Žalmy 114

1 Když vycházel Izrael z Egypta, a rodina Jákobova z národu jazyka cizího,

Halleluja! Toen Israël uit Egypte trok, Jakobs huis uit een volk van barbaren,

2 Byl Juda posvěcením jeho, Izrael panováním jeho.

Werd Juda zijn heiligdom, En Israël zijn rijk.

3 To když vidělo moře, uteklo, Jordán nazpět se obrátil.

De zee zag het, en sloeg op de vlucht, De Jordaan deinsde terug;

4 Hory poskakovaly jako skopci, pahrbkové jako jehňata.

Als rammen sprongen de bergen weg, Als lammeren de heuvels.

5 Coť bylo, ó moře, že jsi utíkalo? Jordáne, že jsi nazpět se obrátil?

Zee, wat was er, dat gij gingt vluchten, Jordaan, dat gij achteruit zijt geweken;

6 Ó hory, že jste poskakovaly jako skopci, pahrbkové jako jehňata?

Bergen, dat gij wegsprongt als rammen, Gij heuvels als lammeren?

7 Pro přítomnost Panovníka třásla jsem se já země, pro přítomnost Boha Jákobova,

Voor den Heer kromp de aarde ineen, Voor het aangezicht van Jakobs God;

8 Kterýž obrací i tu skálu v jezero vod, a škřemen v studnici vod.

Die de rots in een vijver herschiep, De klip in een borrelende bron!