Žalmy 37
1 Žalm Davidův. Nehněvej se příčinou zlostníků, nechtěj záviděti těm, kteříž páší nepravost.
Давидів.
2 Nebo jako tráva v náhle podťati budou, a jako zelená bylina uvadnou.
бо вони, як трава, будуть скоро поко́шені, і мов та зелена били́на — пов'я́нуть!
3 Doufej v Hospodina, a
Надійся на Господа й добре чини, землю заме́шкуй та правди дотримуй!
4 Těš se v Hospodinu, a dá tobě žádosti srdce tvého.
Хай Господь буде розкіш твоя, — і Він спо́внить тобі твого серця бажа́ння!
5 Uval na Hospodina cestu svou, a slož v něm naději, onť zajisté všecko spraví.
На Господа здай доро́гу свою, і на Нього надію клади, і Він зробить,
6 A vyvedeť spravedlnost tvou jako světlo, a nevinu tvou jako poledne.
і Він ви́провадить, немов світло, твою справедливість, а правду твою — немов пі́вдень.
7 Mlčelivě se měj k Hospodinu, a očekávej na něj pečlivě. Nekormuť se příčinou toho, jemuž se daří na cestě jeho, příčinou člověka, kterýž provodí, cožkoli umyslil.
Жди Господа мо́вчки й на Нього наді́йся, не розпалюйся гнівом на того, хто щасливою чинить дорогу свою, на люди́ну, що виконує за́думи злі.
8 Pusť mimo sebe hněv, a zanech prchlivosti; nezpouzej se tak, abys zle činiti chtěl.
Повстри́майсь від гніву й покинь пересе́рдя, не розпа́люйся лютістю, щоб чини́ти лиш зло,
9 Nebo zlostníci vypléněni budou, ale ti, kteříž očekávají na Hospodina, dědičně zemí vládnouti budou.
бо ви́тяті будуть злочинці, а ті, хто вповає на Господа — землю вспадку́ють!
10 Po malé chvíli zajisté, anť bezbožníka nebude, a pohledíš na místo jeho, anť ho již není.
А ще тро́хи — й не буде безбожного, і будеш дивитись на місце його — і не буде його,
11 Ale tiší dědičně obdrží zemi, a rozkoš míti budou ve množství pokoje.
а покірні вспадку́ють землю, — і зарозкошу́ють ми́ром великим!
12 Zle myslí bezbožník o spravedlivém, a škřipí na něj zuby svými,
Лихе замишляє безбожний на праведного, і скрего́че на нього своїми зубами,
13 Ale Hospodin směje se jemu; nebo vidí, že se přibližuje den jeho.
та Господь посміється із нього, — бачить бо Він, що набли́жується його день!
14 Vytrhujíť bezbožníci meč, a natahují lučiště své, aby porazili chudého a nuzného, aby hubili ty, kteříž jsou ctného obcování;
Безбожні меча добува́ють та лука свого натягають, щоб звали́ти нужде́нного й бідного, щоб порізати людей простої дороги, —
15 Ale meč jejich vejde v jejich srdce, a lučiště jejich budou polámána.
та вві́йде їхній меч до їхнього власного серця, і пола́мані будуть їхні лу́ки!
16 Lepší jest málo, což má spravedlivý, než veliká bohatství bezbožníků mnohých.
Краще мале справедливого, ніж велике багатство безбожних, і то багатьох,
17 Nebo ramena bezbožných polámána budou, spravedlivé pak zdržuje Hospodin.
бо зла́мані будуть раме́на безбожних, а справедливих Господь підпира́є!
18 Znáť Hospodin dny upřímých, protož dědictví jejich na věky zůstane.
Знає Господь дні неви́нних, а їхня спадщина пробуде навіки,
19 Nebudouť zahanbeni v čas zlý, a ve dnech hladu nasyceni budou;
за лихолі́ття не будуть вони посоро́млені, і за днів голоду ситими бу́дуть.
20 Ale bezbožníci zahynou, a nepřátelé Hospodinovi, jak tuk beranů s dymem mizí, tak zmizejí.
Бо загинуть безбожні, і Господні вороги, як овечий той лій, зани́кнуть, у димі заникнуть вони!
21 Vypůjčuje bezbožník, a nemá co oplatiti, ale spravedlivý milost činí, a rozdává.
Позичає безбожний — і не віддає, а праведний милість висві́дчує та роздає,
22 Nebo požehnaní ode Pána zemí vládnouti budou, ale zlořečení od něho budou vypléněni.
бо благословенні від Нього вспадку́ють землю, а прокля́ті від Нього — пони́щені будуть!
23 Krokové člověka spravedlivého od Hospodina spravováni bývají, a cestu jeho libuje.
Від Господа кроки люди́ни побожної ставляться міцно, і Він любить дорогу її;
24 Jestliže by upadl, neurazí se; nebo Hospodin drží jej za ruku jeho.
коли ж упаде́, то не буде поки́нена, бо руку її підпирає Госпо́дь.
25 Mlad jsem byl, a sstaral jsem se, a neviděl jsem spravedlivého opuštěného, ani semene jeho žebrati chleba.
Я був молодий і поста́рівся, та не бачив я праведного, щоб опу́щений був, ні нащадків його, щоб хліба просили.
26 Každého dne milost činí, i půjčuje, a však símě jeho jest v požehnání.
Кожен день виявляє він милість та позичає, і над пото́мством його благословення.
27 Odstup od zlého, a čiň dobré, a bydliti budeš na věky.
Ухиляйся від злого та добре чини, та й навіки живи!
28 Nebo Hospodin miluje soud, a neopouští svatých svých, na věky v stráži jeho budou; símě pak bezbožníků bude vypléněno.
Бо любить Господь справедливість, і Він богобі́йних Своїх не покине, — вони будуть навіки бере́жені, а насіння безбожних загине!
29 Ale spravedliví ujmou zemi dědičně, a na věky v ní přebývati budou.
Успадку́ють праведні землю, і повік будуть жити на ній.
30 Ústa spravedlivého mluví moudrost, a jazyk jeho vynáší soud.
Уста праведного кажуть мудрість, язик же його промовляє про право,
31 Zákon Boha jeho jest v srdci jeho, pročež nepodvrtnou se nohy jeho.
Закон Бога його — в його серці, кроки його не спіткну́ться.
32 Špehujeť bezbožník po spravedlivém, a hledá ho zahubiti;
А безбожний чату́є на праведного, і пильнує забити його́,
33 Ale Hospodin ho nenechá v ruce jeho, aniž ho dopustí potupiti, když by souzen byl.
та Господь не зоставить його в руках того, і несправедливим не вчи́нить його, коли буде судити його.
34 Očekávejž tedy na Hospodina, a ostříhej cesty jeho, a on tě povýší, abys dědičně obdržel zemi, z níž že vykořeněni budou bezbožníci, uhlédáš.
Надійся на Господа, та держися дороги Його, — і піднесе Він тебе, щоб успадкува́ти землю, ти бачитимеш, як пони́жені будуть безбожні.
35 Viděl jsem bezbožníka hrozné síly, an se rozložil jako zelený samorostlý strom.
Я бачив безбожного, що збуджував по́страх, що розкорени́вся, немов саморосле зелене те дерево,
36 Ale tudíž pominul, a aj nebylo ho; nebo hledal jsem ho, a není nalezen.
та він промину́в, — й ось немає його, і шукав я його, — й не знайшов!
37 Pozor měj na pobožného, a viz upřímého, žeť takového člověka poslední věci jsou potěšené,
Бережи непови́нного та дивися на праведного, бо люди́ні споко́ю належить майбу́тність,
38 Přestupníci pak že tolikéž vyhlazeni budou, a bezbožníci naposledy vyťati.
переступники ж ра́зом понищені будуть, — майбутність безбожних загине!
39 Ale spasení spravedlivých jest od Hospodina, onť jest síla jejich v času ssoužení.
А спасі́ння праведних — від Господа, Він їхня тверди́ня за ча́с лихолі́ття,
40 Spomáháť jim Hospodin, a je vytrhuje, vytrhuje je od bezbožníků, a zachovává je; nebo doufají v něho.
і Господь їм поможе та їх порятує, ви́зволить їх від безбожних і їх збереже, — бо вдавались до Нього вони!
