Príslovia 9
1 Moudrost vystavěla dům svůj, vytesavši sloupů svých sedm.
La saĝo konstruis sian domon, Ĉarpentis ĝiajn sep kolonojn.
2 Zbila dobytek svůj, smísila víno své, stůl také svůj připravila.
Ĝi buĉis sian bruton, verŝis sian vinon, Kaj pretigis sian tablon.
3 A poslavši děvečky své, volá na vrchu nejvyšších míst v městě:
Ĝi sendis siajn servantinojn, Por anonci sur la pintoj de la altaĵoj de la urbo:
4 Kdožkoli jest hloupý, uchyl se sem. Až i bláznivým říká:
Kiu estas naiva, tiu sin turnu ĉi tien! Al la senspritulo ĝi diris:
5 Poďte, jezte chléb můj, a píte víno, kteréž jsem smísila.
Venu, manĝu de mia pano, Kaj trinku el la vino, kiun mi enverŝis.
6 Opusťte hloupost a živi buďte, a choďte cestou rozumnosti.
Forlasu la malsaĝaĵon, kaj vivu; Kaj iru laŭ la vojo de la prudento.
7 Kdo tresce posměvače, dochází hanby, a kdo přimlouvá bezbožnému, pohanění.
Kiu instruas blasfemanton, tiu prenas sur sin malhonoron; Kaj kiu penas ĝustigi malpiulon, tiu estas mokata.
8 Nedomlouvej posměvači, aby tě nevzal v nenávist; přimlouvej moudrému, a bude tě milovati.
Ne penu ĝustigi blasfemanton, ke li vin ne malamu: Penu ĝustigi saĝulon, kaj li vin amos.
9 Učiň to moudrému, a bude moudřejší; pouč spravedlivého, a bude umělejší.
Donu al saĝulo, kaj li ankoraŭ pli saĝiĝos; Instruu justulon, kaj li lernos pli.
10 Počátek moudrosti jest bázeň Hospodinova, a umění svatých rozumnost.
La komenco de la saĝo estas timo antaŭ la Eternulo; Kaj ekkono pri la Sanktulo estas prudento.
11 Nebo skrze mne rozmnoží se dnové tvoji, a přidánoť bude let života.
Ĉar per mi plimultiĝos viaj tagoj, Kaj aldoniĝos al vi jaroj da vivo.
12 Budeš-li moudrý, sobě moudrý budeš; pakli posměvač, sám vytrpíš.
Se vi saĝiĝis, vi saĝiĝis por vi; Kaj se vi blasfemas, vi sola suferos.
13 Žena bláznivá štěbetná, nesmyslná, a nic neumí.
Virino malsaĝa, bruema, Sensprita, kaj nenion scianta,
14 A sedí u dveří domu svého na stolici, na místech vysokých v městě,
Sidas ĉe la pordo de sia domo, Sur seĝo sur altaĵo de la urbo,
15 Aby volala jdoucích cestou, kteříž přímo jdou stezkami svými, řkuci:
Por voki la pasantojn, Kiuj iras sian ĝustan vojon:
16 Kdo jest hloupý, uchyl se sem. A bláznivému říká:
Kiu estas naiva, tiu sin turnu ĉi tien! Kaj al la senspritulo ŝi diris:
17 Voda kradená sladší jest, a chléb pokoutní chutnější.
Akvoj ŝtelitaj estas dolĉaj, Kaj pano kaŝita estas agrabla.
