< Žalmy 1 >
1 Blahoslavený ten muž, kterýž nechodí po radě bezbožných, a na cestě hříšníků nestojí, a na stolici posměvačů nesedá.
Błogosławiony mąż, który nie chodzi w radzie niepobożnych, a na drodze grzesznych nie stoi, i na stolicy naśniewców nie siedzi;
2 Ale v zákoně Hospodinově jest líbost jeho, a v zákoně jeho přemýšlí dnem i nocí.
Ale w zakonie Pańskim jest kochanie jego, a w zakonie jego rozmyśla we dnie i w nocy.
3 Nebo bude jako strom štípený při tekutých vodách, kterýž ovoce své vydává časem svým, jehožto list nevadne, a cožkoli činiti bude, šťastně mu se povede.
Albowiem będzie jako drzewo nad strumieniem wód w sadzone, które owoc swój wydaje czasu swego, a liść jego nie opada; i wszystko, cokolwiek czynić będzie, poszczęści się.
4 Ne takť budou bezbožní, ale jako plevy, kteréž rozmítá vítr.
Lecz nie tak niepobożni; ale są jako plewa, którą wiatr rozmiata.
5 A protož neostojí bezbožní na soudu, ani hříšníci v shromáždění spravedlivých.
Przetoż się niepobożni na sądzie nie ostoją, ani grzesznicy w zgromadzeniu sprawiedliwych.
6 Neboť zná Hospodin cestu spravedlivých, ale cesta bezbožných zahyne.
Albowiem zna Pan drogę sprawiedliwych; ale droga niepobożnych zginie.