< Žalmy 114 >
1 Když vycházel Izrael z Egypta, a rodina Jákobova z národu jazyka cizího,
Gdy Izrael wychodził z Egiptu, dom Jakuba spośród ludu obcego języka;
2 Byl Juda posvěcením jeho, Izrael panováním jeho.
Juda stał się jego świątynią, Izrael jego panowaniem.
3 To když vidělo moře, uteklo, Jordán nazpět se obrátil.
Morze to ujrzało i uciekło, Jordan wstecz się odwrócił.
4 Hory poskakovaly jako skopci, pahrbkové jako jehňata.
Góry skakały jak barany, pagórki jak jagnięta.
5 Coť bylo, ó moře, že jsi utíkalo? Jordáne, že jsi nazpět se obrátil?
Morze, cóż ci [się stało], żeś uciekło, a tobie, Jordanie, że wstecz się odwróciłeś?
6 Ó hory, že jste poskakovaly jako skopci, pahrbkové jako jehňata?
Góry, [że] skakałyście jak barany, a wy, pagórki, jak jagnięta?
7 Pro přítomnost Panovníka třásla jsem se já země, pro přítomnost Boha Jákobova,
Zadrżyj, ziemio, przed obliczem Pana, przed obliczem Boga Jakuba;
8 Kterýž obrací i tu skálu v jezero vod, a škřemen v studnici vod.
Który zamienia skałę w jezioro, [a] krzemień w źródło wód.