< Žalmy 3 >

1 Žalm Davidův, když utíkal před Absolonem synem svým. Hospodine, jakť jsou mnozí nepřátelé moji! Mnozí povstávají proti mně.
مزمور داود وقتی که از پسر خود ابشالوم فرار کرد ای خداوند دشمنانم چه بسیار شده‌اند. بسیاری به ضد من برمی خیزند.۱
2 Mnozí mluví o duši mé: Nemáť tento žádné pomoci v Bohu.
بسیاری برای جان من می‌گویند: «به جهت او در خداخلاصی نیست.» سلاه.۲
3 Ale ty, Hospodine, jsi štítem vůkol mne, slávou mou, a kterýž povyšuješ hlavy mé.
لیکن تو‌ای خداوند گرداگرد من سپر هستی، جلال من و فرازنده سر من.۳
4 Hlasem svým volal jsem k Hospodinu, a vyslyšel mne s hory svaté své. (Sélah)
به آواز خود نزدخداوند می‌خوانم و مرا از کوه مقدس خوداجابت می‌نماید. سلاه.۴
5 Já jsem lehl, a spal jsem, i zas procítil; nebo mne zdržoval Hospodin.
و اما من خسبیده، به خواب رفتم و بیدارشدم زیرا خداوند مرا تقویت می‌دهد.۵
6 Nebuduť se báti mnoha tisíců lidí, kteříž se vůkol kladou proti mně.
ازکرورهای مخلوق نخواهم ترسید که گرداگرد من صف بسته‌اند.۶
7 Povstaniž, Hospodine, zachovej mne, Bože můj, kterýž jsi zbil všech nepřátel mých líce, a zuby bezbožníků zvyrážel.
‌ای خداوند، برخیز! ای خدای من، مرابرهان! زیرا بر رخسار همه دشمنانم زدی؛ دندانهای شریران را شکستی.۷
8 Tvéť, ó Hospodine, jest spasení, a nad lidem tvým požehnání tvé. (Sélah)
نجات از آن خداوند است و برکت تو بر قوم تو می‌باشد. سلاه.۸

< Žalmy 3 >