Žalmy 107
1 Oslavujte Hospodina, nebo jest dobrý, nebo na věky milosrdenství jeho.
Wysławiajcie Pana: albowiem dobry; albowiem na wieki miłosierdzie jego.
2 Nechť o tom vypravují ti, kteříž jsou vykoupeni skrze Hospodina, jak je on vykoupil z ruky těch, kteříž je ssužovali,
Niech o tem powiedzą ci, których odkupił Pan, jako ich wykupił z ręki nieprzyjacielskiej,
3 A shromáždil je z zemí, od východu a od západu, od půlnoci i od moře.
A zgromadził ich z ziem, od wschodu i od zachodu, od północy i od morza.
4 Bloudili po poušti, po cestách pustých, města k přebývání nenacházejíce.
Błądzili po puszczy, po pustyni bezdrożnej, miasta dla mieszkania nie znajdując.
5 Hladovití a žízniví byli, až v nich svadla duše jejich.
Byli głodnymi i pragnącymi, aż w nich omdlewała dusza ich.
6 Když volali k Hospodinu v ssoužení svém, z úzkostí jejich vytrhl je,
A gdy wołali do Pana w utrapieniu swojem, z ucisku ich wyrywał ich;
7 A vedl je po cestě přímé, aby přišli do města k bydlení.
I prowadził ich drogą prostą, aby przyszli do miasta, w któremby mieszkali.
8 Nechať oslavují před Hospodinem milosrdenství jeho, a divné skutky jeho před syny lidskými,
Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi:
9 Poněvadž napájí duši žíznivou, a duši hladovitou naplňuje dobrými věcmi.
Iż napoił duszę pragnącą, a duszę zgłodniałą napełnił dobrami.
10 Kteříž sedí ve tmě a v stínu smrti, sevříni jsouce bídou i železy,
Którzy siedzą w ciemności i w cieniu śmierci, ściśnieni będąc nędzą i żelazem,
11 Protože odporni byli řečem Boha silného, a radou Nejvyššího pohrdli.
Przeto, że byli odpornymi wyrokom Bożym, a radą Najwyższego pogardzili;
12 Pročež ponížil bídou srdce jejich, padli, a nebylo pomocníka.
Dla czego poniżył biedą serce ich; upadli, a nie był, ktoby ratował.
13 Když volají k Hospodinu v ssoužení svém, z úzkostí je vysvobozuje.
A gdy wołali do Pana w utrapieniu swojem, z ucisków ich wybawiał ich.
14 Vyvodí je z temností a stínu smrti, a svazky jejich trhá.
Wywodził ich z ciemności, i z cienia śmierci, a związki ich potargał.
15 Nechať oslavují před Hospodinem milosrdenství jeho, a divné skutky jeho před syny lidskými,
Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi.
16 Poněvadž láme brány měděné, a závory železné posekává.
Przeto, że kruszy bramy miedziane, a zawory żelazne rąbie.
17 Blázni pro cestu převrácenosti své, a pro nepravosti své v trápení bývají.
Szaleni dla drogi przewrotności swojej, i dla nieprawości swej utrapieni bywają.
18 Oškliví se jim všeliký pokrm, až se i k branám smrti přibližují.
Wszelki pokarm brzydzi sobie dusza ich, aż się przybliżają do bram śmierci.
19 Když volají k Hospodinu v ssoužení svém, z úzkostí jejich je vysvobozuje.
Gdy wołają do Pana w utrapieniu swojem, z ucisków ich wybawia ich.
20 Posílá slovo své, a uzdravuje je, a vysvobozuje je z hrobu.
Posyła słowo swe, i uzdrawia ich, a wybawia ich z grobu.
21 Nechať oslavují před Hospodinem milosrdenství jeho, a divné skutky jeho před syny lidskými,
Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi;
22 A obětujíce oběti chvály, ať vypravují skutky jeho s prozpěvováním.
I ofiarując ofiary chwały, niech opowiadają sprawy jego z wesołem śpiewaniem.
23 Kteří se plaví po moři na lodech, pracujíce na velikých vodách,
Którzy się pławią na morzu w okrętach, pracujący na wodach wielkich:
24 Tiť vídají skutky Hospodinovy, a divy jeho v hlubokosti.
Ci widują sprawy Pańskie, i dziwy jego na głębi.
25 Jakž jen dí, hned se strhne vítr bouřlivý, a dme vlny mořské.
Jako jedno rzecze, wnet powstanie wiatr gwałtowny, a podnoszą się nawałności morskie.
26 Vznášejí se k nebi, sstupují do propasti, duše jejich v nebezpečenství rozplývá se.
Wstępują aż ku niebu, i zaś zstępują do przepaści, tak, iż się dusza ich w niebezpieczeństwie rozpływa.
27 Motají se a nakloňují jako opilý, a všecko umění jejich mizí.
Bywają miotani, a potaczają się jako pijany, a wszystka umiejętność ich niszczeje.
28 Když volají k Hospodinu v ssoužení svém, z úzkostí jejich je vysvobozuje.
Gdy wołają do Pana w utrapieniu swojem, z ucisków ich wybawia ich.
29 Proměňuje bouři v utišení, tak že umlkne vlnobití jejich.
Obraca burzę w ciszę, tak, że umilkną nawałności ich.
30 I veselí se, že utichlo; a tak přivodí je k břehu žádostivému.
I weselą się, że ucichło; a tak przywodzi ich do portu pożądanego.
31 Nechať oslavují před Hospodinem milosrdenství jeho, a divné skutky jeho před syny lidskými.
Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi.
32 Nechť ho vyvyšují v shromáždění lidu, a v radě starců chválí jej.
Niech go wywyższają w zgromadzeniu ludu, a w radzie starców niechaj go chwalą.
33 Obrací řeky v poušť, a prameny vod v suchost,
Obraca rzeki w pustynię, a potoki wód w suszę;
34 Zemi úrodnou v slatinnou, pro zlost obyvatelů jejích.
Ziemię urodzajną obraca w niepłodną dla złości tych, którzy w niej mieszkają.
35 Pustiny obrací v jezera, a zemi vyprahlou v prameny vod.
Pustynie obraca w jeziora, a ziemię suchą w strumienie wód.
36 I osazuje na ní hladovité, aby stavěli města k bydlení.
I osadza w nich głodnych, aby zakładali miasta ku mieszkaniu;
37 Kteříž osívají pole, a dělají vinice, a shromažďují sobě užitek úrody.
Którzy posiewają pole, a sadzą winnice, i zgromadzają sobie pożytek z urodzaju.
38 Takť on jim žehná, že se rozmnožují velmi, a dobytka jejich neumenšuje.
Takci im on błogosławi, że się bardzo rozmnażają, a dobytku ich nie umniejsza.
39 A někdy pak umenšeni a sníženi bývají ukrutenstvím, bídou a truchlostí,
Ale podczas umniejszeni i poniżeni bywają okrucieństwem, nędzą, i utrapieniem;
40 Když vylévá pohrdání na knížata, dopouštěje, aby bloudili po poušti bezcestné.
Gdy wylewa wzgardę na książąt, dopuszczając, aby błądzili po puszczy bezdrożnej.
41 Onť vyzdvihuje nuzného z trápení, a rozmnožuje rodinu jako stádo.
Onci nędznego z utrapienia podnosi, i rozmnaża rodzinę jego jako trzodę.
42 Nechť to spatřují upřímí, a rozveselí se, ale všeliká nepravost ať zacpá ústa svá.
To widząc uprzejmi rozweselą się, a wszelka nieprawość zatka usta swe.
43 Ale kdo jest tak moudrý, aby toho šetřil, a vyrozumíval mnohému milosrdenství Hospodinovu?
Ale któż jest tak mądry, aby to upatrywał, i wyrozumiewał wszystkie litości Pańskie?
