< Žalmy 73 >
1 Žalm Azafovi. Jistě žeť jest Bůh dobrý Izraelovi, těm, kteříž jsou čistého srdce.
Psalm Asafa. Doprawdy Bóg [jest] dobry dla Izraela; dla tych, którzy są czystego serca.
2 Ale nohy mé téměř se byly ušinuly, o málo, že by byli sklouzli krokové moji,
Ale moje nogi niemal się potknęły, moje kroki omal się nie zachwiały;
3 Když jsem horlil proti bláznivým, vida štěstí nešlechetných.
Bo zazdrościłem głupcom, widząc pomyślność niegodziwych.
4 Nebo nebývají vázáni až k smrti, ale zůstává v cele síla jejich.
Nie mają bowiem więzów aż do śmierci, ale w całości zostaje ich siła.
5 V práci lidské nejsou, a s lidmi trestáni nebývají.
Nie doznają trudu ludzkiego ani cierpień jak inni ludzie.
6 Protož otočeni jsou pýchou jako halží, a ukrutností jako rouchem ozdobným přiodíni.
Dlatego są opasani pychą jak złotym łańcuchem i odziani w okrucieństwo jak w szatę ozdobną.
7 Vysedlo tukem oko jejich; majíce hojnost nad pomyšlení srdce,
Ich oczy wystają od tłuszczu; mają więcej niż serce mogłoby sobie życzyć.
8 Rozpustilí jsou, a mluví zlostně, o nátisku velmi pyšně mluví.
Oddali się rozpuście i mówią przewrotnie o ucisku, mówią wyniośle.
9 Stavějí proti nebi ústa svá, a jazyk jejich po zemi se vozí.
Zwracają swe usta przeciwko niebu, a ich język krąży po ziemi.
10 A protož na to přichází lid jeho, když se jim vody až do vrchu nalívá,
Dlatego jego lud wraca dotąd i obficie leją się na nich wody;
11 Že říkají: Jakť má o tom věděti Bůh silný? Aneb zdaž jest to známé Nejvyššímu?
Bo mówią: Jakże Bóg może o tym wiedzieć? Czy Najwyższy ma wiedzę?
12 Nebo aj, ti bezbožní jsouce, mají pokoj v světě, a dosahují zboží.
Oto ci są niegodziwi, a powodzi im się na świecie i pomnażają bogactwa.
13 Nadarmo tedy v čistotě chovám srdce své, a v nevinnosti ruce své umývám.
A więc na próżno oczyściłem swoje serce i w niewinności obmywałem ręce.
14 Poněvadž každý den trestán bývám, a kázeň přichází na mne každého jitra.
Cały dzień bowiem znoszę cierpienia i co rano jestem chłostany.
15 Řeknu-li: Vypravovati budu věci takové, hle, rodina synů tvých dí, že jsem jim křiv.
Gdybym powiedział: Będę mówił tak samo, skrzywdziłbym ród twoich synów.
16 Chtěl jsem to rozumem vystihnouti, ale vidělo mi se pracno.
Starałem się to rozumieć, ale było dla mnie zbyt trudne;
17 Až jsem všel do svatyní Boha silného, tu jsem srozuměl poslední věci jejich.
Aż wszedłem do świątyni Bożej [i] tu zrozumiałem, jaki jest ich koniec.
18 Jistě že jsi je na místech plzkých postavil, a uvržeš je v spustliny.
Doprawdy na śliskich miejscach ich postawiłeś i strącasz ich na zatracenie.
19 Aj, jakť přicházejí na spuštění jako v okamžení! Mizejí a hynou hrůzami,
[Oto] jak doznali zguby! Nagle niszczeją, strawieni przerażeniem.
20 Jako snové tomu, kdož procítí; Pane, když je probudíš, obraz ten jejich za nic položíš.
Jak sen po przebudzeniu, Panie, gdy się ockniesz, wzgardzisz ich obrazem.
21 Když zhořklo srdce mé, a ledví má bodena byla,
Gdy gorycz miałem w sercu, a w nerkach czułem kłucie;
22 Nesmyslný jsem byl, aniž jsem co znal, jako hovádko byl jsem před tebou.
Byłem głupi i nic nie rozumiałem, byłem przed tobą [jak] zwierzę.
23 A však vždycky jsem byl s tebou, nebo jsi mne ujal za mou pravici.
A jednak zawsze [jestem] z tobą, [bo] mnie trzymałeś za prawą rękę.
24 Podlé rady své veď mne, a potom v slávu přijmeš mne.
Poprowadzisz mnie według swej rady, a potem przyjmiesz mnie do chwały.
25 Kohož bych měl na nebi? A mimo tebe v žádném líbosti nemám na zemi.
Kogo [innego] mam w niebie? I na ziemi oprócz ciebie w nikim [innym] nie mam upodobania.
26 Ač tělo i srdce mé hyne, skála srdce mého, a díl můj Bůh jest na věky.
Choć moje ciało i serce ustanie, Bóg jest skałą mego serca i moim dziedzictwem na wieki.
27 Nebo aj, ti, kteříž se vzdalují tebe, zahynou; vytínáš ty, kteříž cizoloží odcházením od tebe.
Oto bowiem ci, którzy się oddalają od ciebie, zginą; wytracasz tych, którzy cudzołożą, [odstępując] od ciebie.
28 Ale mně nejlépe jest přídržeti se Boha; pročež skládám v Panovníku Hospodinu doufání své, abych vypravoval všecky skutky jeho.
Mnie zaś dobrze jest zbliżyć się do Boga; pokładam w Panu BOGU moją ufność, aby opowiadać wszystkie jego dzieła.