Žalmy 38
1 Žalm Davidův k připomínání. Hospodine, v prchlivosti své netresci mne, ani v hněvě svém kárej mne.
Psalmo de David. Pro memoro. Ho Eternulo, ne en Via kolero min riproĉu, Kaj ne en Via furiozo min punu.
2 Nebo střely tvé uvázly ve mně, a ruka tvá na mne těžce dolehla.
Ĉar Viaj sagoj penetris en min, Kaj pezas sur mi Via mano.
3 Nic není celého v těle mém pro tvou hněvivost, nemají pokoje kosti mé pro hřích můj.
Ekzistas neniu sana loko en mia korpo pro Via kolero, Nenio sendifekta ekzistas en miaj ostoj pro mia peko.
4 Nebo nepravosti mé vzešly nad hlavu mou, jako břímě těžké nemožné jsou mi k unesení.
Ĉar miaj krimoj superas mian kapon; Kiel peza ŝarĝo, ili estas tro pezaj por mi.
5 Zahnojily se, a kyší rány mé pro bláznovství mé.
Malbonodoras kaj pusas miaj ulceroj Pro mia malsaĝeco.
6 Pohrbený a sklíčený jsem náramně, každého dne v smutku chodím.
Mi kurbiĝis kaj kliniĝis treege, La tutan tagon mi iras malgaja.
7 Nebo ledví má plná jsou mrzkosti, a nic není celého v těle mém.
Ĉar miaj internaĵoj estas plenaj de brulumo, Kaj ne ekzistas sana loko en mia korpo.
8 Zemdlen jsem a potřín převelice, řvu pro úzkost srdce svého.
Mi tute senfortiĝis kaj kadukiĝis, Mi kriegas pro malkvieteco de mia koro.
9 Pane, před tebou jest všecka žádost má, a vzdychání mé není před tebou skryto.
Mia Sinjoro, antaŭ Vi estas ĉiuj miaj deziroj, Kaj mia ĝemo ne estas kaŝita antaŭ Vi.
10 Srdce mé zmítá se, opustila mne síla má, i to světlo očí mých není se mnou.
Mia koro tremegas, forlasis min mia forto; Kaj eĉ la lumo de miaj okuloj ne estas ĉe mi.
11 Ti, kteříž mne milovali, a tovaryši moji, štítí se ran mých, a příbuzní moji zdaleka stojí.
Miaj amikoj kaj kamaradoj repaŝis pro mia pesto, Kaj miaj proksimuloj stariĝis malproksime.
12 Ti pak, kteříž stojí o bezživotí mé, osídla lécejí, a kteříž mého zlého hledají, mluví převráceně, a přes celý den lest a chytrost smýšlejí.
Kaj insidis kontraŭ mi tiuj, kiuj celas mian vivon, Kaj miaj malbondezirantoj parolas pri mia pereo, Kaj malicojn ili pripensas ĉiutage.
13 Ale já jako hluchý neslyším, a jako němý, kterýž neotvírá úst svých;
Kaj mi estas kiel surdulo kaj ne aŭdas; Kiel mutulo, kiu ne malfermas sian buŝon.
14 Tak jsem, jako člověk, kterýž neslyší, a v jehož ústech není žádného odporu.
Mi estas kiel homo, kiu ne aŭdas Kaj kiu ne havas en sia buŝo reparolon.
15 Nebo na tě, Hospodine, očekávám, ty za mne odpovíš, Pane Bože můj.
Sed al Vi, ho Eternulo, mi esperas; Vi aŭskultos, mia Sinjoro, mia Dio.
16 Nebo jsem řekl: Ať se neradují ze mne, poklesla-li by se noha má, ať se pyšně nepozdvihují nade mnou,
Ĉar mi diris: Ili povus ĝoji pri mi; Ili fanfaronus pri mi, kiam mia piedo ekŝanceliĝus.
17 Poněvadž k snášení bíd hotov jsem, anobrž bolest má vždycky jest přede mnou.
Ĉar mi estas preta fali, Kaj mia sufero estas ĉiam antaŭ mi.
18 A že nepravosti své vyznávám, a pro hřích svůj tesklím.
Ĉar mi konfesas mian kulpon; Kaj min ĉagrenas mia peko.
19 Pročež nepřátelé moji veseli jsouce, silí se, a rozmnožují se ti, kteříž mne bez příčiny nenávidí.
Kaj la malamikoj de mia vivo estas fortaj, Kaj multaj estas miaj senkaŭzaj malamantoj.
20 A zlým za dobré mi se odplacujíce, činí mi protivenství, proto že dobrého následuji.
Kaj tiuj, kiuj pagas al mi malbonon por bono, Atakas min pro tio, ke mi celas bonon.
21 Neopouštějž mne, Hospodine Bože můj, nevzdalujž se ode mne.
Ne forlasu min, ho Eternulo; Mia Dio, ne malproksimiĝu de mi.
22 Přispěj k spomožení mému, Pane spasení mého.
Rapidu, por helpi min, Mia Sinjoro, mia helpo!
