Žalmy 48

1 Píseň žalmu synů Chóre. Veliký jest Hospodin, a převelmi chvalitebný v městě Boha našeho, na hoře svatosti své.

Pieśń psalmu synów Korego. Wielki jest Pan, i bardzo chwalebny w mieście Boga naszego, na górze świętej swojej.

2 Ozdoba krajiny, útěcha vší země jestiť hora Sion, k straně půlnoční, město krále velikého.

Ozdobą krainy, uciechą wszystkiej ziemi jest góra Syon w stronach północnych, miasto króla wielkiego.

3 Bůh na palácích jeho, a znají ho býti vysokým hradem.

Bóg w pałacach jego uznany jest za twierdzę wysoką.

4 Nebo aj, králové když se shromáždili a spolu táhli,

Bo oto królowie, gdy się zgromadzili i ciągnęli wespół,

5 Sami to uzřevše, velmi se divili, a předěšeni byvše, náhle utíkali.

Sami to ujrzawszy bardzo się zadziwili, a przestraszeni będąc prędko uciekali.

6 Tuť jest je strach popadl, a bolest jako ženu rodící.

Strach ich tam ogarnął i boleść, jako niewiastę rodzącą.

7 Větrem východním rozrážíš lodí Tarské.

Wiatrem wschodnim pokruszysz okręty z Tarsys.

8 Jakž jsme slýchali, tak jsme spatřili, v městě Hospodina zástupů, v městě Boha našeho. Bůh upevní je až na věky.

Jakośmy słyszeli, takeśmy widzieli w mieście Pana zastępów, w mieście Boga naszego; Bóg je ugruntował aż na wieki. (Sela)

9 Rozjímáme, ó Bože, milosrdenství tvé u prostřed chrámu tvého.

Uważamy, o Boże! miłosierdzie twoje w pośród kościoła twego.

10 Jakož jméno tvé, Bože, tak i chvála tvá až do končin země; pravice tvá zajisté plná jest spravedlnosti.

Jakie jest imię twoje, Boże! taka też jest chwała twoja aż do kończyn ziemi; sprawiedliwości pełna jest prawica twoja.

11 Raduj se, horo Sione, plésejte, dcery Judské, z příčiny soudů Božích.

NIech się rozweseli góra Syon: niech się rozradują córki Judzkie dla sądów twoich, Boże!

12 Obejděte Sion, a obstupte jej, sečtěte věže jeho.

Otoczcie Syon, i obstąpcie go; policzcie wieże jego.

13 Přiložte mysl svou k ohradě, popatřte na paláce jeho, abyste uměli vypravovati věku potomnímu,

Przypatrujcie się pilnie basztom jego, a oglądajcie pałace jego, abyście umieli powiadać narodowi potomnemu.

14 Že tento Bůh jest Bůh náš na věčné věky, a že on vůdce náš bude až do smrti.

Że ten Bóg jest Bogiem naszym na wieki wieczne, a iż on naszym hetmanem będzie aż do śmierci.