< Žalmy 33 >
1 Veselte se spravedliví v Hospodinu, na upříméť přísluší chválení.
Gij rechtvaardigen, heft Jahweh een jubelzang aan; De psalm is een lust voor de vromen!
2 Oslavujte Hospodina na harfě, na loutně, a na nástroji o desíti strunách, žalmy zpívejte jemu.
Looft Jahweh met citers, Bespeelt voor Hem de tiensnarige harp;
3 Zpívejte jemu píseň novou, a huďte dobře a zvučně.
Stemt een nieuw lied voor Hem aan, Tokkelt de lieren, lustig en luid!
4 Nebo pravé jest slovo Hospodinovo, a všeliké dílo jeho stálé.
Want Jahweh’s woord is waarachtig, Onveranderlijk al zijn daden.
5 Milujeť spravedlnost a soud, milosrdenství Hospodinova plná jest země.
Gerechtigheid en recht heeft Hij lief; Van Jahweh’s goedheid is de aarde vol.
6 Slovem Hospodinovým nebesa učiněna jsou, a duchem úst jeho všecko vojsko jejich.
Door het woord van Jahweh zijn de hemelen gemaakt, Door de adem van zijn mond heel hun heir;
7 Onť shrnul jako na hromadu vody mořské, a složil na poklad propasti.
Hij verzamelde het water der zee in een zak, Legde de oceanen in schuren op.
8 Boj se Hospodina všecka země, děstež se před ním všickni obyvatelé okršlku zemského.
Heel de aarde moet Jahweh vrezen, Al de bewoners der wereld Hem duchten.
9 Nebo on řekl, a stalo se, on rozkázal, a postavilo se.
Want Hij sprak: en het was; Hij gebood: en het stond.
10 Hospodin ruší rady národů, a v nic obrací přemyšlování lidská.
De raadslagen der volken gooit Jahweh omver, Hij verijdelt de plannen der naties;
11 Rada pak Hospodinova na věky trvá, myšlení srdce jeho od národu do pronárodu.
Maar Jahweh’s raadsbesluit staat in eeuwigheid vast: Wat zijn hart heeft bedacht, van geslacht tot geslacht.
12 Blahoslavený národ, kteréhož Hospodin jest Bohem jeho, lid ten, kterýž sobě on vyvolil za dědictví.
Gelukkig de natie, die Jahweh tot God heeft, Het volk, dat Hij Zich tot erfdeel verkoos!
13 Hospodin patře s nebe, vidí všecky syny lidské,
Jahweh ziet neer uit de hemel, Richt zijn blik op alle kinderen der mensen.
14 Z příbytku trůnu svého dohlédá ke všechněm obyvatelům země.
Hij let van de plaats, waar Hij troont, Op alle bewoners der aarde:
15 Ten, kterýž stvořil srdce jednoho každého z nich, spatřuje všecky skutky jejich.
Hij, die aller hart heeft geschapen, En al hun daden doorgrondt.
16 Nebývá král zachován skrze mnohý zástup, ani udatný rek vysvobozen skrze velikou moc svou.
Geen koning overwint door de macht van zijn heir, Geen held wordt gered door geweldige kracht;
17 Oklamavatelný jest kůň k spomožení, aniž ve množství síly své vytrhuje.
Ook het ros kan de zege niet schenken, Door zijn grote snelheid niet redden.
18 Aj, oči Hospodinovy patří na ty, kteříž se ho bojí, a na ty, kteříž očekávají milosrdenství jeho,
Maar het oog van Jahweh rust op hen, die Hem vrezen, En die op zijn goedheid vertrouwen:
19 Aby vyprostil od smrti duše jejich, a živil je v čas hladu.
Om ze te redden van de dood, Ze in het leven te houden bij hongersnood.
20 Duše naše očekává na Hospodina, on jest spomožení naše, a pavéza naše.
Onze ziel blijft opzien tot Jahweh: Hij is onze hulp en ons schild;
21 V něm zajisté rozveselí se srdce naše, nebo ve jménu jeho svatém naději skládáme.
In Hem verheugt zich ons hart, Wij vertrouwen op zijn heilige Naam.
22 Budiž milosrdenství tvé nad námi, Hospodine, jakož naději máme v tobě.
Uw genade, o Jahweh, dale over ons neer, Naarmate wij op U blijven hopen!