< Žalmy 107 >
1 Oslavujte Hospodina, nebo jest dobrý, nebo na věky milosrdenství jeho.
Wysławiajcie PANA, bo [jest] dobry, bo jego miłosierdzie [trwa] na wieki.
2 Nechť o tom vypravují ti, kteříž jsou vykoupeni skrze Hospodina, jak je on vykoupil z ruky těch, kteříž je ssužovali,
Niech [to] mówią odkupieni przez PANA, ci, których odkupił z ręki wroga;
3 A shromáždil je z zemí, od východu a od západu, od půlnoci i od moře.
I zgromadził z ziem, ze wschodu i zachodu, z północy i południa.
4 Bloudili po poušti, po cestách pustých, města k přebývání nenacházejíce.
Błądzili po pustyni, po bezdrożnym pustkowiu, nie znajdując miasta, gdzie mogliby zamieszkać.
5 Hladovití a žízniví byli, až v nich svadla duše jejich.
[Byli] głodni i spragnieni, aż omdlewała w nich dusza.
6 Když volali k Hospodinu v ssoužení svém, z úzkostí jejich vytrhl je,
A gdy zawołali do PANA w swoim utrapieniu, uwolnił ich z ucisku;
7 A vedl je po cestě přímé, aby přišli do města k bydlení.
I prowadził ich prostą drogą, aby doszli do miasta, w którym mogliby zamieszkać.
8 Nechať oslavují před Hospodinem milosrdenství jeho, a divné skutky jeho před syny lidskými,
Niech wysławiają PANA [za] jego miłosierdzie i cudowne dzieła [wobec] synów ludzkich;
9 Poněvadž napájí duši žíznivou, a duši hladovitou naplňuje dobrými věcmi.
Bo napoił spragnioną duszę, a głodną duszę napełnił dobrami.
10 Kteříž sedí ve tmě a v stínu smrti, sevříni jsouce bídou i železy,
Siedzieli w ciemności i w cieniu śmierci, spętani nędzą i żelazem;
11 Protože odporni byli řečem Boha silného, a radou Nejvyššího pohrdli.
Bo buntowali się przeciw słowom Boga i pogardzili radą Najwyższego.
12 Pročež ponížil bídou srdce jejich, padli, a nebylo pomocníka.
Dlatego upokorzył ich serce trudem, upadli, a nie było nikogo, kto by im pomógł.
13 Když volají k Hospodinu v ssoužení svém, z úzkostí je vysvobozuje.
A [gdy] wołali do PANA w swoim utrapieniu, wybawił ich z ucisku;
14 Vyvodí je z temností a stínu smrti, a svazky jejich trhá.
Wyprowadził ich z ciemności i z cienia śmierci, a ich pęta rozerwał.
15 Nechať oslavují před Hospodinem milosrdenství jeho, a divné skutky jeho před syny lidskými,
Niech wysławiają PANA [za] jego miłosierdzie i za cudowne dzieła [wobec] synów ludzkich.
16 Poněvadž láme brány měděné, a závory železné posekává.
Bo skruszył bramy spiżowe i połamał żelazne rygle.
17 Blázni pro cestu převrácenosti své, a pro nepravosti své v trápení bývají.
Głupcy z powodu swej występnej drogi i nieprawości doznają utrapień.
18 Oškliví se jim všeliký pokrm, až se i k branám smrti přibližují.
Ich dusza brzydzi się wszelkim pokarmem i zbliżają się do bram śmierci.
19 Když volají k Hospodinu v ssoužení svém, z úzkostí jejich je vysvobozuje.
A gdy wołają do PANA w swoim utrapieniu, wybawia ich z udręczeń.
20 Posílá slovo své, a uzdravuje je, a vysvobozuje je z hrobu.
Posłał swoje słowo i uzdrowił ich, i wybawił ich z grobu.
21 Nechať oslavují před Hospodinem milosrdenství jeho, a divné skutky jeho před syny lidskými,
Niech wysławiają PANA [za] jego miłosierdzie i cudowne dzieła [wobec] synów ludzkich;
22 A obětujíce oběti chvály, ať vypravují skutky jeho s prozpěvováním.
I niech składają ofiary dziękczynienia, i głoszą z radością jego dzieła.
23 Kteří se plaví po moři na lodech, pracujíce na velikých vodách,
Ci, którzy na statkach wyruszają w morze, handlujący na wielkich wodach;
24 Tiť vídají skutky Hospodinovy, a divy jeho v hlubokosti.
Widzą dzieła PANA i jego cuda w głębinach.
25 Jakž jen dí, hned se strhne vítr bouřlivý, a dme vlny mořské.
Gdy daje rozkaz, powstaje wicher i podnoszą się fale morskie.
26 Vznášejí se k nebi, sstupují do propasti, duše jejich v nebezpečenství rozplývá se.
Oni wstępują aż [do] nieba i zstępują w głębiny, tak że ich dusza mdleje w niebezpieczeństwie.
27 Motají se a nakloňují jako opilý, a všecko umění jejich mizí.
Chwieją się i zataczają jak pijany, a cała ich mądrość zanika.
28 Když volají k Hospodinu v ssoužení svém, z úzkostí jejich je vysvobozuje.
Gdy wołają do PANA w swoim utrapieniu, wybawia ich z udręczeń.
29 Proměňuje bouři v utišení, tak že umlkne vlnobití jejich.
Zamienia burzę w ciszę, tak że uspokajają się jej fale.
30 I veselí se, že utichlo; a tak přivodí je k břehu žádostivému.
Wtedy oni weselą się, że ucichły; i tak przyprowadza ich do upragnionego portu.
31 Nechať oslavují před Hospodinem milosrdenství jeho, a divné skutky jeho před syny lidskými.
Niech wysławiają PANA [za] jego miłosierdzie i cudowne dzieła [wobec] synów ludzkich.
32 Nechť ho vyvyšují v shromáždění lidu, a v radě starců chválí jej.
Niech go wywyższają w zgromadzeniu ludu i w radzie starszych niech go chwalą.
33 Obrací řeky v poušť, a prameny vod v suchost,
Zamienia rzeki w pustynię, a źródła wód w suchą ziemię;
34 Zemi úrodnou v slatinnou, pro zlost obyvatelů jejích.
Ziemię urodzajną [zamienia] w jałową z powodu niegodziwości tych, którzy w niej mieszkają.
35 Pustiny obrací v jezera, a zemi vyprahlou v prameny vod.
Pustynię zamienia w jezioro, a suchą ziemię w źródła wód.
36 I osazuje na ní hladovité, aby stavěli města k bydlení.
I osadza tam głodnych, aby zakładali miasta do zamieszkania;
37 Kteříž osívají pole, a dělají vinice, a shromažďují sobě užitek úrody.
I obsiewali pole, sadzili winnice i zbierali obfity plon.
38 Takť on jim žehná, že se rozmnožují velmi, a dobytka jejich neumenšuje.
Błogosławi im tak, że bardzo się rozmnażają, i nie zmniejsza [liczebności] ich bydła.
39 A někdy pak umenšeni a sníženi bývají ukrutenstvím, bídou a truchlostí,
Ale potem maleje ich liczba i upokorzeni są uciskiem, nędzą i utrapieniem;
40 Když vylévá pohrdání na knížata, dopouštěje, aby bloudili po poušti bezcestné.
On wylewa wzgardę na władców i sprawia, że błądzą po bezdrożach pustkowia.
41 Onť vyzdvihuje nuzného z trápení, a rozmnožuje rodinu jako stádo.
Lecz podnosi nędznego z utrapienia i rozmnaża [jego] rodzinę jak stado.
42 Nechť to spatřují upřímí, a rozveselí se, ale všeliká nepravost ať zacpá ústa svá.
Widząc to, prawi rozweselą się, a wszelka nieprawość zamknie swe usta.
43 Ale kdo jest tak moudrý, aby toho šetřil, a vyrozumíval mnohému milosrdenství Hospodinovu?
Kto jest tak mądry, aby tego upatrywał i rozumiał litość PANA?