< Žalmy 115 >

1 Ne nám, Hospodine, ne nám, ale jménu svému dej čest, pro milosrdenství své a pro pravdu svou.
ما را نه، ای خداوند، ما را نه، بلکه نام خود را جلال بده، به خاطر محبت و وفاداریت.
2 Proč mají říkati pohané: Kdež jest nyní Bůh jejich?
چرا مردم خدانشناس از ما بپرسند: «خدای شما کجاست؟»
3 Ješto Bůh náš jest na nebi, čině všecko, což se mu líbí.
خدای ما در آسمانهاست و آنچه را که اراده فرماید انجام می‌دهد.
4 Modly pak jejich jsou stříbro a zlato, dílo rukou lidských.
اما خدایان آنها، بتهای طلا و نقره می‌باشند که با دستهای انسان ساخته شده‌اند.
5 Ústa mají, a nemluví, oči mají, a nevidí.
بتهایشان دهان دارند ولی حرف نمی‌زنند. چشم دارند اما نمی‌بینند.
6 Uši mají, a neslyší, nos mají, a nečijí.
گوش دارند ولی نمی‌شنوند. بینی دارند، اما نمی‌بویند.
7 Ruce mají, a nemakají, nohy mají, a nechodí, aniž volati mohou hrdlem svým.
دست دارند، ولی لمس نمی‌کنند. پا دارند اما راه نمی‌روند. از گلویشان صدایی بیرون نمی‌آید.
8 Nechať jsou jim podobni, kteříž je dělají, a kdožkoli v nich doufají.
همه کسانی که این بتها را می‌سازند و آنها را پرستش می‌کنند مانند بتهایشان هستند.
9 Izraeli, doufej v Hospodina, nebo spomocníkem a štítem takových on jest.
ای قوم اسرائیل، بر خداوند توکل کنید، زیرا او مددکار و سپرِ محافظ شماست.
10 Dome Aronův, doufej v Hospodina, spomocníkem a štítem takových on jest.
ای کاهنان نسل هارون، بر خداوند توکل کنید، زیرا او مددکار و سپرِ محافظ شماست.
11 Kteříž se bojíte Hospodina, doufejte v Hospodina, spomocníkem a štítem takových on jest.
ای خداترسان بر خداوند توکل کنید، زیرا او مددکار و سپرِ محافظ شماست.
12 Hospodin rozpomena se na nás, požehná; požehná domu Izraelovu, požehná i domu Aronovu.
خداوند همیشه به فکر ماست و ما را برکت می‌دهد. او مردم اسرائیل و کاهنان نسل هارون را برکت می‌دهد.
13 Požehná bojícím se Hospodina, malým, i velikým.
خداوند همهٔ کسانی را که او را گرامی می‌دارند، از کوچک و بزرگ، برکت می‌دهد.
14 Rozmnoží Hospodin vás, vás i syny vaše.
خداوند شما و فرزندانتان را به فراوانی برکت دهد.
15 Požehnaní vy od Hospodina, kterýž učinil nebesa i zemi.
او که آسمانها و زمین را آفرید، شما را برکت دهد.
16 Nebesa jsou nebesa Hospodinova, zemi pak dal synům lidským.
آسمانها از آن خداوند می‌باشند، ولی او زمین را به انسان بخشید.
17 Ne mrtví chváliti budou Hospodina, ani kdo ze všech těch, kteříž sstupují do místa mlčení,
مردگان و آنانی که به عالم خاموشی می‌روند، خداوند را ستایش نمی‌کنند.
18 Ale my dobrořečiti budeme Hospodinu od tohoto času až na věky. Halelujah.
اما ما زندگان، خداوند را از حال تا ابد ستایش خواهیم کرد. سپاس بر خداوند!

< Žalmy 115 >