< Žalmy 114 >
1 Když vycházel Izrael z Egypta, a rodina Jákobova z národu jazyka cizího,
Sa paglakaw sa Israel gikan sa Egipto, Ang panimalay ni Jacob gikan sa katawohan nga lain ug pinulongan;
2 Byl Juda posvěcením jeho, Izrael panováním jeho.
Ang Juda nahimong balaan niyang puloy-anan, Ang Israel nahimong iyang gingharian.
3 To když vidělo moře, uteklo, Jordán nazpět se obrátil.
Ang dagat nakakita niini, ug mingkalagiw; Ang Jordan misibug.
4 Hory poskakovaly jako skopci, pahrbkové jako jehňata.
Ang kabukiran minglukso sama sa mga lakeng carnero, Ang kabungtoran nga gagmay sama sa mga nating carnero.
5 Coť bylo, ó moře, že jsi utíkalo? Jordáne, že jsi nazpět se obrátil?
Unsay gibati mo, Oh dagat, nga mingkalagiw ka? Ikaw, Oh Jordan, nga misibug ka man?
6 Ó hory, že jste poskakovaly jako skopci, pahrbkové jako jehňata?
Kamo nga kabukiran, nga minglukso kamo sama sa mga laekng carnero; Kamong kabungtoran nga gagmay, nga sama sa mga nating carnero?
7 Pro přítomnost Panovníka třásla jsem se já země, pro přítomnost Boha Jákobova,
Kumurog, ikaw yuta, diha sa atubangan sa Ginoo, Diha sa atubangan sa Dios ni Jacob,
8 Kterýž obrací i tu skálu v jezero vod, a škřemen v studnici vod.
Nga maoy naghimo sa bato nga danaw sa tubig, Ang bato nga santik ngadto sa usa ka tuboran sa mga tubig.