Žalmy 69
1 Přednímu z kantorů na šošannim, žalm Davidův. Vysvoboď mne, ó Bože, neboť jsou dosáhly vody až k duši mé.
Керівнику хору. На мотив «Лілея». Псалом Давидів. Врятуй мене, Боже, бо води дійшли аж до шиї!
2 Pohřížen jsem v hlubokém bahně, v němž dna není; všel jsem do hlubokosti vod, jejichž proud zachvátil mne.
Я загруз у глибокій трясовині й не маю опори; увійшов у глибокі води, вируючий потік накрив мене.
3 Ustal jsem, volaje, vyschlo hrdlo mé, zemdlely oči mé od ohlídání se na tě Boha svého.
Я виснажився від крику, моє горло палає. Очі мої вичерпалися [від сліз], виглядаючи мого Бога.
4 Více jest těch, kteříž mne nenávidí bez příčiny, než vlasů hlavy mé; zmocnili se ti, kteříž mne vyhladiti usilují, a jsou nepřátelé moji bez mého provinění; to, čehož jsem nevydřel, nahražovati jsem musil.
Ненависників моїх стало більше, ніж волосся на моїй голові. Численними стали вороги мої, що хочуть знищити мене безпідставно: те, чого я не забирав у них, усе ж мушу повернути.
5 Bože, ty znáš sám nemoudrost mou, a výstupkové moji nejsou skryti před tebou.
Боже, ти знаєш мою нерозсудливість, і провина моя не прихована від Тебе.
6 Nechť nebývají zahanbeni příčinou mou ti, kteříž na tě očekávají, Pane, Hospodine zástupů; nechť nepřicházejí skrze mne k hanbě ti, kteříž tě hledají, ó Bože Izraelský.
Нехай же не будуть через мене засоромлені ті, хто на Тебе, Владико, Господи воїнств, покладає надію. Нехай не будуть принижені через мене ті, хто шукає Тебе, Боже Ізраїля!
7 Neboť pro tebe snáším pohanění, a stud přikryl tvář mou.
Адже заради Тебе я несу ганьбу, і безчестя вкрило моє обличчя.
8 Cizí učiněn jsem bratřím svým, a cizozemec synům matky své,
Вигнанцем став я для братів моїх і чужинцем для синів моєї матері;
9 Proto že horlivost domu tvého snědla mne, a hanění hanějících tě na mne připadla.
бо ревність до Дому Твого з’їдає мене, і образи тих, хто ганьбить Тебе, впали на мене.
10 Když jsem plakal, postem trápiv duši svou, bylo mi to ku potupě obráceno.
Коли душа моя плакала постячись, то на ганьбу мені це обернулося.
11 Když jsem bral na se pytel místo roucha, tehdy jsem jim byl za přísloví.
Коли вдягав на себе лахміття, я став для них приказкою [глузливою].
12 Pomlouvali mne, sedíce v bráně, a písničkou byl jsem těm, kteříž pili víno.
Пересуджують мене ті, хто сидить біля воріт, і наспівують про мене ті, що п’ють міцний напій.
13 Já pak modlitbu svou k tobě odsílám, Hospodine, časť jest dobré líbeznosti tvé. Ó Bože, vedlé množství milosrdenství svého vyslyš mne, pro pravdu svou spasitelnou.
А я молюся до Тебе, Господи, у сприятливий час. Боже, за великою милістю Своєю дай мені відповідь, заради вірності [обіцяному] Тобою спасінню.
14 Vytrhni mne z bláta, abych nebyl pohřížen; nechť jsem vytržen od těch, kteříž mne nenávidí, jako z hlubokostí vod,
Визволи мене з багнюки – нехай я не загрузну, але врятуюся від ненависників моїх і від водних глибин!
15 Aby mne nezachvátili proudové vod, a nesehltila hlubina, ani se nade mnou zavřela prohlubně.
Нехай не накриє мене бурхливий водний потік, і не поглине мене трясовина, і провалля не зімкне наді мною своєї пащі.
16 Vyslyšiž mne, Hospodine, neboť jest dobré milosrdenství tvé; vedlé množství slitování svých vzhlédniž na mne.
Дай мені відповідь, Господи, бо добра милість Твоя; повернися до мене з усією щедрістю милосердя Твого.
17 A neskrývej tváři své od služebníka svého, neboť mám úzkost; rychle vyslyš mne.
Не ховай обличчя Свого від раба Твого, бо тісно мені. Поспіши відповісти мені!
18 Přibliž se k duši mé, a vyprosť ji; pro nepřátely mé vykup mne.
Наблизься до душі моєї, визволи її; відкупи її заради ворогів моїх.
19 Ty znáš pohanění mé, a zahanbení mé, i potupu mou, před tebouť jsou všickni nepřátelé moji.
Ти знаєш, наскільки вкритий я ганьбою, соромом і безчестям – перед Тобою всі супротивники мої.
20 Pohanění potřelo srdce mé, pročež jsem byl v žalosti. Očekával jsem, zdali by mne kdo politoval, ale žádného nebylo, zdali by kdo potěšiti chtěli, ale nedočkal jsem.
Ганьба розбила моє серце, і я розчавлений. Мав надію уникнути [гніту], та не вдається, сподівався на втіху, та не знайшов її.
21 Nýbrž místo pokrmu poskytli mi žluči, a v žízni mé napájeli mne octem.
Але дали мені замість втішної їжі жовч; і під час спраги моєї напоїли мене оцтом.
22 Budiž jim stůl jejich před nimi za osídlo, a pokojný způsob jejich místo síti.
Нехай трапеза їхня стане для них пасткою, а їхній добробут – тенетами.
23 Ať se zatmí oči jejich, aby viděti nemohli, a bedra jejich k stálému přiveď zemdlení.
Нехай потемніють їхні очі, щоб не бачили, а їхні стегна завжди тремтять.
24 Vylí na ně rozhněvání své, a prchlivost hněvu tvého ať je zachvátí.
Вилий на них Свій гнів, і лють обличчя Твого нехай впаде на них.
25 Budiž příbytek jejich pustý, v staních jejich kdo by obýval, ať není žádného.
Нехай будуть спустошені поселення їхні; у шатрах їхніх нехай не буде мешканця.
26 Nebo se tomu, jehož jsi ty zbil, protiví, a o bolesti zraněných tvých rozmlouvají.
Адже вони переслідують тих, кого Ти вразив, і про муки поранених Тобою розповідають.
27 Přilož nepravost k nepravosti jejich, a ať nepřicházejí k spravedlnosti tvé.
Додай же [і цей] гріх до їхніх гріхів, і нехай не увійдуть вони до праведності Твоєї.
28 Nechť jsou vymazáni z knihy živých, a s spravedlivými ať nejsou zapsáni.
Нехай вони викреслені будуть із книги життя і не будуть записані разом із праведниками.
29 Já pak ztrápený jsem, a bolestí sevřený, ale spasení tvé, ó Bože, na místě bezpečném postaví mne.
Я ж пригнічений і сповнений болю – нехай Твій порятунок, Боже, підніме мене!
30 I buduť chváliti jméno Boží s prozpěvováním, a velebiti je s děkováním.
Я прославлю ім’я Бога піснею і величатиму Його подякою.
31 A bude to příjemnější Hospodinu nežli vůl, neb volek rohatý s rozdělenými kopyty.
Це буде приємніше Господеві, ніж віл, ніж молодий бичок із рогами й роздвоєними копитами.
32 To když uhlédají tiší, radovati se budou, hledajíce Boha, a ožive srdce jejich.
Побачать пригнічені й зрадіють – ви, що Бога шукаєте, нехай серця ваші оживуть!
33 Neboť vyslýchá chudé Hospodin, a vězni svými nezhrzí.
Бо прислухається до бідних Господь і в’язнів Своїх не цурається.
34 Chvaltež ho nebesa a země, moře i všeliký hmyz jejich.
Нехай прославляють Його небеса і земля, моря і все, що роїться в них,
35 Bůhť zajisté zachová Sion, a vzdělá města Judská, i budou tu bydliti, a zemi tu dědičně obdrží.
бо врятує Бог Сіон і збудує міста Юди. І поселяться там, і вспадкують їх,
36 Tolikéž i símě služebníků jeho dědičně jí vládnouti budou, a milující jméno jeho v ní přebývati.
нащадки рабів Його вспадкують їх, і ті, хто любить ім’я Його, мешкатимуть у них.
