Príslovia 9
1 Moudrost vystavěla dům svůj, vytesavši sloupů svých sedm.
| حکمت، خانه خود را بنا کرده، و هفت ستونهای خویش را تراشیده است. | ۱ |
2 Zbila dobytek svůj, smísila víno své, stůl také svůj připravila.
| ذبایح خود را ذبح نموده و شراب خود را ممزوج ساخته و سفره خود را نیز آراسته است. | ۲ |
3 A poslavši děvečky své, volá na vrchu nejvyšších míst v městě:
| کنیزان خود را فرستاده، ندا کرده است، بر پشتهای بلندشهر. | ۳ |
4 Kdožkoli jest hloupý, uchyl se sem. Až i bláznivým říká:
| هر‌که جاهل باشد به اینجا بیاید، و هر‌که ناقص العقل است او را می‌گوید. | ۴ |
5 Poďte, jezte chléb můj, a píte víno, kteréž jsem smísila.
| بیایید از غذای من بخورید، و از شرابی که ممزوج ساخته‌ام بنوشید. | ۵ |
6 Opusťte hloupost a živi buďte, a choďte cestou rozumnosti.
| جهالت را ترک کرده، زنده بمانید، و به طریق فهم سلوک نمایید. | ۶ |
7 Kdo tresce posměvače, dochází hanby, a kdo přimlouvá bezbožnému, pohanění.
| هر‌که استهزاکننده راتادیب نماید، برای خویشتن رسوایی را تحصیل کند، و هر‌که شریر را تنبیه نماید برای او عیب می‌باشد. | ۷ |
8 Nedomlouvej posměvači, aby tě nevzal v nenávist; přimlouvej moudrému, a bude tě milovati.
| استهزاکننده را تنبیه منما مبادا از تونفرت کند، اما مرد حکیم را تنبیه نما که تو رادوست خواهد داشت. | ۸ |
9 Učiň to moudrému, a bude moudřejší; pouč spravedlivého, a bude umělejší.
| مرد حکیم را پند ده که زیاده حکیم خواهد شد. مرد عادل را تعلیم ده که علمش خواهد افزود. | ۹ |
10 Počátek moudrosti jest bázeň Hospodinova, a umění svatých rozumnost.
| ابتدای حکمت ترس خداوند است، و معرفت قدوس فطانت می‌باشد. | ۱۰ |
11 Nebo skrze mne rozmnoží se dnové tvoji, a přidánoť bude let života.
| زیرا که به واسطه من روزهای تو کثیر خواهدشد، و سالهای عمر از برایت زیاده خواهدگردید. | ۱۱ |
12 Budeš-li moudrý, sobě moudrý budeš; pakli posměvač, sám vytrpíš.
| اگر حکیم هستی، برای خویشتن حکیم هستی. و اگر استهزا نمایی به تنهایی متحمل آن خواهی بود. | ۱۲ |
13 Žena bláznivá štěbetná, nesmyslná, a nic neumí.
| زن احمق یاوه‌گو است، جاهل است و هیچ نمی داند، | ۱۳ |
14 A sedí u dveří domu svého na stolici, na místech vysokých v městě,
| و نزد در خانه خود می‌نشیند، درمکانهای بلند شهر بر کرسی، | ۱۴ |
15 Aby volala jdoucích cestou, kteříž přímo jdou stezkami svými, řkuci:
| تا راه روندگان رابخواند، و آنانی را که به راههای خود براستی می‌روند. | ۱۵ |
16 Kdo jest hloupý, uchyl se sem. A bláznivému říká:
| هر‌که جاهل باشد به اینجا برگردد، وبه ناقص العقل می‌گوید: | ۱۶ |
17 Voda kradená sladší jest, a chléb pokoutní chutnější.
| «آبهای دزدیده شده شیرین است، و نان خفیه لذیذ می‌باشد.» | ۱۷ |
