Žalmy 114

1 Když vycházel Izrael z Egypta, a rodina Jákobova z národu jazyka cizího,

Toen Israel uit Egypte toog, het huis Jakobs van een volk, dat een vreemde taal had;

2 Byl Juda posvěcením jeho, Izrael panováním jeho.

Zo werd Juda tot Zijn heiligdom, Israel Zijn volkomene heerschappij.

3 To když vidělo moře, uteklo, Jordán nazpět se obrátil.

De zee zag het, en vlood; de Jordaan keerde achterwaarts.

4 Hory poskakovaly jako skopci, pahrbkové jako jehňata.

De bergen sprongen als rammen, de heuvelen als lammeren.

5 Coť bylo, ó moře, že jsi utíkalo? Jordáne, že jsi nazpět se obrátil?

Wat was u, gij zee! dat gij vloodt? gij Jordaan! dat gij achterwaarts keerdet?

6 Ó hory, že jste poskakovaly jako skopci, pahrbkové jako jehňata?

Gij bergen, dat gij opsprongt als rammen? gij heuvelen! als lammeren?

7 Pro přítomnost Panovníka třásla jsem se já země, pro přítomnost Boha Jákobova,

Beef, gij aarde! voor het aangezicht des Heeren, voor het aangezicht van den God Jakobs;

8 Kterýž obrací i tu skálu v jezero vod, a škřemen v studnici vod.

Die den rotssteen veranderde in een watervloed, den keisteen in een waterfontein.