< Žalmy 51 >
1 Přednímu z kantorů, žalm Davidův, Když k němu přišel Nátan prorok, po jeho vjití k Betsabé. Smiluj se nade mnou, Bože, podlé milosrdenství svého, podlé množství slitování svých shlaď přestoupení má.
Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy. Gdy do niego przyszedł Natan prorok, potem jak był wszedł do Betsaby. Zmiłuj się nademną, Boże! według miłosierdzia twego; według wielkich litości twoich zgładź nieprawości moje.
2 Dokonale obmej mne od nepravosti mé, a od hříchu mého očisť mne.
Omyj mię doskonale od nieprawości mojej, a od grzechu mego oczyść mię.
3 Nebo já znám přestoupení svá, a hřích můj přede mnou jest ustavičně.
Albowiem ja znam nieprawość moję, a grzech mój przedemną jest zawżdy.
4 Tobě, tobě samému, zhřešil jsem, a zlého se před očima tvýma dopustil, abys spravedlivý zůstal v řečech svých, a bez úhony v soudech svých.
Tobie, tobiem samemu zgrzeszył, i złem przed oczyma twemi uczynił, abyś był sprawiedliwy w mowie twojej, i czystym w sądzie twoim.
5 Aj, v nepravosti zplozen jsem, a v hříchu počala mne matka má.
Oto w nieprawości poczęty jestem, a w grzechu poczęła mię matka moja.
6 Aj, ty libuješ pravdu u vnitřnostech, nadto skrytou moudrost zjevil jsi mi.
Oto się kochasz w prawdzie wewnętrznej, a skrytą mądrość objawiłeś mi.
7 Vyčisť mne yzopem, a očištěn budu, umej mne, a nad sníh bělejší budu.
Oczyść mię, isopem, a oczyszczon będę; omyj mię, a nad śnieg wybielony będę.
8 Dej mi slyšeti radost a potěšení, tak ať zpléší kosti mé, kteréž jsi potřel.
Daj mi słyszeć radość i wesele, a niech się rozradują kości moje, któreś pokruszył.
9 Odvrať tvář svou přísnou od hříšností mých, a vymaž všecky nepravosti mé.
Odwróć oblicze twoje od grzechów moich, a zgładź wszystkie nieprawości moje.
10 Srdce čisté stvoř mi, ó Bože, a ducha přímého obnov u vnitřnostech mých.
Serce czyste stwórz we mnie, o Boże! a ducha prawego odnów we wnętrznościach moich.
11 Nezamítej mne od tváři své, a Ducha svatého svého neodjímej ode mne.
Nie odrzucaj mię od oblicza twego, a Ducha swego świętego nie odbieraj odemnie.
12 Navrať mi radost spasení svého, a duchem dobrovolným utvrď mne.
Przywróć mi radość zbawienia twego, a duchem dobrowolnym podeprzyj mię.
13 I budu vyučovati přestupníky cestám tvým, aby hříšníci k tobě se obraceli.
Tedy będę nauczał przestępców dróg twoich, aby się grzesznicy do ciebie nawrócili.
14 Vytrhni mne z pomsty pro vylití krve, ó Bože, Bože spasiteli můj, a budeť s veselím prozpěvovati jazyk můj o spravedlnosti tvé.
Wyrwij mię z pomsty za krew, o Boże, Boże zbawienia mojego! a język mój będzie wysławiał sprawiedliwość twoję.
15 Pane, rty mé otevři, i budou ústa má zvěstovati chválu tvou.
Panie! otwórz wargi moje, a usta moje opowiadać będą chwałę twoję.
16 Nebo neoblíbil bys oběti, bychť ji i dal, aniž bys zápalu přijal.
Albowiem nie pragniesz ofiar, choćbym ci je dał, ani całopalenia przyjmiesz.
17 Oběti Boží duch skroušený; srdcem skroušeným a potřebným, Bože, nezhrzíš.
Ofiary Bogu przyjemne duch skruszony; sercem skruszonem i strapionem nie pogardzisz, o Boże!
18 Dobrotivě nakládej z milosti své s Sionem, vzdělej zdi Jeruzalémské.
Dobrze uczyń według upodobania twego Syonowi; pobubuj mury Jeruzalemskie.
19 A tehdáž sobě zalíbíš oběti spravedlnosti, zápaly a pálení celých obětí, tehdážť voly na oltáři tvém obětovati budou.
Tedy przyjmiesz ofiary sprawiedliwości, ofiary ogniste, i całopalenia; tedy cielce ofiarować będą na ołtarzu twoim.