Žalmy 38
1 Žalm Davidův k připomínání. Hospodine, v prchlivosti své netresci mne, ani v hněvě svém kárej mne.
Een psalm van David, om te doen gedenken. O HEERE! straf mij niet in Uw groten toorn, en kastijd mij niet in Uw grimmigheid.
2 Nebo střely tvé uvázly ve mně, a ruka tvá na mne těžce dolehla.
Want Uw pijlen zijn in mij gedaald, en Uw hand is op mij nedergedaald.
3 Nic není celého v těle mém pro tvou hněvivost, nemají pokoje kosti mé pro hřích můj.
Er is niets geheels in mijn vlees, vanwege Uw gramschap; er is geen vrede in mijn beenderen, vanwege mijn zonde.
4 Nebo nepravosti mé vzešly nad hlavu mou, jako břímě těžké nemožné jsou mi k unesení.
Want mijn ongerechtigheden gaan over mijn hoofd; als een zware last zijn zij mij te zwaar geworden.
5 Zahnojily se, a kyší rány mé pro bláznovství mé.
Mijn etterbuilen stinken, zij zijn vervuild, vanwege mijn dwaasheid.
6 Pohrbený a sklíčený jsem náramně, každého dne v smutku chodím.
Ik ben krom geworden, ik ben uitermate zeer nedergebogen; ik ga den gansen dag in het zwart.
7 Nebo ledví má plná jsou mrzkosti, a nic není celého v těle mém.
Want mijn darmen zijn vol van een verachtelijke plage, en er is niets geheels in mijn vlees.
8 Zemdlen jsem a potřín převelice, řvu pro úzkost srdce svého.
Ik ben verzwakt, en uitermate zeer verbrijzeld; ik brul van het geruis mijns harten.
9 Pane, před tebou jest všecka žádost má, a vzdychání mé není před tebou skryto.
HEERE! voor U is al mijn begeerte; en mijn zuchten is voor U niet verborgen.
10 Srdce mé zmítá se, opustila mne síla má, i to světlo očí mých není se mnou.
Mijn hart keert om en om, mijn kracht heeft mij verlaten; en het licht mijner ogen, ook zij zelven zijn niet bij mij.
11 Ti, kteříž mne milovali, a tovaryši moji, štítí se ran mých, a příbuzní moji zdaleka stojí.
Mijn liefhebbers en mijn vrienden staan van tegenover mijn plage, en mijn nabestaanden staan van verre.
12 Ti pak, kteříž stojí o bezživotí mé, osídla lécejí, a kteříž mého zlého hledají, mluví převráceně, a přes celý den lest a chytrost smýšlejí.
En die mijn ziel zoeken, leggen mij strikken; en die mijn kwaad zoeken, spreken verdervingen, en zij overdenken den gansen dag listen.
13 Ale já jako hluchý neslyším, a jako němý, kterýž neotvírá úst svých;
Ik daarentegen ben als een dove, ik hoor niet, en als een stomme, die zijn mond niet opendoet.
14 Tak jsem, jako člověk, kterýž neslyší, a v jehož ústech není žádného odporu.
Ja, ik ben als een man, die niet hoort, en in wiens mond geen tegenredenen zijn.
15 Nebo na tě, Hospodine, očekávám, ty za mne odpovíš, Pane Bože můj.
Want op U, HEERE! hoop ik; Gij zult verhoren, HEERE, mijn God!
16 Nebo jsem řekl: Ať se neradují ze mne, poklesla-li by se noha má, ať se pyšně nepozdvihují nade mnou,
Want ik zeide: Dat zij zich toch over mij niet verblijden! Wanneer mijn voet zou wankelen, zo zouden zij zich tegen mij groot maken.
17 Poněvadž k snášení bíd hotov jsem, anobrž bolest má vždycky jest přede mnou.
Want ik ben tot hinken gereed, en mijn smart is steeds voor mij.
18 A že nepravosti své vyznávám, a pro hřích svůj tesklím.
Want ik maak U mijn ongerechtigheid bekend, ik ben bekommerd vanwege mijn zonde.
19 Pročež nepřátelé moji veseli jsouce, silí se, a rozmnožují se ti, kteříž mne bez příčiny nenávidí.
Maar mijn vijanden zijn levende, worden machtig; en die mij om valse oorzaken haten, worden groot.
20 A zlým za dobré mi se odplacujíce, činí mi protivenství, proto že dobrého následuji.
En die kwaad voor goed vergelden, staan mij tegen, omdat ik het goede najaag.
21 Neopouštějž mne, Hospodine Bože můj, nevzdalujž se ode mne.
Verlaat mij niet, o HEERE, mijn God! wees niet verre van mij.
22 Přispěj k spomožení mému, Pane spasení mého.
Haast U tot mijn hulp, HEERE, mijn Heil!
