Žalmy 109

1 Přednímu zpěváku, žalm Davidův. Ó Bože chvály mé, nečiň se neslyše.

برای رهبر سرایندگان. مزمور داوود. ای خدا و ای معبود من، خاموش مباش!

2 Nebo ústa nešlechetného a ústa lstivá proti mně se otevřela, mluvili proti mně jazykem lživým.

بدکاران به من تهمت ناروا می‌زنند و حرفهای دروغ دربارهٔ من می‌گویند.

3 A slovy jizlivými osočili mne, válčí proti mně beze vší příčiny.

با نفرت دور مرا گرفته‌اند و بی‌سبب با من می‌جنگند.

4 Protivili mi se za mé milování, ješto jsem se za ně modlíval.

من آنها را دوست دارم و برای ایشان دعای خیر می‌کنم، ولی آنها با من مخالفت می‌ورزند.

5 Odplacují se mi zlým za dobré, a nenávistí za milování mé.

به عوض خوبی، به من بدی می‌کنند و به عوض محبت، با من دشمنی می‌نمایند.

6 Postav nad ním bezbožníka, a protivník ať mu stojí po pravici.

ای خدا، دشمنم را به دست داوری ظالم بسپار و بگذار یکی از بدخواهانش کنار او بایستد و بر ضد او شهادت دهد.

7 Když před soudem stane, ať zůstane za nešlechetného, a prosba jeho budiž jemu k hříchu.

بگذار او در محاکمه مجرم شناخته شود. حتی دعای او، برایش جرم محسوب گردد.

8 Budiž dnů jeho málo, a úřad jeho vezmi jiný.

عمرش کوتاه شود و مقام او را به دیگری بدهند.

9 Buďtež děti jeho sirotci, a žena jeho vdovou.

فرزندانش یتیم و زنش بیوه شود.

10 Buďtež běhouni a tuláci synové jeho, žebřete, vyhnáni jsouce z poustek svých.

فرزندانش آواره شده، در میان ویرانه‌های خانهٔ خود به گدایی بنشینند.

11 Přitáhni k sobě lichevník všecko, cožkoli má, a úsilé jeho rozchvátejte cizí.

طلبکاران تمام دارایی او را ضبط نمایند و بیگانگان هر آنچه را که او به زحمت اندوخته است، تاراج کنند.

12 Nebudiž, kdo by mu chtěl milosrdenství prokázati, aniž buď, kdo by se smiloval nad sirotky jeho.

کسی بر او رحم نکند و برای یتیمان او دل نسوزاند.

13 Potomci jeho z kořen vyťati buďte, v druhém kolenu vyhlazeno buď jméno jejich.

نسلش به کلی از بین برود و دیگر نامی از آنها باقی نماند.

14 Přijdiž na pamět nepravost předků jeho před Hospodinem, a hřích matky jeho nebuď shlazen.

خداوند گناهان اجدادش را به یاد آورد و گناهان مادرش را نیامرزد.

15 Buďtež před Hospodinem ustavičně, až by vyhladil z země památku jejich,

گناهان آنها در نظر خداوند همیشه بماند، اما نام و نشان آنها از روی زمین محو گردد.

16 Proto že nepamatoval, aby činil milosrdenství, ale protivenství činil člověku chudému a nuznému a sevřenému bolestí srdce, aby jej zamordoval.

این دشمن من رحم نداشت. او بر فقیران و بی‌کسان ظلم می‌کرد و آنها را می‌کشت.

17 Poněvadž miloval zlořečení, nechať přijde na něj; neměl líbosti v požehnání, nechať se vzdálí od něho.

دوست داشت مردم را نفرین کند، پس خودش نفرین شود. نمی‌خواست به مردم برکت رساند، پس خود از برکت محروم شود.

18 A tak budiž oblečen v zlořečenství jako v svůj oděv, a ať vejde do vnitřností jeho jako voda, a jako olej do kostí jeho.

تمام وجودش به نفرین آلوده بود، پس باشد که نفرینهای او مانند آبی که می‌نوشد وارد بدنش شود و مغز استخوانهایش را بخورد؛ همچون لباس او را در بر گیرد و چون کمربند، به دور او حلقه زند.

19 Budiž jemu to jako plášť k přiodívání, a jako pás k ustavičnému opasování.

20 Taková mzda přijdiž mým protivníkům od Hospodina, a mluvícím zlé věci proti duši mé.

ای خداوند، دشمنانم را که درباره من دروغ می‌گویند و مرا تهدید به مرگ می‌کنند، اینچنین مجازات کن.

21 Ty pak, Hospodine Pane, nalož se mnou laskavě pro jméno své, nebo dobré jest milosrdenství tvé; vytrhni mne.

اما ای خداوند، با من برحسب وعده خود عمل نما و به خاطر محبت عظیم خویش، مرا نجات ده،

22 Jsemť zajisté chudý a nuzný, a srdce mé raněno jest u vnitřnostech mých.

زیرا که من فقیر و درمانده و دل شکسته‌ام؛

23 Jako stín, když se nachyluje, ucházeti musím; honí se za mnou jako za kobylkou.

همچون سایه، رو به زوال هستم و مانند ملخ از باد رانده شده‌ام.

24 Kolena má klesají postem, a tělo mé vyschlo z tučnosti.

از بس روزه گرفته‌ام زانوهایم می‌لرزند و گوشت بدنم آب می‌شود.

25 Nadto jsem jim za posměch; když mne uhlédají, potřásají hlavami svými.

نزد دشمنان رسوا شده‌ام. هرگاه مرا می‌بینند، سر خود را تکان می‌دهند و مسخره‌ام می‌کنند.

26 Spomoz mi, ó Hospodine Bože můj, zachovej mne podlé milosrdenství svého,

ای خداوند، ای خدای من، مرا یاری فرما؛ مطابق محبت خود، مرا نجات بده،

27 Tak aby poznati mohli, že jest to ruka tvá, a že jsi ty, Hospodine, učinil to.

تا بدخواهانم بدانند که تو نجا‌ت‌دهندۀ من هستی.

28 Nechť oni jakkoli zlořečí, ty dobrořeč; kteříž povstali, nechť se zastydí, aby se veselil služebník tvůj.

آنها مرا نفرین کنند، اما تو مرا برکت بده. آنها سرافکنده شوند، اما بنده تو، شادمان شود.

29 Buďtež oblečeni protivníci moji v zahanbení, a nechť se odějí jako pláštěm hanbou svou.

دشمنانم شرمسار شوند و خفت و خواری وجودشان را در بر گیرد.

30 Slaviti budu Hospodina velice ústy svými, a u prostřed mnohých chváliti jej budu,

خداوند را بسیار سپاس خواهم گفت و در بین مردم او را ستایش خواهم کرد،

31 Proto že stojí po pravici nuznému, aby ho zachoval od těch, kteříž odsuzují život jeho.

زیرا او از بیچارگان پشتیبانی می‌کند و ایشان را از دست ظالمان می‌رهاند.