< Žalmy 106 >

1 Halelujah. Oslavujte Hospodina, nebo dobrý jest, nebo na věky milosrdenství jeho.
Halleluja. Wysławiajcie Pana; albowiem dobry, albowiem na wieki miłosierdzie jego.
2 Kdo může vymluviti nesmírnou moc Hospodinovu, a vypraviti všecku chválu jeho?
Któż wysłowi niezmierną moc Pańską, a wypowie wszystkę chwałę jego?
3 Blahoslavení, kteříž ostříhají soudu, a činí spravedlnost každého času.
Błogosławieni, którzy strzegą sądu, a czynią sprawiedliwość na każdy czas.
4 Pamatuj na mne, Hospodine, pro milost k lidu svému, navštěv mne spasením svým,
Pamiętaj na mię, Panie! dla miłości ku ludowi swemu; nawiedźże mię zbawieniem swojem,
5 Abych užíval dobrých věcí s vyvolenými tvými, a veselil se veselím národu tvého, a chlubil se spolu s dědictvím tvým.
Abym używał dobrego z wybranymi twoimi, a weselił się w radości narodu twego, i chlubił się wespół z dziedzictwem twojem.
6 Zhřešili jsme i s otci svými, neprávě jsme činili, a bezbožnost páchali.
Zgrzeszyliśmy z ojcami swymi; niesprawiedliwieśmy czynili, i nieprawość popełniali.
7 Otcové naši v Egyptě nerozuměli předivným skutkům tvým, aniž pamatovali na množství milosrdenství tvých, ale odporni byli při moři, při moři Rudém.
Ojcowie nasi w Egipcie nie zrozumieli cudów twoich, ani pamiętali na wielkość miłosierdzia twego; ale odpornymi byli przy morzu Czerwonem.
8 A však vysvobodil je pro jméno své, aby v známost uvedl moc svou.
A wszakże ich wyswobodził dla imienia swego, aby oznajmił moc swoję.
9 Nebo přimluvil moři Rudému, a vyschlo; i provedl je skrze hlubiny, jako po poušti.
Bo zgromił morze Czerwone, i wyschło, a przewiódł ich przez przepaści, jako przez puszczę.
10 A tak zachoval je od ruky toho, jenž jich nenáviděl, a vyprostil je z ruky nepřítele.
A tak zachował ich od ręki tego, który ich miał w nienawiści, a wykupił ich z ręki nieprzyjacielskiej.
11 V tom přikryly vody ty, kteříž je ssužovali, nezůstalo ani jednoho z nich.
W tem okryły wody tych, którzy ich ciążyli; nie został ani jeden z nich.
12 A ačkoli věřili slovům jeho, a zpívali chválu jeho,
A choć uwierzyli słowom jego, i wysławiali chwałę jego:
13 Však rychle zapomenuli na skutky jeho, a nečekali na radu jeho;
Przecież prędko zapomnieli na sprawy jego, i nie czekali na rady jego.
14 Ale jati jsouce žádostí na poušti, pokoušeli Boha silného na pustinách.
Ale zdjęci będąc chciwością na puszczy, kusili Boga na pustyniach.
15 I dal jim, čehož se jim chtělo, a však dopustil hubenost na život jejich.
I dał im, czego żądali, a wszakże przepuścił suchoty na nich.
16 Potom, když horlili proti Mojžíšovi v vojště, a Aronovi, svatému Hospodinovu,
Zatem gdy się wzruszyli zawiścią przeciw Mojżeszowi w obozie, i przeciw Aaronowi, świętemu Pańskiemu:
17 Otevřevši se země, požřela Dátana, a přikryla zběř Abironovu.
Otworzyła się ziemia, i pożarła Datana, i okryła rotę Abironową,
18 A roznícen byl oheň na rotu jejich, plamen spálil bezbožníky.
I zapalił się ogień na zebranie ich; płomień spalił niepobożnych.
19 Udělali i tele na Orébě, a skláněli se slitině.
Sprawili i cielca na Horebie, i kłaniali się bałwanowi litemu,
20 A změnivše slávu svou v podobiznu vola, jenž jí trávu,
I odmienili chwałę swą w podobieństwo wołu, jedzącego trawę.
21 Zapomněli na Boha silného, spasitele svého, kterýž činil veliké věci v Egyptě.
Zapomnieli na Boga, wybawiciela swego, który czynił wielkie rzeczy w Egipcie;
22 A předivné v zemi Chamově, přehrozné při moři Rudém.
Rzeczy dziwne w ziemi Chamowej, rzeczy straszne przy morzu Czerwonem.
23 Pročež řekl, že je vypléní, kdyby se byl Mojžíš, vyvolený jeho, nepostavil v té mezeře před ním, a neodvrátil prchlivosti jeho, aby nehubil.
Przetoż rzekł, że ich chciał wytracić, gdyby się był Mojżesz, wybrany jego, nie stawił w onem rozerwaniu przed nim, a nie odwrócił popędliwości jego, aby ich nie tracił.
24 Za tím zošklivili sobě zemi žádanou, nevěříce slovu jeho.
Wzgardzili też ziemią pożądaną, nie wierząc słowu jego.
25 A repcíce v staních svých, neposlouchali hlasu Hospodinova.
I szemrząc w namiotach swoich, nie byli posłuszni głosowi Pańskiemu.
26 A protož pozdvihl ruky své proti nim, aby je rozmetal po poušti,
Przetoż podniósł rękę swoję przeciwko nim, aby ich pobił na puszczy;
27 A aby rozptýlil símě jejich mezi pohany, a rozehnal je do zemí.
A żeby rozrzucił nasienie ich między pogan, i rozproszył ich po ziemiach.
28 Spřáhli se také byli s modlou Belfegor, a jedli oběti mrch.
Sprzęgli się też byli z bałwanem Baalfegorem, a jedli ofiary umarłych.
29 A tak dráždili Boha skutky svými, až se na ně obořila rána,
A tak draźnili Boga sprawami swemi, że się na nich oborzyła plaga;
30 Až se postavil Fínes, a pomstu vykonal, i přetržena jest rána ta.
Aż się zastawił Finees, a pomstę uczynił, i rozerwana jest ona plaga;
31 Což jest mu počteno za spravedlnost od národu do pronárodu, a až na věky.
Co mu poczytano ku sprawiedliwości od narodu do narodu, aż na wieki.
32 Opět ho byli popudili při vodách sváru, až se i Mojžíšovi zle stalo pro ně.
Znowu go byli wzruszyli do gniewu u wód Meryba, tak, iż się źle działo i z Mojżeszem dla nich.
33 Nebo k hořkosti přivedli ducha jeho, a pronesl ji rty svými.
Albowiem rozdraźnili ducha jego, że wyrzekł co niesłuszne usty swemi.
34 K tomu nevyplénili ani národů těch, o kterýchž jim byl Hospodin poručil,
Nadto nie wytracili onych narodów, o których im był Pan powiedział.
35 Ale směšujíce se s těmi národy, naučili se skutkům jejich,
Ale pomięszawszy się z onemi narodami, nauczyli się spraw ich:
36 A sloužili modlám jejich, kteréž jim byly osídlem.
I służyli bałwanom ich, które im były sidłem.
37 Obětovali zajisté syny své a dcery své ďáblům.
Albowiem dyjabłom ofiarowali synów swoich, i córki swoje,
38 A vylili krev nevinnou, krev synů svých a dcer svých, kteréž obětovali trapidlům Kananejským, tak že poškvrněna jest země těmi vraždami.
I wylewali krew niewinną, krew synów swoich, i córek swoich, których ofiarowali bałwanom rytym Chananejskim, tak, że splugawiona była ziemia onem krwi rozlaniem.
39 I zmazali se skutky svými, a smilnili činy svými.
I zmazali się sprawami swemi, a cudzołożyli wynalazkami swemi.
40 Protož rozpáliv se v prchlivosti Hospodin na lid svůj, v ošklivost vzal dědictví své.
Przetoż zapaliwszy się Pan w popędliwości przeciw ludowi swemu, obrzydził sobie dziedzictwo swoje,
41 A vydal je v ruce pohanů. I panovali nad nimi ti, jenž je v nenávisti měli,
I podał ich w ręce poganom; a panowali nad nimi, którzy ich mieli w nienawiści;
42 A utiskali je nepřátelé jejich, tak že sníženi jsou pod ruku jejich.
I uciskali ich nieprzyjaciele ich, tak, że poniżeni byli pod ręką ich.
43 Mnohokrát je vysvobozoval, oni však popouzeli ho radou svou, pročež potlačeni jsou pro nepravost svou.
Częstokroć ich wybawiał; wszakże go oni wzruszali do gniewu radami swemi, zaczem poniżeni byli dla nieprawości swoich.
44 A však patřil na úzkost jejich, a slyšel křik jejich.
A wszakże wejrzał na ucisk ich, i usłyszał wołanie ich.
45 Nebo se rozpomenul na smlouvu svou s nimi, a želel toho podlé množství milosrdenství svých,
Bo sobie wspomniał na przymierze swoje z nimi, a żałował tego według wielkiej litości swojej.
46 Tak že naklonil k nim lítostí všecky, kteříž je u vězení drželi.
Tak, że im zjednał miłosierdzie przed oczyma wszystkich, którzy ich byli pojmali.
47 Zachovej nás, Hospodine Bože náš, a shromažď nás z těch pohanů, abychom slavili jméno tvé svaté, a chlubili se v chvále tvé.
Wybawże nas, Panie, Boże nasz! a zgromadź nas z tych pogan, abyśmy wysławiali imię świętobliwości twojej, a chlubili się w chwale twojej.
48 Požehnaný Hospodin Bůh Izraelský od věků až na věky. Na to rciž všecken lid: Amen, Halelujah.
Błogosławiony Pan, Bóg Izraelski, od wieków aż na wieki; na co niech rzecze wszystek lud: Amen, Halleluja.

< Žalmy 106 >