< Žalmy 124 >

1 Píseň stupňů, Davidova. Byť Hospodina s námi nebylo, rciž nyní, Izraeli,
سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. مزمور داوود. اگر خداوند با ما نمی‌بود چه می‌شد؟ بگذار اسرائیل بگوید:
2 Byť Hospodina s námi nebylo, když lidé povstali proti nám:
اگر خداوند با ما نمی‌بود هنگامی که دشمنان بر ما یورش آوردند،
3 Tehdáž by nás byli za živa sehltili v rozpálení hněvu svého proti nám;
آنها در خشم آتشین خود ما را زنده می‌بلعیدند!
4 Tehdáž by nás byly přikvačily vody, proud zachvátil by byl duši naši;
سیل ما را با خود می‌بُرد و آبها از سر ما می‌گذشت.
5 Tehdáž zachvátily by byly duši naši ty vody zduté.
آری، در گردابها غرق می‌شدیم!
6 Požehnaný Hospodin, kterýž nás nevydal v loupež zubům jejich.
سپاس بر خداوند که نگذاشت ما شکار دندانهای آنها شویم.
7 Duše naše jako ptáče znikla osídla ptáčníků; osídlo se ztrhalo, i vynikli jsme.
همچون پرنده، از دام صیاد گریختیم. دام پاره شد و ما نجات یافتیم.
8 Pomoc naše jest ve jménu Hospodinovu, kterýž učinil nebe i zemi.
مددکار ما خداوند است که آسمان و زمین را آفرید.

< Žalmy 124 >