< Žalmy 126 >

1 Píseň stupňů. Když zase vedl Hospodin zajaté Sionské, zdálo se nám to jako ve snách.
Pieśń stopni. Gdy zaś Pan nawrócił pojmanych z Syonu, byliśmy jako ci, którym się śni.
2 Tehdážť byla plná radosti ústa naše, a jazyk náš plésání; tehdáž pravili mezi národy: Veliké věci s nimi učinil Hospodin.
Tedy były napełnione weselem usta nasze, a język nasz radością; tedy mówiono między narodami: Wielmożne rzeczy Pan uczynił z nimi.
3 Učinilť jest s námi veliké věci Hospodin, a protož veselili jsme se.
Wielmożne rzeczy Pan uczynił z nami, z czegośmy się bardzo uradowali.
4 Uvediž zase, ó Hospodine, zajaté naše, tak jako potoky na vyprahlou krajinu.
Przywróćże zaś, o Panie! pojmanie nasze, jako strumienie na południe.
5 Ti, kteříž se slzami rozsívali, s prozpěvováním žíti budou.
Którzy siali ze łzami, żąć będą z wykrzykaniem;
6 Sem i tam chodící lid s pláčem rozsívá drahé símě, ale potom přijda, s plésáním snášeti bude snopy své.
Tam i sam chodząc z płaczem rozsiewa lud drogie nasienie; ale zaś przyszedłszy z radością znosić będzie snopy swoje.

< Žalmy 126 >