< Žalmy 107 >

1 Oslavujte Hospodina, nebo jest dobrý, nebo na věky milosrdenství jeho.
Gloru la Eternulon, ĉar Li estas bona; Ĉar eterna estas Lia boneco:
2 Nechť o tom vypravují ti, kteříž jsou vykoupeni skrze Hospodina, jak je on vykoupil z ruky těch, kteříž je ssužovali,
Diru la liberigitoj de la Eternulo, Kiujn Li liberigis el la mano de malamiko,
3 A shromáždil je z zemí, od východu a od západu, od půlnoci i od moře.
Kiujn Li kolektis el la landoj, De oriento kaj okcidento, De nordo kaj de la maro.
4 Bloudili po poušti, po cestách pustých, města k přebývání nenacházejíce.
Ili vagis en la dezerto, laŭ vojo senviva, Urbon loĝatan ili ne trovis;
5 Hladovití a žízniví byli, až v nich svadla duše jejich.
Ili malsatis kaj soifis, Ilia animo en ili senfortiĝis.
6 Když volali k Hospodinu v ssoužení svém, z úzkostí jejich vytrhl je,
Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li liberigis ilin el ilia mizero.
7 A vedl je po cestě přímé, aby přišli do města k bydlení.
Kaj Li kondukis ilin laŭ ĝusta vojo, Ke ili venu al urbo loĝata.
8 Nechať oslavují před Hospodinem milosrdenství jeho, a divné skutky jeho před syny lidskými,
Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.
9 Poněvadž napájí duši žíznivou, a duši hladovitou naplňuje dobrými věcmi.
Ĉar Li satigis animon soifantan, Kaj animon malsatan Li plenigis per bonaĵo.
10 Kteříž sedí ve tmě a v stínu smrti, sevříni jsouce bídou i železy,
Ili sidis en mallumo kaj en ombro de morto, Katenitaj de mizero kaj fero;
11 Protože odporni byli řečem Boha silného, a radou Nejvyššího pohrdli.
Ĉar ili malobeis la vortojn de Dio Kaj malŝatis la decidon de la Plejaltulo.
12 Pročež ponížil bídou srdce jejich, padli, a nebylo pomocníka.
Kaj Li frapis ilian koron per sufero; Ili falis, kaj neniu helpis.
13 Když volají k Hospodinu v ssoužení svém, z úzkostí je vysvobozuje.
Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li liberigis ilin el ilia mizero.
14 Vyvodí je z temností a stínu smrti, a svazky jejich trhá.
Li eligis ilin el mallumo kaj ombro de morto, Kaj iliajn ligilojn Li disŝiris.
15 Nechať oslavují před Hospodinem milosrdenství jeho, a divné skutky jeho před syny lidskými,
Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.
16 Poněvadž láme brány měděné, a závory železné posekává.
Ĉar Li rompis kuprajn pordojn, Kaj disbatis ferajn riglilojn.
17 Blázni pro cestu převrácenosti své, a pro nepravosti své v trápení bývají.
La malsaĝuloj suferis pro siaj pekaj vojoj Kaj pro siaj krimoj;
18 Oškliví se jim všeliký pokrm, až se i k branám smrti přibližují.
Ĉiujn manĝojn abomenis ilia animo, Kaj ili atingis la pordegon de la morto.
19 Když volají k Hospodinu v ssoužení svém, z úzkostí jejich je vysvobozuje.
Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li liberigis ilin el ilia mizero.
20 Posílá slovo své, a uzdravuje je, a vysvobozuje je z hrobu.
Li sendis Sian vorton, Kaj Li sanigis ilin kaj savis ilin de la tombo.
21 Nechať oslavují před Hospodinem milosrdenství jeho, a divné skutky jeho před syny lidskými,
Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.
22 A obětujíce oběti chvály, ať vypravují skutky jeho s prozpěvováním.
Kaj ili oferdonu dankajn oferojn, Kaj rakontu Liajn farojn kun kantado.
23 Kteří se plaví po moři na lodech, pracujíce na velikých vodách,
Kiuj veturas per ŝipoj sur la maro, Kiuj komercas sur grandaj akvoj,
24 Tiť vídají skutky Hospodinovy, a divy jeho v hlubokosti.
Tiuj vidis la farojn de la Eternulo Kaj Liajn miraklojn en la profundo.
25 Jakž jen dí, hned se strhne vítr bouřlivý, a dme vlny mořské.
Li diris, kaj aperis granda ventego Kaj alte levis ĝiajn ondojn:
26 Vznášejí se k nebi, sstupují do propasti, duše jejich v nebezpečenství rozplývá se.
Ili leviĝas ĝis la ĉielo, malleviĝas en la abismojn; Ilia animo konsumiĝas de sufero;
27 Motají se a nakloňují jako opilý, a všecko umění jejich mizí.
Ili iras ĉirkaŭe kaj ŝanceliĝas kiel ebriulo, Kaj ilia tuta saĝeco malaperas.
28 Když volají k Hospodinu v ssoužení svém, z úzkostí jejich je vysvobozuje.
Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li eligis ilin el ilia mizero.
29 Proměňuje bouři v utišení, tak že umlkne vlnobití jejich.
Li kvietigis la ventegon, Kaj ĝiaj ondoj silentiĝis.
30 I veselí se, že utichlo; a tak přivodí je k břehu žádostivému.
Kaj ili ekĝojis, kiam fariĝis silente; Kaj Li alkondukis ilin al la dezirata haveno.
31 Nechať oslavují před Hospodinem milosrdenství jeho, a divné skutky jeho před syny lidskými.
Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.
32 Nechť ho vyvyšují v shromáždění lidu, a v radě starců chválí jej.
Kaj ili altigu Lin en popola kunveno, Kaj en kunsido de plejaĝuloj ili Lin laŭdu.
33 Obrací řeky v poušť, a prameny vod v suchost,
Li ŝanĝas riverojn en dezerton, Kaj fontojn de akvo en sekaĵon;
34 Zemi úrodnou v slatinnou, pro zlost obyvatelů jejích.
Fruktoportan teron en salan dezerton, Pro la malboneco de ĝiaj loĝantoj.
35 Pustiny obrací v jezera, a zemi vyprahlou v prameny vod.
Li ŝanĝas dezerton en lagon, Kaj sekan teron en fontojn de akvo;
36 I osazuje na ní hladovité, aby stavěli města k bydlení.
Kaj Li loĝigas tie malsatulojn, Kaj ili konstruas urbon loĝatan.
37 Kteříž osívají pole, a dělají vinice, a shromažďují sobě užitek úrody.
Kaj ili prisemas kampojn, Plantas vinberujojn, kaj ricevas fruktojn.
38 Takť on jim žehná, že se rozmnožují velmi, a dobytka jejich neumenšuje.
Kaj Li ilin benas, kaj ili tre multiĝas, Kaj brutoj ne mankas al ili.
39 A někdy pak umenšeni a sníženi bývají ukrutenstvím, bídou a truchlostí,
Kaj kiam ili estas tre malmultaj kaj malfortaj Pro la premanta malbono kaj mizero,
40 Když vylévá pohrdání na knížata, dopouštěje, aby bloudili po poušti bezcestné.
Li verŝas honton sur eminentulojn, Kaj erarvagigas ilin en dezerto senvoja.
41 Onť vyzdvihuje nuzného z trápení, a rozmnožuje rodinu jako stádo.
Malriĉulon Li altigas el mizero, Kaj kreas familiojn kiel ŝafojn.
42 Nechť to spatřují upřímí, a rozveselí se, ale všeliká nepravost ať zacpá ústa svá.
La virtuloj tion vidas, kaj ĝojas; Kaj ĉia malboneco fermas sian buŝon.
43 Ale kdo jest tak moudrý, aby toho šetřil, a vyrozumíval mnohému milosrdenství Hospodinovu?
Kiu estas saĝa, tiu tion observu, Kaj oni komprenu la favoraĵojn de la Eternulo.

< Žalmy 107 >