Žalmy 2

1 Proč se bouří národové, a lidé daremné věci přemyšlují?

Nə üçün millətlər belə vurnuxmaya düşür, Ümmətlər boş şeylər düşünür?

2 Sstupují se králové zemští, a knížata se spolu radí proti Hospodinu, a proti pomazanému jeho,

Dünya şahları yığışır, Hökmdarlar Rəbbə və Onun məsh etdiyinə qarşı birləşir.

3 Říkajíce: Roztrhejme svazky jejich, a zavrzme od sebe provazy jejich.

Deyirlər: «Gəlin onların buxovlarını qoparaq, Üstümüzdəki zəncirlərini ataq».

4 Ale ten, jenž přebývá v nebesích, směje se, Pán posmívá se jim.

Göylərin sakini gülür, Xudavənd onlara istehza edir.

5 Tehdáž mluviti bude k nim v hněvě svém, a v prchlivosti své předěsí je, řka:

Sonra onlara hiddəti ilə xəbərdarlıq edəcək, Qəzəbi ilə onları dəhşətə gətirəcək.

6 Jáť jsem ustanovil krále svého nad Sionem, horou svatou mou.

O deyir: «Mən padşahımı Müqəddəs dağım Sionda əyləşdirmişəm».

7 Vypravovati budu úsudek. Hospodin řekl ke mně: Syn můj ty jsi, já dnes zplodil jsem tě.

Rəbbin fərmanını elan edəcəyəm. Rəbb mənə dedi: «Sən Mənim oğlumsan, Mən bu gün sənə Ata oldum.

8 Požádej mne, a dámť národy, dědictví tvé, a končiny země, vládařství tvé.

Məndən istə, onda irs olaraq millətləri, Mülk olaraq yer üzünün qurtaracağınadək hər yeri Sənə verərəm.

9 Roztlučeš je prutem železným, a jako nádobu hrnčířskou roztříštíš je.

Onları dəmir əsa ilə qıracaqsan, Saxsı qab kimi çilik-çilik edəcəksən».

10 A protož, králové, nyní srozumějte, vyučujte se, soudcové zemští.

İndi, ey şahlar, müdrik olun! Ey dünya hakimləri, ibrət alın!

11 Služte Hospodinu v bázni, a veselte se s třesením.

Rəbdən qorxub Ona xidmət edin, Həm titrəyin, həm sevinin.

12 Líbejte syna, aby se nerozhněval, a zhynuli byste na cestě, jakž by se jen málo zapálil hněv jeho. Blahoslavení jsou všickni, kteříž doufají v něho.

Oğulu öpün ki, qəzəblənməsin, Yoxsa tutduğunuz yolda məhv olarsınız. Çünki qəzəbi tezliklə alovlanar. Ona pənah gətirənlərin hamısı nə bəxtiyardır!