< Žalmy 114 >
1 Když vycházel Izrael z Egypta, a rodina Jákobova z národu jazyka cizího,
Ότε εξήλθεν ο Ισραήλ εξ Αιγύπτου, ο οίκος του Ιακώβ εκ λαού βαρβάρου,
2 Byl Juda posvěcením jeho, Izrael panováním jeho.
Ο Ιούδας έγεινεν άγιος αυτού, ο Ισραήλ δεσποτεία αυτού.
3 To když vidělo moře, uteklo, Jordán nazpět se obrátil.
Η θάλασσα είδε και έφυγεν· ο Ιορδάνης εστράφη εις τα οπίσω·
4 Hory poskakovaly jako skopci, pahrbkové jako jehňata.
τα όρη εσκίρτησαν ως κριοί, οι λόφοι ως αρνία.
5 Coť bylo, ó moře, že jsi utíkalo? Jordáne, že jsi nazpět se obrátil?
Τι σοι συνέβη, θάλασσα, ότι έφυγες; και συ, Ιορδάνη, ότι εστράφης εις τα οπίσω;
6 Ó hory, že jste poskakovaly jako skopci, pahrbkové jako jehňata?
τα όρη, ότι εσκιρτήσατε ως κριοί; και οι λόφοι, ως αρνία;
7 Pro přítomnost Panovníka třásla jsem se já země, pro přítomnost Boha Jákobova,
Τρέμε, γη, από προσώπου του Κυρίου, από προσώπου του Θεού του Ιακώβ·
8 Kterýž obrací i tu skálu v jezero vod, a škřemen v studnici vod.
όστις μετέβαλε την πέτραν εις λίμνας υδάτων, τον σκληρόν βράχον εις πηγάς υδάτων.