نتوانند از آن بنوشند.

45 Dopustil na ně směsici žížal, aby je žraly, a žáby, aby je hubily.

انواع پشه‌ها را به میان مصری‌ها فرستاد تا آنها را بگزند. خانه‌های آنها را پر از قورباغه کرد.

46 A dal chroustům úrody jejich, a úsilí jejich kobylkám.

محصولات و مزارع ایشان را به‌وسیلۀ کرم و ملخ از بین برد.

47 Stloukl krupami réví jejich, a stromy fíkové jejich ledem.

تاکستانها و درختان انجیرشان را با تگرگ درشت خراب کرد.

48 Vydal krupobití na hovada jejich, a na dobytek jejich uhlí řeřavé.

رمه‌ها و گله‌هایشان را با رعد و برق و تگرگ تلف کرد.

49 Poslal na ně prchlivost hněvu svého, rozpálení, zůřivost i ssoužení, dopustiv na ně anděly zlé.

او آتش خشم خود را همچون فرشتگان مرگ به جان ایشان فرستاد.

50 Uprostrannil stezku prchlivosti své, neuchoval od smrti duše jejich, ano i na hovada jejich mor dopustil.

او غضب خود را از ایشان باز نداشت بلکه بلایی فرستاد و جان آنها را گرفت.

51 A pobil všecko prvorozené v Egyptě, prvotiny síly v staních Chamových.

همهٔ پسران نخست‌زادهٔ مصری را کشت.

52 Ale lid svůj vyvedl jako ovce, a vodil se s nimi jako s stádem po poušti.

آنگاه بنی‌اسرائیل را از مصر بیرون آورد و آنها را همچون گلهٔ گوسفند به بیابان هدایت کرد.

53 Vodil je v bezpečnosti, tak že nestrašili, nepřátely pak jejich přikrylo moře,

ایشان را به راههای امن و بی‌خطر راهنمایی کرد تا نترسند؛ اما دشمنان آنها در دریای سرخ غرق شدند.

54 Až je přivedl ku pomezí svatosti své, na horu tu, kteréž dobyla pravice jeho.

سرانجام خدا اجداد ما را به این سرزمین مقدّس آورد، یعنی همین کوهستانی که با دست توانای خود آن را تسخیر نمود.

55 Vyhnav před tváří jejich národy, způsobil to, aby jim na provazec dědictví jejich přišli, a aby přebývala v staních jejich pokolení Izraelská.

ساکنان این سرزمین را از پیش روی ایشان بیرون راند؛ سرزمین موعود را بین قبایل اسرائیل تقسیم نمود و به آنها اجازه داد که در خانه‌های آنجا سکونت گزینند.

56 Však vždy předce pokoušeli a dráždili Boha nejvyššího, a svědectví jeho neostříhali.

اما با این همه، خدای متعال را امتحان کردند و از فرمان او سر پیچیدند و دستورهایش را اجرا نکردند.

57 Ale zpět odšedše, převráceně činili, jako i předkové jejich; uchýlili se jako mylné lučiště.

مانند اجداد خود از خدا روی برتافتند و به او خیانت کردند و همچون کمانی کج، غیرقابل اعتماد شدند.

58 Nebo popouzeli ho výsostmi svými, a rytinami svými k horlení přivedli jej.

بتکده‌ها ساختند و به پرستش بتها پرداختند و به این وسیله خشم خداوند را برانگیختند.

59 Slyšel Bůh, a rozhněval se, a u velikou ošklivost vzal Izraele,

وقتی خدا چنین بی‌وفایی از اسرائیل دید، بسیار غضبناک گردید و آنها را به کلی طرد کرد.

60 Tak že opustiv příbytek v Sílo, stánek, kterýž postavil mezi lidmi,

خیمهٔ عبادت را که در شیلوه بر پا ساخته بود ترک کرد

61 Vydal v zajetí sílu svou, a slávu svou v ruce nepřítele.

و صندوق مقدّس را که مظهر قدرت و حضورش در بین اسرائیل بود، به دست دشمن سپرد.

62 Dal pod meč lid svůj, a na dědictví své se rozhněval.

بر قوم برگزیدهٔ خویش غضبناک گردید و آنها را به دم شمشیر دشمنان سپرد.

63 Mládence jeho sežral oheň, a panny jeho nebyly chváleny.

جوانانشان در آتش جنگ سوختند و دخترانشان لباس عروسی بر تن نکردند.

64 Kněží jejich od meče padli, a vdovy jejich neplakaly.

کاهنانشان به دم شمشیر افتادند و زنهایشان نتوانستند برای آنها سوگواری کنند.

65 Potom pak procítil Pán jako ze sna, jako silný rek, kterýž po víně sobě vykřikuje.

سرانجام خداوند همچون کسی که از خواب بیدار شود، و مانند شخص نیرومندی که از باده سرخوش گردد، به یاری اسرائیل برخاست.

66 A ranil nepřátely své po zadu, a u věčné pohanění je vydal.

دشمنان قوم خود را شکست داده، آنها را برای همیشه رسوا ساخت.

67 Ačkoli pak pohrdl stánkem Jozefovým, a pokolení Efraimova nevyvolil,

او فرزندان یوسف و قبیلهٔ افرایم را طرد نمود

68 Však vyvolil pokolení Judovo, horu Sion, kterouž zamiloval.

اما قبیلهٔ یهودا و کوه صهیون را که از قبل دوست داشت، برگزید.

69 A vystavěl sobě, jako hrad vysoký, svatyni svou, jako zemi, kterouž utvrdil na věky.

در آنجا خانهٔ مقدّس خود را مانند کوههای محکم و پابرجای دنیا، جاودانه بر پا نمود.

70 A vyvolil Davida služebníka svého, vzav jej od chlévů stáda.

سپس خدمتگزار خود داوود را که گوسفندان پدرش را می‌چرانید، برگزید.

71 Když chodil za ovcemi březími, zavedl jej, aby pásl Jákoba, lid jeho, a Izraele, dědictví jeho.

او را از چوپانی گرفت و به پادشاهی اسرائیل نصب نمود.

72 Kterýž pásl je v upřímnosti srdce svého, a zvláštní opatrností rukou svých vodil je.

داوود با صمیم قلب از اسرائیل مراقبت نمود و با مهارت کامل ایشان را رهبری کرد.