Žalmy 119
1 Aleph. Blahoslavení ti, kteříž jsou ctného obcování, kteříž chodí v zákoně Hospodinově.
Błogosławieni, którzy żyją bez nagany, którzy chodzą w zakonie Pańskim,
2 Blahoslavení, kteříž ostříhají svědectví jeho, a kteříž ho celým srdcem hledají.
Błogosławieni, którzy strzegą świadectw jego, i którzy go ze wszystkiego serca szukają;
3 Nečiní zajisté nepravosti, ale kráčejí po cestách jeho.
I którzy nie czynią nieprawości, ale chodzą drogami jego.
4 Ty jsi přikázal, aby pilně bylo ostříháno rozkazů tvých.
Tyś przykazał, aby pilnie strzeżono rozkazań twoich.
5 Ó by spraveny byly cesty mé k ostříhání ustanovení tvých.
Oby wyprostowane były drogi moje ku przestrzeganiu praw twoich!
6 Tehdážť nebudu zahanben, když budu patřiti na všecka přikázaní tvá.
Tedy nie będę zawstydzony, gdy się będę oglądał na wszystkie rozkazania twoje.
7 Oslavovati tě budu v upřímnosti srdce, když se vyučovati budu právům spravedlnosti tvé.
Będę cię wysławiał w szczerości serca, gdy się nauczę praw sprawiedliwości twojej.
8 Ustanovení tvých budu ostříhati s pilností, toliko neopouštěj mne.
Ustaw twoich z pilnością strzedz będę; tylko mię nie opuszczaj.
9 Beth. Jakým způsobem očistí mládenec stezku svou? Takovým, aby se choval vedlé slova tvého.
Jakim sposobem oczyści młodzieniec ścieszkę swoję? Gdy się zachowa według słowa twego.
10 Celým srdcem svým hledám tebe, nedopouštějž mi blouditi od přikázaní tvých.
Ze wszystkiego serca mego szukam cię; nie dopuszczajże mi błądzić od rozkazań twoich.
11 V srdci svém skládám řeč tvou, abych nehřešil proti tobě.
W sercu mojem składam wyroki twoje, abym nie zgrzeszył przeciwko tobie.
12 Ty chvály hodný Hospodine, vyuč mne ustanovením svým.
Błogosławionyś ty, Panie! nauczże mię ustaw twoich.
13 Rty svými vypravuji o všech soudech úst tvých.
Wargami mojemi opowiadam wszystkie sądy ust twoich.
14 Z cesty svědectví tvých raduji se více, než z největšího zboží.
W drodze świadectw twoich kocham się więcej, niż we wszystkich bogactwach.
15 O přikázaních tvých přemyšluji, a patřím na stezky tvé.
O przykazaniach twoich rozmyślam, i przypatruję się drogom twoim.
16 V ustanoveních tvých se kochám, aniž se zapomínám na slovo tvé.
W ustawach twoich kocham się, i nie zapominam słów twoich.
17 Gimel Tu milost učiň s služebníkem svým, abych, dokudž jsem živ, ostříhal slova tvého.
Daruj to słudze twemu, abym żył, a przestrzegał słów twoich.
18 Otevři oči mé, abych spatřoval divné věci z zákona tvého.
Odsłoń oczy moje, abym się przypatrzył dziwom z zakonu twego.
19 Příchozí jsem na tom světě, neukrývejž přede mnou přikázaní svých.
Jestem gościem na ziemi; nie ukrywaj przedemną rozkazań twoich.
20 Umdlévá duše má pro žádost soudů tvých všelikého času.
Omdlewa dusza moja, pragnąc sądów twoich na każdy czas.
21 Vyhlazuješ pyšné, zlořečené, kteříž bloudí od přikázaní tvých.
Wytraciłeś pysznych; przeklęci są ci, którzy błądzą od rozkazań twoich.
22 Odejmi ode mne útržku a potupu, neboť ostříhám svědectví tvých.
Oddal odemnie pohańbienie i wzgardę, gdyż strzegę świadecwt twoich.
23 Také i knížata se zasazují, a mluví proti mně, služebník pak tvůj přemýšlí o ustanoveních tvých.
I książęta zasiadają, a mówią przeciwko mnie; wszakże sługa twój rozmyśla w ustawach twoich.
24 Svědectví tvá zajisté jsou mé rozkoše a moji rádcové.
Świadectwa twoje zaiste są mojem kochaniem, i radcami mymi.
25 Daleth Přilnula k prachu duše má; obživiž mne podlé slova svého.
Przylgnęła do prochu dusza moja; ożywże mię według słowa twego.
26 Cesty své předložilť jsem, a vyslýchals mne; vyuč mne ustanovením svým.
Drogi moje rozpowiedziałem, a wysłuchałeś mię; naucz mię ustaw twoich.
27 Cestě rozkazů tvých dej ať vyrozumívám, a ať přemýšlím o divných skutcích tvých.
Daj, abym zrozumiał drogę rozkazań twoich, ażebym rozmyślał o dziwnych sprawach twoich.
28 Rozplývá se zámutkem duše má, očerstviž mne podlé slova svého.
Rozpływa się od smutku dusza moja; utwierdźże mię według słowa twego.
29 Cestu lživou odvrať ode mne, a zákon svůj z milosti dej mi.
Drogę kłamliwą oddal odemnie, a zakonem twoim udaruj mię.
30 Cestu pravou jsem vyvolil, soudy tvé sobě předkládám.
Obrałem drogę prawdy, a sądy twoje przekładam sobie.
31 Svědectví tvých se přídržím, Hospodine, nedejž mi zahanbenu býti.
Przystałem do świadectw twoich; Panie! nie zawstydzajże mię.
32 Cestou rozkazů tvých poběhnu, když ty rozšíříš srdce mé.
Drogą przykazań twoich pobieżę, gdy rozszerzysz serce moje.
33 He Vyuč mne, Hospodine, cestě ustanovení svých, kteréž bych ostříhal do konce.
Naucz mię, Panie! drogi ustaw twoich, a będę jej strzegł aż do końca.
34 Dej mi ten rozum, ať šetřím zákona tvého, a ať ho ostříhám celým srdcem.
Daj mi rozum, abym strzegł zakonu twego, ażebym go przestrzegał ze wszystkiego serca.
35 Dej, ať chodím cestou přikázaní tvých; nebo v tom svou rozkoš skládám.
Daj, abym chodził ścieżką przykazań twoich, gdyż w tem jest upodobanie moje.
36 Nakloň srdce mého k svědectvím svým, a ne k lakomství.
Nakłoń serce moje do świadectw twoich, a nie do łakomstwa.
37 Odvrať oči mé, ať nehledí marnosti; na cestě své obživ mne.
Odwróć oczy moje, aby nie patrzały na marność; na drodze twojej ożyw mię.
38 Potvrď služebníku svému řeči své, kterýž se oddal k službě tvé.
Utwierdź wyrok twój słudze twemu, który się oddał bojaźni twojej.
39 Odvrať ode mne pohanění, jehož se bojím; nebo soudové tvoji dobří jsou.
Oddal odemnie pohańbienie moje, którego się boję; bo sądy twoje dobre.
40 Aj, toužím po rozkázaních tvých; dej, ať jsem živ v spravedlnosti tvé.
Oto pragnę rozkazań twoich; w sprawiedliwości twojej ożyw mię.
41 Vav Ó ať se přiblíží ke mně milosrdenství tvá, Hospodine, a spasení tvé vedlé řeči tvé,
Niech na mię przyjdą litości twoje, Panie! i zbawienie twoje według wyroku twego.
42 Tak abych odpovědíti uměl utrhači svému skutkem, že doufání skládám v slovu tvém.
Tak abym odpowiedź mógł dać samą rzeczą temu, który mi urąga, gdyż ufam w słowie twojem.
43 A nevynímej z úst mých slova nejpravějšího; neboť na soudy tvé očekávám.
A nie wyjmuj z ust moich słowa najprawdziwszego; albowiem sądów twoich oczekuję.
44 I budu ostříhati zákona tvého ustavičně, od věků až na věky,
I będę strzegł zakonu twego zawsze, aż na wieki wieczne.
45 A bez přestání choditi na širokosti, neboť jsem se dotázal rozkazů tvých.
A ustawicznie będę chodził na przestrzeństwie, bom się dopytał rozkazań twoich.
46 Nýbrž mluviti budu o svědectvích tvých i před králi, a nebudu se hanbiti.
Owszem, będę mówił o świadectwach twoich przed królmi, a nie będę zawstydzony.
47 Nebo rozkoš svou skládám v přikázaních tvých, kteráž jsem zamiloval.
Bom się rozkochał w przykazaniach twoich, którem umiłował.
48 Přičinímť i ruce své k přikázaním tvým, kteráž miluji, a přemýšleti budu o ustanoveních tvých.
Przyłożę i ręce moje do rozkazań twoich, które miłuję, a będę rozmyślał o ustawach twoich.
49 Zajin Rozpomeň se na slovo k služebníku svému, kterýmž jsi mne ubezpečil.
Wspomnij na słowo wyrzeczone do sługi twego, któremeś mię ubezpieczył.
50 Toť jest má útěcha v ssoužení mém, že mne slovo tvé obživuje.
Toć pociecha moja w utrapieniu mojem, że mię wyrok twój ożywia.
51 Pyšní mi se velmi posmívají, však od zákona tvého se neuchyluji.
Pyszni bardzo się ze mnie naśmiewają; wszakże się od zakonu twego nie uchylam.
52 Neboť se rozpomínám na soudy tvé věčné, Hospodine, kterýmiž se potěšuji.
Bo pamiętam na sądy twoje wieczne, Panie! któremi się cieszę.
53 Děsím se nad bezbožnými, kteříž opouštějí zákon tvůj.
Strach mię ogarnął nad niezbożnymi, którzy opuszczają zakon twój.
54 Ustanovení tvá jsou mé písničky na místě mého putování.
Są mi ustawy twoje pieśniami w domu pielgrzymstwa mego.
55 Rozpomínám se i v noci na jméno tvé, Hospodine, a ostříhám zákona tvého.
Wspominam sobie i w nocy na imię twoje, Panie! i strzegę zakonu twego.
56 Toť mám odtud, abych ostříhal rozkazů tvých.
Toć mam z tego, że przestrzegam przykazań twoich.
57 Cheth Díl můj, řekl jsem, Hospodine, ostříhati výmluvnosti tvé.
Rzekłem: Panie! to jest cząstka moja, przestrzegać słów twoich.
58 Modlívám se milosti tvé v celém srdci: Smiluj se nade mnou podlé slova svého.
Modlę się przed obliczem twojem ze wszystkiego serca; zmiłujże się nademną według słowa twego.
59 Rozvážil jsem na mysli cesty své, a obrátil jsem nohy své k tvým svědectvím.
Uważyłem w myślach drogi moje, a obróciłem nogi moje ku świadectwom twoim.
60 Pospíchámť a neodkládám ostříhati rozkazů tvých.
Śpieszę się, a nie omieszkuję przestrzegać rozkazań twoich.
61 Rota bezbožníků zloupila mne, na zákon tvůj se nezapomínám.
Hufy niepobożnych złupiły mię; ale na zakon twój nie zapominam.
62 O půlnoci vstávám, abych tě oslavoval v soudech spravedlnosti tvé.
O północy wstaję, abym cię wysławiał w sądach sprawiedliwości twojej.
63 Účastník jsem všech, kteříž se bojí tebe, a těch, kteříž ostříhají přikázaní tvých.
Jestem towarzyszem wszystkich, którzy się ciebie boją, i tych, którzy przestrzegają przykazań twoich.
64 Milosrdenství tvého, Hospodine, plná jest země, ustanovením svým vyuč mne.
Panie! pełna jest ziemia miłosierdzia twego; nauczże mię ustaw twoich.
65 Teth Dobrotivě jsi nakládal s služebníkem svým, Hospodine, podlé slova svého.
Łaskawieś postąpił ze sługą twoim, Panie! według słowa twego.
66 Pravému soudu a umění vyuč mne, nebo jsem přikázaním tvým uvěřil.
Dobrego rozumu i umiejętności naucz mię; bom przykazaniom twoim uwierzył.
67 Prvé než jsem snížen byl, bloudil jsem, ale nyní výmluvnosti tvé ostříhám.
Pierwej niżem się był uniżył, błądziłem; ale teraz wyroku twego przestrzegam.
68 Dobrý jsi ty a dobrotivý, vyuč mne ustanovením svým.
Dobryś ty i dobrotliwy; nauczże mię ustaw twoich.
69 Složiliť jsou lež proti mně pyšní, ale já celým srdcem ostříhám přikázaní tvých.
Uknowali hardzi kłamstwo przeciwko mnie; ale ja ze wszystkiego serca strzegę przykazań twoich.
70 Zbřidlo jako tuk srdce jejich, já zákonem tvým se potěšuji.
Serce ich zatyło jako sadło; ale się ja zakonem twoim cieszę.
71 K dobrémuť jest mi to, že jsem pobyl v trápení, abych se naučil ustanovením tvým.
Jest mi to ku dobremu, żem był utrapiony, abym się nauczył ustaw twoich.
72 Za lepší sobě pokládám zákon úst tvých, nežli na tisíce zlata a stříbra.
Lepszy mi jest zakon ust twoich, niżeli tysiące złota i srebra.
73 Jod Ruce tvé učinily a sformovaly mne, dej mi ten rozum, abych se naučil přikázaním tvým,
Ręce twoje uczyniły mię, i wykształtowały mię; dajże mi rozum, abym się nauczył przykazań twoich;
74 Tak aby bojící se tebe mne vidouce, radovali se, že na slovo tvé očekávám.
Aby się radowali bojący się ciebie, ujrzawszy mię, że na słowo twoje oczekuję.
75 Seznávámť, Hospodine, že jsou spravedliví soudové tvoji, a že jsi mne hodně potrestal.
Znam, Panie! iż są sprawiedliwe sądy twoje, a iżeś mię słusznie utrapił.
76 Nechať jest již zřejmé milosrdenství tvé ku potěšení mému, podlé řeči tvé mluvené služebníku tvému.
Niechajże mię, proszę, ucieszy miłosierdzie twoje według wyroku twego, któryś uczynił słudze twemu.
77 Přiďtež na mne slitování tvá, abych živ býti mohl; nebo zákon tvůj rozkoš má jest.
Niechże na mię przyjdą litości twoje, abym żył; bo zakon twój jest kochaniem mojem.
78 Zahanbeni buďte pyšní, proto že lstivě chtěli mne podvrátiti, já pak přemyšluji o přikázaních tvých.
Niech będą zawstydzeni pyszni, przeto, że mię chytrze podwrócić chcieli; ale ja rozmyślać będę w przykazaniach twoich.
79 Obraťtež se ke mně, kteříž se bojí tebe, a kteříž znají svědectví tvá.
Niech się obrócą do mnie, którzy się ciebie boją, i którzy znają świadectwa twoje.
80 Budiž srdce mé upřímé při ustanoveních tvých, tak abych nebyl zahanben.
Niech będzie serce moje uprzejme przy ustawach twoich, abym nie był zawstydzony.
81 Kaph Touží duše má po spasení tvém, na slovo tvé očekávám.
Tęskni dusza moja po zbawieniu twojem, oczekuję na słowo twoje.
82 Hynou i oči mé žádostí výmluvností tvých, když říkám: Skoro-liž mne potěšíš?
Ustały oczy moje, czekając wyroku twego, gdy mówię: Kiedyż mię pocieszysz?
83 Ačkoli jsem jako nádoba kožená v dymu, na ustanovení tvá však jsem nezapomenul.
Chociażem jest jako naczynie skórzane w dymie, wszakżem ustaw twoich nie zapomniał.
84 Mnoho-liž bude dní služebníka tvého? Skoro-liž soud vykonáš nad těmi, kteříž mi protivenství činí?
Wieleż będzie dni sługi twego? kiedyż sąd wykonasz nad tymi, którzy mię prześladują?
85 Vykopali mi pyšní jámy, kterážto věc není podlé zákona tvého.
Pyszni pokopali mi doły, co nie jest według zakonu twojego.
86 Všecka přikázaní tvá jsou pravda; bez příčiny mi se protiví, spomoziž mi.
Wszystkie przykazania twoje są prawdą; bez przyczyny mię prześladują; ratujże mię.
87 Téměřť jsou mne již v nic obrátili na zemi, já jsem však neopustil přikázaní tvých.
Bez mała mię już wniwecz nie obrócili na ziemi; a wszakżem ja nie opuścił przykazań twoich.
88 Podlé milosrdenství svého obživ mne, abych ostříhal svědectví úst tvých.
Według miłosierdzia twego ożyw mię, abym strzegł świadectwa ust twoich.
89 Lamed Na věky, ó Hospodine, slovo tvé trvánlivé jest v nebesích.
O Panie! słowo twoje trwa na wieki na niebie.
90 Od národu do pronárodu pravda tvá, utvrdil jsi zemi, a tak stojí.
Od narodu do narodu prawda twoja; ugruntowałeś ziemię, i stoi.
91 Vedlé úsudků tvých stojí to vše do dnešního dne, všecko to zajisté jsou služebníci tvoji.
Według rozrządzenia twego trwa to wszystko aż do dnia tego; wszystko to zaiste jest ku służbie twojej.
92 Byť zákon tvůj nebyl mé potěšení, dávno bych byl zahynul v svém trápení.
By był zakon twój nie był kochaniem mojem, dawnobym był zginął w utrapieniu mojem.
93 Na věky se nezapomenu na rozkazy tvé; jimi zajisté obživil jsi mne.
Na wieki nie zapomnę na przykazania twoje, gdyżeś mię w nich ożywił.
94 Tvůjť jsem já, zachovávejž mne; nebo přikázaní tvá zpytuji.
Twójcim ja, zachowajże mię; bo przykazań twoich szukam.
95 Očekávajíť na mne bezbožní, aby mne zahubili, já pak svědectví tvá rozvažuji.
Czekają na mię niezbożnicy, aby mię zatracili; ale ja świadectwa twoje uważam.
96 Každé věci dokonalé vidím skončení; rozkaz tvůj jest přeširoký náramně.
Wszelkiej rzeczy koniec widzę; ale przykazanie twoje bardzo szerokie.
97 Mem Ó jak miluji zákon tvůj, tak že každého dne on jest mé přemyšlování.
O jakom się rozmiłował zakonu twego! tak, iż każdego dnia jest rozmyślaniem mojem.
98 Nad nepřátely mé moudřejšího mne činíš přikázaními svými; nebo mám je ustavičně před sebou.
Nad nieprzyjaciół moich mędrszym mię czynisz przykazaniem twojem; bo je mam ustawicznie przed sobą.
99 Nade všecky své učitele rozumnější jsem učiněn; nebo svědectví tvá jsou má přemyšlování.
Nad wszystkich nauczycieli moich stałem się rozumniejszym; bo świadectwa twoje są rozmyślaniem mojem.
100 I nad starce opatrnější jsem, nebo přikázaní tvých ostříhám.
Nad starców jestem roztropniejszy; bo przykazań twoich przestrzegam.
101 Od každé cesty zlé zdržuji nohy své, abych ostříhal slova tvého.
Od wszelkiej złej drogi zawściągam nogi swoje, abym strzegł słowa twego.
102 Od soudů tvých se neodvracuji, proto že ty mne vyučuješ.
Od sądów twoich nie odstępuję, przeto, że ich ty mnie uczysz.
103 Ó jak jsou sladké dásním mým výmluvnosti tvé, nad med ústům mým.
O jako są słodkie słowa twoje podniebieniu memu! nad miód są słodsze ustom moim.
104 Z přikázaní tvých rozumnosti jsem nabyl, a protož všeliké cesty bludné nenávidím.
Z przykazań twoich nabyłem rozumu: przetoż mam w nienawiści wszelką ścieszkę obłędliwą.
105 Nun Svíce nohám mým jest slovo tvé, a světlo stezce mé.
Słowo twe jest pochodnią nogą moim, a światłością ścieszce mojej.
106 Přisáhl jsem, což i splním, že chci ostříhati soudů spravedlnosti tvé.
Przysięgłem i uczynię temu dosyć, że będę strzegł sądów sprawiedliwości twojej.
107 Ztrápenýť jsem přenáramně, Hospodine, obživiž mne vedlé slova svého.
Jestem bardzo utrapiony; o Panie! ożyw mię według słowa twego.
108 Dobrovolné oběti úst mých, žádám, oblib, Hospodine, a právům svým vyuč mne.
Panie! dobrowolne śluby ust moich przyjmij proszę za wdzięczne, a sądów twoich naucz mię.
109 Duše má jest v ustavičném nebezpečenství, a však na zákon tvůj se nezapomínám.
Dusza moja jest w ustawicznem niebezpieczeństwie; wszakże na zakon twój nie zapominam.
110 Polékli jsou mi bezbožní osídlo, ale já od rozkazů tvých se neodvracím.
Sidło na mię niezbożnicy zastawili; lecz ja się od przykazań twoich nie obłądzę.
111 Za dědictví věčné ujal jsem svědectví tvá, neboť jsou radost srdce mého.
Za dziedzictwo wieczne wziąłem świadectwa twoje; bo są radością serca mego.
112 Naklonil jsem srdce svého k vykonávání ustanovení tvých ustavičně, až i do konce.
Nakłoniłem serca mego ku wykonywaniu ustaw twoich ustawicznie, i aż do końca (żywota).
113 Samech Výmyslků nenávidím, zákon pak tvůj miluji.
Wymysły mam w nienawiści, a zakon twój miłuję.
114 Skrýše má a pavéza má ty jsi, na slovo tvé očekávám.
Tyś jest ucieczką moją, i tarczą moją; na słowo twoje oczekuję.
115 Odstuptež ode mne nešlechetníci, abych ostříhal přikázaní Boha svého.
Odstąpcież odemnie złośnicy, abym strzegł rozkazania Boga mojego.
116 Zdržujž mne podlé slova svého, tak abych živ byl, a nezahanbuj mne v mém očekávání.
Utwierdźże mię według słowa twego, abym żył, a nie zawstydzaj mię w oczekiwaniu mojem.
117 Posiluj mne, abych zachován byl, a patřil k ustanovením tvým ustavičně.
Podpieraj mię, abym był zachowany, i rozmyślał w ustawach twoich ustawicznie.
118 Potlačuješ všecky ty, kteříž odstupují od ustanovení tvých; neboť jest lživá opatrnost jejich.
Podeptałeś wszystkich, którzy się obłądzili od ustaw twoich; albowiem jest kłamliwa zdrada ich.
119 Jako trůsku odmítáš všecky bezbožníky země, a protož miluji svědectví tvá.
Odrzucasz jako zużelicę wszystkich niezbożników ziemi; dla tego miłuję świadectwa twoje.
120 Děsí se strachem před tebou tělo mé; nebo soudů tvých bojím se.
Drży od strachu przed tobą ciało moje; bo się sądów twoich lękam.
121 Ajin Èiním soud a spravedlnost, nevydávejž mne mým násilníkům.
Czynię sądy i sprawiedliwość: nie podawajże mię tym, którzy mi gwałt czynią.
122 Zastup sám služebníka svého k dobrému, tak aby mne pyšní nepotlačili.
Zastąp sam sługę twego ku dobremu, aby mię hardzi nie potłoczyli.
123 Oči mé hynou čekáním na spasení tvé, a na výmluvnost spravedlnosti tvé.
Oczy moje ustały, czekając na zbawienie twoje, i na wyrok sprawiedliwości twojej.
124 Nalož s služebníkem svým vedlé milosrdenství svého, a ustanovením svým vyuč mne.
Obchodź się z sługą twoim według miłosierdzia twego, a ustaw twoich naucz mię.
125 Služebník tvůj jsem já, dejž mi rozumnost, abych uměl svědectví tvá.
Sługamci ja twój, dajże mi zrozumienie; abym umiał świadectwa twoje.
126 Èasť jest, abys se přičinil, Hospodine; zrušili zákon tvůj.
Czasci już, abyś czynił Panie! albowiem wzruszono zakon twój.
127 Z té příčiny miluji přikázaní tvá více nežli zlato, i to, kteréž jest nejlepší.
Dlatego umiłowałem rozkazania twoje nad złoto, a nad złoto najwyborniejsze.
128 A proto, že všecky rozkazy tvé o všech věcech pravé býti poznávám, všeliké stezky bludné nenávidím.
Przeto, że wszystkie przykazania twoje, wszystkie prawdziwe być uznaję, a wszelkie ścieżki obłędliwe mam w nienawiści.
129 Pe Předivnáť jsou svědectví tvá, a protož jich ostříhá duše má.
Dziwne są świadectwa twoje; przetoż ich strzeże dusza moja.
130 Začátek učení tvého osvěcuje, a vyučuje sprostné rozumnosti.
Początek słów twoich oświeca i daje rozum prostakom.
131 Ústa svá otvírám, a dychtím, nebo přikázaní tvých jsem žádostiv.
Usta moje otwieram i dyszę; albowiemem przykazań twoich pragnął.
132 Popatřiž na mne, a smiluj se nade mnou podlé práva těch, kteříž milují jméno tvé.
Wejżyjże na mię, a zmiłuj się nademną weaług prawa tych, którzy miłują imię twoje.
133 Kroky mé utvrzuj v slovu svém, a nedej, aby nade mnou panovati měla jaká nepravost.
Drogi moje utwierdź w słowie twojem, a niech nademną nie panuje żadna nieprawość.
134 Vysvoboď mne z nátisků lidských, abych ostříhal rozkazů tvých.
Wybaw mię od uciśnienia ludzkiego, abym strzegł rozkazań twoich.
135 Zasvěť tvář svou nad služebníkem svým, a ustanovením svým vyuč mne.
Rozświeć nad sługą twoim oblicze twoje, a naucz mię ustaw twoich.
136 Potůčkové vod vyplývají z očí mých příčinou těch, kteříž neostříhají zákona tvého.
Strumienie wód płyną z oczów moich dla tych, którzy nie strzegli zakonu twego.
137 Tsade Spravedlivý jsi, Hospodine, a upřímý v soudech svých.
Sprawiedliwyś ty, Panie! i prawdziwy w sądach twoich.
138 Ty jsi vydal spravedlivá svědectví svá, a vší víry hodná.
Przykazałeś sprawiedliwe świadectwa twoje, i wielce prawdziwe.
139 Až svadnu, tak horlím, že se zapomínají na slovo tvé nepřátelé moji.
Zniszczyła mię gorliwość moja, iż zapominają na słowo twoje nieprzyjaciele moi.
140 Zprubovanáť jest řeč tvá dokonale, tou příčinou ji miluje služebník tvůj.
Doskonale są doświadczone słowa twoje; dlatego się sługa twój w nich rozkochał.
141 Maličký a opvržený jsem já, však na rozkazy tvé se nezapomínám.
Jam maluczki i wzgardzony; wszakże przykazań twoich nie zapominam.
142 Spravedlnost tvá jest spravedlnost věčná, a zákon tvůj pravda.
Sprawiedliwość twoja sprawiedliwość wieczna, a zakon twój prawda.
143 Ssoužení a nátisk mne stihají, přikázaní tvá jsou mé rozkoše.
Ucisk i utrapienie przyszło na mię; przykazania twoje są kochaniem mojem.
144 Spravedlnost svědectví tvých trvá na věky; dej mi z ní rozumnosti nabýti, tak abych živ býti mohl.
Sprawiedliwość świadectw twoich trwa na wieki; daj mi rozum, a żyć będę.
145 Koph Z celého srdce volám, vyslyšiš mne, ó Hospodine, abych ostříhal ustanovení tvých.
Wołam ze wszystkiego serca, wysłuchajże mię, o Panie! a będę strzegł ustaw twoich.
146 K tobě volám, vysvoboď mne, abych šetřil svědectví tvých.
Wołam do ciebie, zachowajże mię, a będę pilen świadectw twoich.
147 Předstihám svitání a volám, na tvéť slovo očekávám.
Uprzedzam cię na świtaniu i wołam, na słowo twoje oczekując.
148 Předstihají oči mé bdění proto, abych přemýšlel o výmluvnostech tvých.
Uprzedzają straż nocną oczy moje, przeto, abym rozmyślał o wyrokach twoich.
149 Hlas můj slyš podlé svého milosrdenství, Hospodine, podlé soudů svých obživ mne.
Panie! głos mój usłysz według miłosierdzia twego; według sądu twego ożyw mię.
150 Přibližují se následovníci nešlechetnosti, ti, kteříž se od zákona tvého vzdálili.
Przybliżają się, którzy naśladują złości, ci, którzy się od zakonu twego oddalili.
151 Ty blíže jsi, Hospodine; nebo všecka přikázaní tvá jsou pravda.
Bliskoś ty jest, Panie! a wszystkie przykazania twoje są prawdą.
152 Jižť to dávno vím o svědectvích tvých, že jsi je stvrdil až na věky.
Dawno to wiem o świadectwach twoich, żeś je na wieki ugruntował.
153 Reš Popatřiž na mé trápení, a vysvoboď mne; neboť se na zákon tvůj nezapomínám.
Obacz utrapienie moje, a wyrwij mię; bom na zakon twój nie zapomniał.
154 Zasaď se o mou při, a ochraň mne; pro řeč svou obživ mne.
Stań przy sprawie mojej, a obroń mię; dla słowa twego ożyw mię.
155 Dalekoť jest od bezbožných spasení, nebo nedotazují se na ustanovení tvá.
Dalekoć jest od niezbożników zbawienie; bo się nie badają o ustawach twoich.
156 Slitování tvá mnohá jsou, Hospodine; podlé soudů svých obživ mne.
Wielkie są litości twoje, Panie! według sądów twoich ożyw mię.
157 Jakžkoli jsou mnozí protivníci moji a nepřátelé moji, však od svědectví tvých se neuchyluji.
Wieleć jest prześladowców moich i nieprzyjaciół moich; wszakże od świadectw twoich nie uchylam się.
158 Viděl jsem ty, kteříž se převráceně měli, velmi to těžce nesa, že řeči tvé neostříhali.
Widziałem przestępców, i mierziało mię to, że wyroku twego nie przestrzegali.
159 Popatřiž, žeť rozkazy tvé miluji, Hospodine; podlé milosrdenství svého obživ mne.
Obaczże Panie! iż rozkazania twoje miłuję; według miłosierdzia twego ożyw mię.
160 Nejpřednější věc slova tvého jest pravda, a na věky trvá všeliký úsudek spravedlnosti tvé.
Najprzedniejsza rzecz słowa twego jest prawda, a na wieki trwa wszelki sąd sprawiedliwości twojej.
161 Šin Knížata mi se protiví bez příčiny, však slova tvého děsí se srdce mé.
Książęta mię prześladują bez przyczyny; wszakże słów twoich boi się serce moje.
162 Já raduji se z řeči tvé tak jako ten, kterýž dochází hojné kořisti.
Ja się weselę z wyroku twego, tak jako ten, który znajduje wielkie korzyści.
163 Falše pak nenávidím, a jí v ohavnosti mám; zákon tvůj miluji.
Ale nienawidzę kłamstwa, i brzydzą się niem; ale zakon twój miłuję.
164 Sedmkrát za den chválím tě z soudů tvých spravedlivých.
Chwalę cię siedm kroć przez dzień, dla sądów twoich sprawiedliwych.
165 Pokoj mnohý těm, kteříž milují zákon tvůj, a nemají žádné urážky.
Pokój wielki dajesz tym, którzy miłują zakon twój, a nie doznawają żadnego obrażenia.
166 Očekávám na spasení tvé, Hospodine, a přikázaní tvá vykonávám.
Panie! oczekuję zbawienia twego; a przykazania twoje wykonywam.
167 Ostříhá duše má svědectví tvých, nebo je velice miluji.
Przestrzega dusza moja świadectw twoich; albowiem je bardzo miłuję.
168 Ostříhám rozkazů tvých a svědectví tvých; nebo všecky cesty mé jsou před tebou.
Przestrzegam przykazań twoich i świadectw twoich; albowiem wszystkie drogi moje są przed tobą.
169 Thav Předstupiž úpění mé před oblíčej tvůj, Hospodine, a podlé slova svého uděl mi rozumnosti.
Panie! niech się przybliży wołanie moje przed oblicze twoje; według słowa twego daj mi zrozumienie.
170 Vejdiž pokorná prosba má před tvář tvou, a vedlé řeči své vytrhni mne.
Niech przyjdzie prośba moja przed twarz twoję, a według obietnicy twojej wyrwij mię.
171 I vynesou rtové moji chválu, když ty mne vyučíš ustanovením svým.
Chwałę wydadzą wargi moje, gdy mię nauczysz ustaw twoich.
172 Zpívati bude i jazyk můj slovo tvé, a že všecka přikázaní tvá jsou spravedlnost.
Opowiadać będzie język mój wyroki twoje; bo wszystkie przykazania twoje są sprawiedliwość.
173 Budiž mi ku pomoci ruka tvá; neboť jsem sobě zvolil přikázaní tvá.
Niech mi będzie na pomocy ręka twoja, gdyżem sobie obrał przykazania twoje.
174 Toužím po spasení tvém, Hospodine, a zákon tvůj jest rozkoš má.
Panie! zbawienia twego pragnę, a zakon twój jest kochaniem mojem.
175 Živa bude duše má, a bude tě chváliti, a soudové tvoji budou mi na pomoc.
Żyć będzie dusza moja, i będzie cię chwaliła, a sądy twoje będą mi na pomocy.
176 Bloudím jako ovce ztracená, hledejž služebníka svého, neboť se na přikázaní tvá nezapomínám.
Błądzę jako owca zgubiona, szukajże sługi twego; boć przykazań twoich nie zapominam.
