Žalmy 147
1 Chvalte Hospodina, nebo dobré jest zpívati žalmy Bohu našemu, nebo rozkošné jest, a ozdobná jest chvála.
Chwalcie Pana; albowiem dobra rzecz jest, śpiewać Bogu naszemu; albowiem to wdzięczna i przystojna jest chwała.
2 Stavitel Jeruzaléma Hospodin, rozptýlený lid Izraelský shromažďuje,
Pan Jeruzalem buduje, a rozproszonego Izraela zgromadza.
3 Kterýž uzdravuje skroušené srdcem, a uvazuje bolesti jejich,
Który uzdrawia skruszonych na sercu, a zawiązuje boleści ich.
4 Kterýž sčítá počet hvězd, a každé z nich ze jména povolává.
Który rachuje liczbę gwiazd, a każdą z nich imieniem jej nazywa.
5 Velikýť jest Pán náš, a nesmírný v síle; rozumnosti jeho není počtu.
Wielki jest Pan nasz, i wielki w mocy; rozumienia jego niemasz liczby.
6 Pozdvihuje pokorných Hospodin, ale bezbožné snižuje až k zemi.
Pan pokornych podnosi; ale niepobożnych aż ku ziemi uniża.
7 Zpívejte Hospodinu s díkčiněním, zpívejte žalmy Bohu našemu na citaře,
Śpiewajcież Panu z chwałą; śpiewajcie Bogu naszemu na harfie;
8 Kterýž zastírá nebesa hustými oblaky, nastrojuje zemi déšť, a vyvodí trávu na horách.
Który okrywa niebiosa obłokami, a deszcz ziemi gotuje: który czyni, że rośnie trawa po górach;
9 Kterýž dává hovadům potravu jejich, i mladým krkavcům, kteříž volají k němu.
Który daje bydłu pokarm ich, i kruczętom młodym, które wołają do niego.
10 Nemáť v síle koně zalíbení, aniž se kochá v lejtkách muže udatného.
Nie kocha się w mocy końskiej, ani się kocha w goleniach męskich.
11 Líbost má Hospodin v těch, kteříž se ho bojí, a kteříž doufají v milosrdenství jeho.
Kocha się Pan w tych, którzy się go boją, a którzy ufają w miłosierdziu jego.
12 Chval, Jeruzaléme, Hospodina, chval Boha svého, Sione.
Chwalże, Jeruzalemie! Pana; chwalże, Syonie! Boga twego.
13 Nebo on utvrzuje závory bran tvých, požehnání udílí synům tvým u prostřed tebe.
Albowiem on umacnia zawory bram twoich, a błogosławi synów twoich w pośrodku ciebie.
14 On působí v končinách tvých pokoj, a bělí pšeničnou nasycuje tě.
On czyni pokój w granicach twoich, a najwyborniejszą pszenicą nasyca cię.
15 On když vysílá na zemi rozkaz svůj, velmi rychle k vykonání běží slovo jeho.
On wysyła słowo swe na ziemię; bardzo prędko bieży wyrok jego.
16 Onť dává sníh jako vlnu, jíním jako popelem posýpá.
On daje śnieg jako wełnę, szron jako popiół rozsypuje.
17 Hází ledem svým jako skyvami; před zimou jeho kdo ostojí?
Rzuca lód swój jako bryły; przed zimnem jego któż się ostoi?
18 Vysílaje slovo své, rozpouští je; hned jakž povane větrem svým, anť tekou vody.
Posyła słowo swoje, i roztapia je; powienie wiatrem swym, a rozlewają wody.
19 Zvěstuje slovo své Jákobovi, ustanovení svá a soudy své Izraelovi.
Oznajmuje słowo swe Jakóbowi, ustawy swe i sądy swe Izraelowi.
20 Neučinilť tak žádnému národu, a protož soudů jeho nepoznali. Halelujah.
Nie uczynił tak żadnemu narodowi; przetoż nie poznali sądów jego. Halleluja.
