Žalmy 147

1 Chvalte Hospodina, nebo dobré jest zpívati žalmy Bohu našemu, nebo rozkošné jest, a ozdobná jest chvála.

خداوند را سپاس باد! چه نیکوست که خدای خود را با سرود بپرستیم؛ چه لذتبخش است که او را بستاییم!

2 Stavitel Jeruzaléma Hospodin, rozptýlený lid Izraelský shromažďuje,

خداوند اورشلیم را دوباره بنا می‌کند و پراکندگان اسرائیل را جمع می‌نماید.

3 Kterýž uzdravuje skroušené srdcem, a uvazuje bolesti jejich,

او دلشکستگان را شفا می‌بخشد و زخمهای ایشان را می‌بندد.

4 Kterýž sčítá počet hvězd, a každé z nich ze jména povolává.

خداوند حساب ستارگان را دارد و نام هر یک از آنها را می‌داند.

5 Velikýť jest Pán náš, a nesmírný v síle; rozumnosti jeho není počtu.

خداوند ما بزرگ و تواناست و حکمت او بی‌انتهاست.

6 Pozdvihuje pokorných Hospodin, ale bezbožné snižuje až k zemi.

او فروتنان را سرافراز می‌کند، اما روی شریران را به خاک می‌مالد.

7 Zpívejte Hospodinu s díkčiněním, zpívejte žalmy Bohu našemu na citaře,

خداوند را با سرودهای شکرگزاری بپرستید! او را با نغمهٔ بربط ستایش کنید!

8 Kterýž zastírá nebesa hustými oblaky, nastrojuje zemi déšť, a vyvodí trávu na horách.

او ابرها را بر آسمان می‌گستراند و باران را بر زمین می‌باراند و سبزه را بر کوهها می‌رویاند،

9 Kterýž dává hovadům potravu jejich, i mladým krkavcům, kteříž volají k němu.

به حیوانات غذا می‌دهد و روزی جوجه‌کلاغها را می‌رساند.

10 Nemáť v síle koně zalíbení, aniž se kochá v lejtkách muže udatného.

خداوند به نیروی اسب رغبت ندارد و قدرت انسان او را خشنود نمی‌سازد؛

11 Líbost má Hospodin v těch, kteříž se ho bojí, a kteříž doufají v milosrdenství jeho.

خشنودی او از کسانی است که او را گرامی می‌دارند و به محبت وی امید بسته‌اند.

12 Chval, Jeruzaléme, Hospodina, chval Boha svého, Sione.

ای اورشلیم، خداوند را ستایش کن! ای صهیون، خدای خود را سپاس بگو!

13 Nebo on utvrzuje závory bran tvých, požehnání udílí synům tvým u prostřed tebe.

زیرا او دروازه‌هایت را محکم به روی دشمن بسته و فرزندانت را که در درون هستند برکت داده است.

14 On působí v končinách tvých pokoj, a bělí pšeničnou nasycuje tě.

او مرزهایت را در صلح و آرامش نگه می‌دارد و تو را با بهترین نان گندم سیر می‌نماید.

15 On když vysílá na zemi rozkaz svůj, velmi rychle k vykonání běží slovo jeho.

خداوند به زمین دستور می‌دهد و هر چه می‌فرماید به‌سرعت عملی می‌شود.

16 Onť dává sníh jako vlnu, jíním jako popelem posýpá.

او برف را مانند لحاف بر سطح زمین می‌گستراند و شبنم را همچون خاکستر همه جا پخش می‌کند.

17 Hází ledem svým jako skyvami; před zimou jeho kdo ostojí?

خداوند دانه‌های تگرگ را مانند سنگریزه فرو می‌ریزد و کیست که تاب تحمل سرمای آن را داشته باشد؟

18 Vysílaje slovo své, rozpouští je; hned jakž povane větrem svým, anť tekou vody.

سپس دستور می‌دهد و یخها آب می‌شوند؛ باد می‌فرستد و آبها جاری می‌شوند.

19 Zvěstuje slovo své Jákobovi, ustanovení svá a soudy své Izraelovi.

او کلام خود را به یعقوب بیان کرده است، و فرایض و قوانینش را به اسرائیل.

20 Neučinilť tak žádnému národu, a protož soudů jeho nepoznali. Halelujah.

این کار را تنها در مورد اسرائیل انجام داده است و نه قوم دیگری؛ لذا قومهای دیگر با شریعت او آشنا نیستند. خداوند را سپاس باد!