< Žalmy 114 >
1 Když vycházel Izrael z Egypta, a rodina Jákobova z národu jazyka cizího,
Kiam Izrael eliris el Egiptujo, La domo de Jakob el fremda popolo,
2 Byl Juda posvěcením jeho, Izrael panováním jeho.
Tiam Jehuda fariĝis Lia sanktaĵo, Izrael Lia regno.
3 To když vidělo moře, uteklo, Jordán nazpět se obrátil.
La maro vidis kaj forkuris, Jordan turniĝis malantaŭen;
4 Hory poskakovaly jako skopci, pahrbkové jako jehňata.
La montoj saltis kiel ŝafoj, La montetoj kiel ŝafidoj.
5 Coť bylo, ó moře, že jsi utíkalo? Jordáne, že jsi nazpět se obrátil?
Kio estas al vi, ho maro, ke vi forkuris? Jordan, kial vi turniĝis malantaŭen?
6 Ó hory, že jste poskakovaly jako skopci, pahrbkové jako jehňata?
Montoj, kial vi saltas kiel ŝafoj, Montetoj, kiel ŝafidoj?
7 Pro přítomnost Panovníka třásla jsem se já země, pro přítomnost Boha Jákobova,
Antaŭ la Sinjoro tremu, ho tero, Antaŭ la Dio de Jakob,
8 Kterýž obrací i tu skálu v jezero vod, a škřemen v studnici vod.
Kiu ŝanĝas rokon en lagon da akvo, Graniton en akvodonan fonton.