< Žalmy 114 >
1 Když vycházel Izrael z Egypta, a rodina Jákobova z národu jazyka cizího,
Sa dihang mibiya ang Israel sa Ehipto, ang balay ni Jacob gikan niadtong langyaw nga katawhan,
2 Byl Juda posvěcením jeho, Izrael panováním jeho.
nahimo niyang balaang dapit ang Juda, ang Israel iyang gingharian.
3 To když vidělo moře, uteklo, Jordán nazpět se obrátil.
Ang dagat nakakita ug mikalagiw; mitalikod ang Jordan.
4 Hory poskakovaly jako skopci, pahrbkové jako jehňata.
Ang kabukiran milukso sama sa mga laking karnero, ang kabungtoran milukso sama sa nating karnero.
5 Coť bylo, ó moře, že jsi utíkalo? Jordáne, že jsi nazpět se obrátil?
Dagat, nganong mikalagiw ka man? Jordan, nganong mitalikod ka man?
6 Ó hory, že jste poskakovaly jako skopci, pahrbkové jako jehňata?
Kabukiran, nganong milukso man kamo sama sa laking mga karnero? Kamong gagmay nga mga bungtod, nganong milukso man kamo sama sa mga nating karnero?
7 Pro přítomnost Panovníka třásla jsem se já země, pro přítomnost Boha Jákobova,
Pangurog, kalibotan, sa atubangan sa Ginoo, sa presensya sa Dios ni Jacob.
8 Kterýž obrací i tu skálu v jezero vod, a škřemen v studnici vod.
Gihimo niyang linaw ang dakong bato, ang gahi nga bato ngadto sa tuboran sa tubig.