Žalmy 102
1 Modlitba chudého, když sevřín jsa, před Hospodinem vylévá žádosti své. Hospodine, slyš modlitbu mou, a volání mé přijdiž k tobě.
Zayıf düşünce derdini RAB'be döken mazlumun duası Ya RAB, duamı işit, Yakarışım sana erişsin.
2 Neskrývej tváři své přede mnou, v den ssoužení mého nakloň ke mně ucha svého; když k tobě volám, rychle vyslyš mne.
Sıkıntılı günümde yüzünü benden gizleme, Kulak ver sesime, Seslenince yanıt ver bana hemen.
3 Nebo mizejí jako dým dnové moji, a kosti mé jako ohniště vypáleny jsou.
Çünkü günlerim duman gibi yok oluyor, Kemiklerim ateş gibi yanıyor.
4 Poraženo jest jako bylina, a usvadlo srdce mé, tak že jsem chleba svého jísti zapomenul.
Yüreğim kırgın yemiş ot gibi kurudu, Ekmek yemeyi bile unuttum.
5 Od hlasu lkání mého přilnuly kosti mé k kůži mé.
Bir deri bir kemiğe döndüm Acı acı inlemekten.
6 Podobný jsem učiněn pelikánu na poušti, jsem jako výr na pustinách.
Issız yerlerdeki ishakkuşunu andırıyorum, Viranelerdeki kukumav gibiyim.
7 Bdím, a jsem jako vrabec osamělý na střeše.
Gözüme uyku girmiyor, Damda yalnız kalmış bir kuş gibiyim.
8 Každý den utrhají mi nepřátelé moji, a posměvači moji proklínají mnou.
Düşmanlarım bütün gün bana hakaret ediyor, Bana dil uzatanlar adımı lanet için kullanıyor.
9 Nebo jídám popel jako chléb, a k nápoji svému slz přiměšuji,
Kızıp öfkelendiğin için Külü ekmek gibi yiyor, İçeceğime gözyaşı katıyorum. Beni kaldırıp bir yana attın.
10 Pro rozhněvání tvé a zažžený hněv tvůj; nebo zdvihna mne, hodils mnou.
11 Dnové moji jsou jako stín nachýlený, a já jako tráva usvadl jsem.
Günlerim akşam uzayan gölge gibi yitmekte, Ot gibi sararmaktayım.
12 Ale ty, Hospodine, na věky zůstáváš, a památka tvá od národu až do pronárodu.
Ama sen, sonsuza dek tahtında oturursun, ya RAB, Ünün kuşaklar boyu sürer.
13 Ty povstana, smiluješ se nad Sionem, nebo čas jest učiniti milost jemu, a čas uložený přišel.
Kalkıp Siyon'a sevecenlik göstereceksin, Çünkü onu kayırmanın zamanıdır, beklenen zaman geldi.
14 Nebo líbost mají služebníci tvoji v kamení jeho, a nad prachem jeho slitují se,
Kulların onun taşlarından hoşlanır, Tozunu bile severler.
15 Aby se báli pohané jména Hospodinova, a všickni králové země slávy tvé,
Uluslar RAB'bin adından, Yeryüzü kralları görkeminden korkacak.
16 Když by Hospodin vzdělal Sion, a ukázal se v slávě své,
Çünkü RAB Siyon'u yeniden kuracak, Görkem içinde görünecek.
17 Když by popatřil k modlitbě poníženého lidu, nepohrdaje modlitbou jejich.
Yoksulların duasına kulak verecek, Yalvarışlarını asla hor görmeyecek.
18 Budeť to zapsáno pro budoucí potomky, a lid, kterýž má stvořen býti, chváliti bude Hospodina,
Bunlar gelecek kuşak için yazılsın, Öyle ki, henüz doğmamış insanlar RAB'be övgüler sunsun.
19 Že shlédl s výsosti svatosti své. Hospodin s nebe na zemi že popatřil,
RAB yücelerdeki kutsal katından aşağı baktı, Göklerden yeryüzünü gözetledi,
20 Aby vyslyšel vzdychání vězňů, a rozvázal ty, kteříž již k smrti oddání byli,
Tutsakların iniltisini duymak, Ölüm mahkûmlarını kurtarmak için.
21 Aby vypravovali na Sionu jméno Hospodinovo, a chválu jeho v Jeruzalémě,
Böylece halklar ve krallıklar RAB'be tapınmak için toplanınca, O'nun adı Siyon'da, Övgüsü Yeruşalim'de duyurulacak.
22 Když se spolu shromáždí národové a království, aby sloužili Hospodinu.
23 Ztrápilť jest na cestě sílu mou, ukrátil dnů mých,
RAB gücümü kırdı yaşam yolunda, Ömrümü kısalttı.
24 Až jsem řekl: Můj Bože, nebeř mne u prostřed dnů mých; od národu zajisté až do pronárodu jsou léta tvá,
“Ey Tanrım, ömrümün ortasında canımı alma!” dedim. “Senin yılların kuşaklar boyu sürer!
25 I prvé nežlis založil zemi, a dílo rukou svých, nebesa.
“Çok önceden attın dünyanın temellerini, Gökler de senin ellerinin yapıtıdır.
26 Onať pominou, ty pak zůstáváš; všecky ty věci jako roucho zvetšejí, jako oděv změníš je, a změněny budou.
Onlar yok olacak, ama sen kalıcısın. Hepsi bir giysi gibi eskiyecek. Onları bir kaftan gibi değiştireceksin, Geçip gidecekler.
27 Ty pak jsi tentýž, a léta tvá nikdy nepřestanou.
Ama sen hep aynısın, Yılların tükenmeyecek.
28 Synové služebníků tvých bydliti budou, a símě jejich zmocní se před tebou.
Gözetiminde yaşayacak kullarının çocukları, Senin önünde duracak soyları.”
